This story was made by the author’s critical thinking and imaginative thoughts; sorry for the typo graphical errors together with wrong grammars. If there’s a name that is the same with the characters it is just a coincidence. Recopying or editing any part of this story without any permission from the author is strictly prohibited. All thoughts that are written here is just a product of the imaginative mind of the author.
LOVE WAITS OR LOVE EXISTANCE
By: neverbevoiceless
CHARACTERS:
Raijin Inocalla
Maria Siren Cruz
Kristine Sandy Aguirre
Renz Magpantay
Christian James Maghirang
Michelle Jaiden Aguila
John Paul Violante
Manang Lucing
- - - - - - ->UPCOMING<- - - - - - -
Prologue:
“Sabi nga nila nasa huli ang pagsisisi”
- Christian James Maghirang
Mahirap kalimutan ang taong minahal mo ng sobra, kahit taon man ang lumipas ay sya at sya pa rin. “First love never die” nga talaga, pero paano ba maibabalik ang nakaraan kung ang panahong lumipas na ay bale wala nalang sa kanya. May pag-asa pa bang mahalin nya ako gaya ng pagmamahal ko sa kanya? O mananatili nalang ako sa ganito, umaasa at naghihitay sa sandaling walang kasiguraduhan kung maibabalik pa???
Does “love waits” ba talaga? Or I’m pretending na may “love exist” na nangyari sa amin?? Mahal ko sya, paano na????
CHAPTER 1: (The beginning)
(Siren’s POV)
Tiktak….tiktak…tiktak…
(kring…..kring…kring…)
Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko at kinuha ko ang alarm clock ko, tiningnan ang oras…. At SHOCKS!!!! 7:30 na!!! I’m super-duper late na for my class. Bilis-bilis akong naligo, nagbihis at tinakbo ang school namin.
OO, walking distance lang kasi ang school namin at ayan lang ang school oh??? Kitang-kita nga ang room ko from our window sa bahay eh, nasa 4th floor kasi sya. At ang pangalan ng school namin…
*toot**toot* University.
GUARD: Miss, wait!! Ang ID mo???
Pagtingin ko,,,,,, SHOCKS!!!!! Naiwan ko ang ID ko! Balik pa ako sa bahay nito..! tsk! >.<
Takbo ulit ako, kuha ng ID and takbo pabalik ng school!! Grabe lang talaga!! Hingal na hingal na ako! Tulo pa pawis… huhuhuhu T_T nakapag-exercise tuloy ng maaga.
PROF: Miss Cruz!! You’re late again!!! It’s already 8:00 and our class is 7:30! Give me your ID and go to our department head!!! Get an admission slip NOW!!! MISS MARIA SIREN CRUZ!!!
ME: Yessss Sir!! T.T huhuhu! Asar talaga, nakuha na naman ang ID ko ….. Mukhng galit na galit pa ang prof namin.. eh kasi naman straight akong late from Mondays to ngayon,,,, eh,, hello??? Fridays na kaya .. huhu
Anyways, I’m Maria Siren “GANDA” Cruz :D hahaha… JOKE lang yung ganda.. They called me Sy for short. I’m 16 years old 5’6 in height and always late… Since elementary namin kasi eh, late na ako. First year college na ako and I’m from the Department of International Tourism and Hospitality Management.
I took BS Tourism. Ganda ko tehh??!! :D
Actually, broken ako, OO broken hearted ako kahit single lang ako… Always lang naman akong napupuyat kaya laging late! Asar kasi hindi nya ako pinapatulog. Yung isang yun!!! Mahal ko pa rin sya kaya lagi nya akong ginugulo.
SA CANTEEN:
(SANDY’S POV)
SANDY: Bestfriend!!??? Bakit hindi kana pumasok?? Nasaan kaba?? Asa Canteen lang ako!!! Pumunta ka nga rito??!!
(*end of call*)
MAYA-MAYA PA…
SY: (galling sa Department Head)
BEESSSTTTTFFRRRIIEENNNDDDDD!!!!!!!
