2 yıldır kendimi yıprattığım sınav sonucunda istediğim yerin gelmemesi kadar kötü bisey olamaz. Ne bileyim o kadar çalıştım çabaladım her saniye aklıma getirdim ve sırf babam birşey demesin diye kendimi yırttım. İlk sınavda aklım basımda olmadığından bu haldeyim. İlk sınavda daha iyi yapsaydım belki bunları yaşamazdım. Bunlar sadece olayın başı. Nasıl anlatacağımı bilmiyorum. Hersey çok güzeldi taa ki teog açıklanana kadar. O kadar çok dua ettim ki her gece bıkmadan dua ettim adak bile adadım o liseyi kazanmak için. Ama teog açıklandı ve o liseyi kazanamadığımı öğrenince bütün dünyam üzerime yıkıldı. Aslında geçen yılki puanı tutuyordu hafta 8puan yüksektim ama puanlar tavan yapınca gidemedim. Kendimi bile boşverdim o an. Sürekli babam ne diyecek babam ne diyecek diye kendimi sıktım. Geceye kadar bekledim neler yapacağımı bilemedim. Babam eve geldiğinde ben kendim bile diyemedim çünkü canım kızım felan diyordu ama sonucu bilmiyordu sonucu bilseydi benimle asla Konusmicanı biliyordum. Bana güveniyordu ama ben yapamadım. Kendim de diyemedim o liseyi kazanamadığımı anlama dedirtmek zorunda kaldım. Babam bunu duyunca o kadar çok sinirlendi ki nasıl hissettiğini anladım. Ben o kadar çabaladım dedi sonucu bu mu dedi o kadar derslere gönderdim sana güvendim dedi. Yaptıklarımın hepsini haram ediyorum sana dedi. En çok da bu koydu bana. O kadar kötü oldum ki. Tek isteğim o liseyi kazanmaktı sırf babam için ve bunu başaramadım. Sonucunun böyle olacağını bildiğim için de tüm yıl boyunca o liseyi kazanmazsam öleyim daha iyi dedim. Ama olmadı. Şuan diğer tercihleri bekliyorum benim için tek şans bu. İnşallah kazanırım o liseyi. Babam yüzüme bile bakmıyor. Ben kardeşime güldüğümde neden gülüyorsun sen deyip azarlıyor. Beni evde köle diye çağırıyor. Her istediğini yaptırıyor. En kötüsü de hepsinde haklı birşey diyemiyorum.
