Bad Boy

Hoofdstuk 1

POV Aiden

Ik scheur met mijn blinkende zwarte Chevrolet de school parking op. De motor brult als een uitgelaten beest. Jongeren en leerkrachten springen verschrikt op en maken dat ze veilig zijn. Een grijns speelt om mijn lippen. Wat zie ik graag dat die angsthazen als verschrikte konijnen weglopen. Weg van het gevaar.

Als een waaghals draai ik aan mijn stuur. Met een scherpe bocht parkeer ik mijn auto op zijn vaste plek. Mijn eigendom en iedereen van de school weet dat ze met hun poten van mijn eigendom moeten afblijven. Anders zwaaiden er wat voor hen en dan hadden ze gewenst dat ze nooit waren geboren.

Met een diepe zucht pak ik mijn zwarte rugzak en doe het portier open.  Ik stap uit en slaag de deur met een knal dicht. Jongeren kijken me aan, maar toen ze zien dat ik ze dreigend terug aankijk wenden ze hun blikken snel van me af. 

Ik weet dat ik er anders uitziet dan hen, maar wat kan mij dat nu schelen. Met mijn gescheurde broeken en hemden val ik direct op. Door mijn stijl van kledij heb ik de titel Bad Boy gekregen, maar ook gewoon van mijn slecht gedrag en karakter.

Ik wandel over de parking naar de richting van de ingang van het school. Onderweg zie ik mijn vrienden staan, die rokend voor de ingang staan. Een grijns verschijnt om mijn lippen. Ik zie hoe ze een meisje lastig vallen. Ze kijkt hen woedend aan.

'Wat is het probleem hier, gasten,' zei ik, toen ik bij hen was. Ik kijk ze een voor een aan.

'Dat onnozel wicht hier is het probleem,' siste Ray woest en hij wijst vol minachting naar het meisje dat voor hem staat.  

Mijn ogen laat ik onderzoekend over haar heen glijden. Ze stelden niet echt iets voor. Ze heeft lang stijl blond haar dat elk meisje tegenwoordig heeft. Daarboven op heeft ze blauwe ogen, die een beetje scheel kijken. In één woord ze is totaal niet mijn typen.

'Ik ben jou probleem,' zei ze vinnig en ze prikt woedend haar wijsvinger in de borstkas van Ray. 'Jij bent mijn probleem. Laat me gewoon gerust, idioot!'

De jongens beginnen enthousiast te joelen waardoor Ray nog kwader werd. Zijn wangen kleuren donker rood van woede. 'Pas op wat je zegt, trut,' sist hij dreigend en hij zet een stap naar voren.

Ik verwachte dat ze angstig een stap achteruit ging zetten, maar in plaats daarvan zet ze ook een stap naar voren. Zodat ze bijna elkaar aanraken. Hun ogen kijken elkaar dreigend aan, maar geen één van de beide geeft toe aan de ander. Ik moet eerlijk toegeven, die meid heeft ballen. Elk ander meisje zou al van schrik zijn weglopen en in huilen zijn uitgebarsten, maar zei niet. 

Aan de ogen van mijn vriend kan ik zien dat hij dit ook niet heeft verwacht, maar hij laat niks merken aan het meisje dat voor hem staat.

'Trut. Dus ik ben een trut voor jou,' siste ze zachtjes. 'Zo durf je me noemen. Dat is mooi van jou.' Ze wend haar blik van hem af en haar ogen glijden over ons. Even blijven haar ogen op die van mij gericht. Ik zie hoe haar ogen glanzen van ingehouden tranen. Daarna kijkt ze Ray terug aan. Een boosaardige glimlach speelt om haar volle lippen. 'Weten je vrienden soms dat je deze nacht seks met mij hebt gehad. Dat je seks hebt gehad met een trut?'

'Euh...,' mompelde Ray van zijn stuk gebracht. 

'Natuurlijk weten ze dat niet,' onderbrak ze hem ruw. 'Want als je het zou zeggen zou dat je reputatie hier als populaire kapot maken. Is het niet?'

'Ja,' zei Ray. Ongemakkelijk haalt hij zijn handen door zijn haren. 

Ze lachte, maar haar lach klinkt alles behalve vrolijk. Man, dat wijf heeft echt ballen zeker nu dat ze Ray op zijn nummer zet. Ik krijg meer en meer bewondering voor haar.

'Dacht ik het niet,' zei ze en ze lachte kil, daarna wijst ze ineens naar mij. Vragend kijk ik haar aan. 'Weet je, Ray. Jij bent populair geworden dankzij hem. Als jij niet bevriend met hem was geraakt was je nu niks net als ik. Een gewone student dat niet bij de populair hoort.'

Oké, daar heeft ze een punt. Al mijn vrienden zijn dankzij mij populair geworden. Anders waren ze nu niks nutten net als de rest hier, maar ik hou van mijn vrienden. En nu vind ik toch dat dat meisje te ver is aan het gaan.

'Zeg. Hoe heet jij eigenlijk,' vroeg ik ruw het gesprek onderbrekend. Ik zie vanuit mijn ooghoeken hoe Ray mij opgelucht aankijkt. 

'Anna. Waarom,' zei ze bot.

Ik kijk haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. Dat ze tegen Ray zo tekeer gaat daar kan ik meeleven, maar tegen mij dat gaat een beetje te ver.  Ze moet het aan mijn gezicht gezien hebben. Want ze wend haar ogen van me af.

'Dag, Anna,' zei ik iets minder vriendelijker dan daarnet. Want ik ben nog steeds pist op haar dat ze zo tegen me uitviel. 'Weet je wie ik ben?'

Ze kijkt me aan alsof ik een grapje maakte. Ik kijk haar afwachtend aan. 'Natuurlijk weet ik dat. Het wilt niet zeggen dat ik blond ben dat ik dom ben,' sist ze verontwaardig. 'Jij bent de grote Aiden.' Ik knikte. 'Dat klopt en weet je waar de grote Aiden totaal niet tegen kan?' Ze schud haar hoofd. 'Tegen meisjes die een grote mond tegen me open zetten.'

Ze kijkt me verschrikt aan. Ik glimlach liefjes. 'Sorry,' fluistert ze.

'Het is niks . Voor één keer vergeef ik het je, maar de volgende keer ga ik niet zo vergevend gezind zijn. Het is maar dat je het weet.' Ze knikte. 

Ze wilt aanstalten maken op weg te gaan, maar voordat ze weg is zei ik er nog snel achterna. 'En de volgende keer moet ik niet weten met wie je seks hebt gehad. Begrepen.' Weer knikte ze. Daarna verdwijnt ze in de menigte.

Een hand word op mijn schouder gelegd. Ik kijk op en zie recht in het gezicht van mijn vriend. 'Bedankt, man,' zei Ray.

Ik haal mijn schouders op. 'Het is niks, maar de volgende keer los je je problemen zelf op, oké.'

'Zeker, gast.' Hij glimlacht naar me. Daarna wandelen we de school in. Op weg naar een uur geschiedenis dat me geen moer interesseert.