Sonunda o cok bekledigim cumartesi gunu geldi sabah yatagimdan ilk defa boyle hizli ve heycanli kalmistim babam bizi havaalaninda bekliyordu.Hemen elimi yuzumu yikayip o guzel takimi mi giydim sonrada sacimi yaptim hemen assaga inip kahvaltimizi yaptik annemle annemde hazirdi son konturollerimizi yapip evden ciktik. Taksi bizi kapinin onumde bekliyordu valizlerimizi aldi bagaja koydu. Yanimizi o kadar fazla esya almadik cunku orda yeni bir ev yeni bir hayata basliycaktik. Havaalanina geldik esyalarimizi alip ilk Izmir ucagina bindik.Annem
"Ilgın iyiki koltuklarimiz yanyana"
"Evet annecigim ama ben galiba cok korkuyorum"(Bu koltuklarda ama rahatsizmis )
"Korma sadece kalkis ve inis biraz tedirgin oluyor sonra rahat "^_^
"Peki annecigim" (cok mu tatli soledim jsjsj)
Arkadan bir ses geldi LUTFEN EMNIYET KEMERLERINIZI TAKIN!!
Taktik ve ucak yavas yavas kalkisa hazirlaniyordu korkudan sanki kalbim duracakti.
Ucak ucuyordu ayyy cok heycanliiggg .s
Ve ucak indi babam ordaydi galiba indik ve babami gordum direk kollarina atladim beni kollariyla sardi ve yanagima bir opucuk kondurup kızııımm dedi.
Bu akşam otelde yada teyzemlerin evinde kalacaktik saat baya gecti teyzemleri rahatsiz etmek olmazdi bu saatte o yuzden otelde kalmayi tercih ettik.