(naka open arms pa na mukhang yayakapin na naman si Sandy na parang walang bukas)
SY: huhuhuhu!!!!! T.T SYA!!! SYA NA NAMAN!!! T_T
SANDY: bakit na naman?? Ginugulo kana naman nya sa panaginip mo?
SY: OO bestie eh… puyat na naman ako..
SANDY: Ano na naman bang dream mong yan? Yun pa rin bang iniwan mo sya?
SY: hindi bestie!! Iba na ngayon.. Yun yung simula nung nagkakilala kami. The beginning of everything the reason of this..!!!
SANDY: HA!!!??? Noong mga bata pa kayo? ganun?
SY: OO T.T I hate this feeling. The beginning kung saan ko sya nakilala, kung saan wala pang malisya ang lahat. Sa simula kung saan kaibigan pa ang turing ko sa kanya.. T___T L
(OO readers, alam ko ang buong kwenti ni Sy! AKO pa??!!!bestfriend eh?? Sa daldal ba nito, pero hindi lang ako ang naka-aalam ng lahat may isa pang tao, ang kanyang Ultimate Bestie na classmate nya mula Elementary… ayun, Yun ang talagang halos lahat alam na.. J)
Ahemmmm….Ahemmmmm!!!
Anyways, Sideways, hopya, mani, popcorn…
Ha??? Hanu raw ang sabi ko?? Hay btw..
Bago muna ako dumada ng maraming-marami... magpapakilala muna ako,! yan!! Bukod sa role na binigay sa akin ni miss author, na maging bestfriend ng Sirenang duling na sa Sy, role ko rin daw na makigulo sa mga eksena… kaya ako lang naman ang pinaka magandang babae sa balat ng lupa sa buong mundo… hahahaha.. J JOKE!!! Eto na nga,,, seryosoo na,, ^_^v
I’m Kristine Sandy Aguirre ang bestfriend ni Sy since highschool and now kaklase ko pa rin si Siren heheheJ… kaya halata naman na TOURISM din ako… Ewan ko ba sa sarili namin ang dami naming similarities kaya siguro naging bestfriends kami, ammm… height ko??? I’m 5’8, oo mas matangkad ako kay Sy at volleyball player rin ako ng aming University gaya rin ni Sy… sabi sa inyo eh… marami kaming similarities and age ko??? I’m turning 17 after two months, then some infos hindi nyo na siguro kelangan yun,,, bigay ko nalang ang bio data ko kung ganun.. hehehe :P <3
Hayyy naku!!!
Kawawa naman ang bestfriend ko, iiyak na naman sya dahil sa lalaking yun. Suppose to be di dapat sya ganan eh. Sya na nga ang nang-iwan ngaun sya pa ang nagdurusa. Mahirap nga siguro yung iniisip mo ang kaligayahan ng iba, kahit yung sayo… wag na!!! basta sya ay okay!!! Hay…. AYOKO NG BALIKAN NYA ANG SIMULANG YAN!!! AYOKO NA!!!! >.<
After a while, napansin ko sa di kalayuan si Raijin. Sya yung ULTIMATE BESTIE ni Sy. May hawak na drinks and sandwiches. Tsk! Tsk!! Dami naman nun… takaw eh..
Raijin Inocalla nga pala ang real name ni bestie Rai at sya rin ay Engineering student, 5’9 in height at gwapo talaga. Ewan ko ba sa bestfriend kong ito kung bakit hindi si Raijin ang piliin nya, tutal mabait sya, mayaman pa, matalino at hindi suplado. Crush ko nga yan eh kung hindi lang sa kabarda nyang si Renz. Yun kasi ang Ultimate crush ko… hahaha XD pero back to the topic. Kelangan na naming tumakbo palabas ng Canteen, baka kasi makita kami ni Raijin , umiiyak pa naman si Sy.. teka aking POV to ahhhh??? Bakit halos tungkol kay Sy ang nakwento ko… hindi lalago yung story ko eh… tsk.. hayaan na nga!!! Basta WE NEED TO ESCAPE! ADRENALINE RUSH NA!!!
