Mine

Hoofdstuk 4

~ Hij

Sophie begint achter Fleur en Sem achter lopen en ik kom naast haar lopen. "Waar gaan we eigenlijk heen?" Vraag ik aan Sophie. Ze kijkt me aan en zegt: "Geen idee, ik denk naar de Primark ofzo?" "Oke." Zeg ik en ik glimlach naar haar, ze glimlacht terug.

Na een tijdje lopen komen we aan bij de Primark, Sem en ik besluiten om naar de mannenafdeling te gaan terwijl Sophie en Fleur naar de vrouwenafdeling gaan.

Na een tijdje zijn Sem en ik klaar en besluiten we naar Sophie en Fleur te gaan.

~ Zij

Ik denk dat ik het ga vertellen aan Fleur, over mijn gevoelens voor Daan. Ik kan het niet langer voor mezelf houden, ik moet iemand vertellen wat ik voor hem voel. Hoe ik elke avond wakker lig en te dromen over Daan. Hoe we hand in hand door school zouden kunnen lopen, samen uit eten gaan eten en hoe hij mijn mond schoon poetst nadat ik heb geknoeid met de saus. Hoe hij mij thuis afzet na het uit gaan en mij een kusje op mijn mond geeft en me weltrusten wenst. Hoe hij mij 's ochtends ophaalt om naar school te gaan en hoe ik mijn hoofd op zijn rug laat rusten met mijn armen op zijn middel.

"Wat vind je van deze?" Fleur houd een wit shirtje omhoog met zwarte strepen. "Leuk!" Antwoord ik.

"Fleur?" Besluit ik uiteindelijk te zeggen. "Ja?" Antwoord ze.

"Ik ben verliefd op Daan. Ik lig er elke avond wakker van, te dromen over zijn mooie glimlach en ik moet het gewoon aan iemand kwijt. Ik durf niks te zeggen als hij er bij is, bang dat ik wat doms zeg. Ik hou zo veel van hem, ik kan het niet meer aan." Gooi ik eruit.

Fleur staart me met open mond langs mij heen, ik draai mij om om te zien waar ze naar kijkt en daar zie ik Daan staan, samen met Sem. Ook Daan zijn mond staat open. De kleren die in mijn handen lagen laat ik vallen en ik ren naar buiten terwijl ik tranen op voel komen.

"Sophie!" "Wacht!" Hoor ik een stem roepen, Daans stem. De stem die ik uit duizenden herken. De stem waar ik van hou.

Ik ren zo hard als ik kan weg, waar heen maakt me niet uit. Ik schaam mij zo erg, waarom moest Daan nou precies op dat moment aan komen!

"SOPHIE STOP!"

Bam. Een auto knalt tegen mij aan. Ik probeer mijn benen te bewegen om verder te komen maar het lukt niet. Niks lukt meer. Ik grijp naar mijn hoofd vanwege de hoofdpijn, het word steeds erger en dan word alles zwart

~ Hij

Sophie rent over de weg en kijkt nergens naar uit. Er komt een auto aan en ik schreeuw. "SOPHIE STOP!" Maar het is al te laat, de auto knalt tegen Sophie aan en ze valt. Ik ren naar haar toe en pak haar vast terwijl haar ogen dicht vallen. De bestuurder van de auto komt uit de auto en ik zie dat hij zijn telefoon pakt en de ambulance belt. Ik voel tranen opkomen en ik laat ze gaan, dit is misschien de eerste keer dat ik huil in het openbaar, maar het boeit me helemaal niks. Ik streel Sophie en fluister "Sophie word alsjeblieft wakker."

In de verte hoor ik de ambulance al aankomen. Ook Sem en Fleur komen aan rennen. Als Fleur Sophie ziet begint ze meteen te huilen. Sem wrijft over haar rug en vraagt: "Wat is er gebeurd?! Gaat alles goed met haar?"

Door mijn tranen heen probeer ik te zeggen: "Ze rende zonder te kijken de straat over en werd aangereden." Ik voel dat Sophie voor mij weg word gepakt door een ambulance broeder. Ze word op een brancard gelegd.

De ambulance broeder gebaard dat ik mee kan gaan met de ambulance maar het lijkt mij beter als Fleur mee gaat, straks word ze wakker en wil ze mij niet zien...

"Fleur, misschien kan jij beter mee gaan." Fleur knikt en ze loopt met de ambulance broeder mee de ambulance in. Ik begin opnieuw te huilen en ik loop naar Sem toe en hij slaat een arm om mij heen en zegt: "Jij kan er niks aan doen maat, ze had beter moeten uitkijken.."

Ik bedenk me opeens dat de begeleiding dit ook moet weten, en haar ouders.

"Sem, haar ouders moeten dit weten, en de begeleiding!" "Daan doe rustig, dat regel ik, laten we eerst naar het ziekenhuis gaan." Antwoord Sem.

We houden en taxi aan en vertellen dat we naar het ziekenhuis moeten. Als we er eindelijk zijn betaal ik de taxi chauffeur en lopen we naar de balie.

In het Engels vraagt Sem aan de vrouw: "We zijn op zoek naar Sophie, Sophie de Vries."

"Ze ligt op de eerste hulp, mijn college brengt jullie wel." Antwoord ze.

Er komt een vrouw aan lopen die ons mee wenkt en naar een klein stukje lopen komen we aan bij de eerste hulp. Nadat de vrouw ons verteld heeft dat we maar heel even mogen blijven lopen we naar binnen. Fleur staat met haar rug naar ons toe en voor haar ligt Sophie, mijn Sophie.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hee allemaal!

Hier weer een hoofdstuk, hopelijk vonden jullie het leuk. Klinkt raar aangezien Sophie een ongeluk heeft gehad maar jullie snappen vast wat ik bedoel, haha.

Als jullie tips of vragen hebben mogen jullie die altijd aan mij vragen/vertellen via een comment of mij een bericht sturen op Wattpad.

Ik zou het super leuk vinden als jullie stemmen op mijn verhaal!

Ik heb de 32 lezers bereikt! Persoonlijk vind ik dat best wel veel haha...

Morgen waarschijnlijk geen update aangezien ik tot 4 uur naar school moet... Het weekend ga ik proberen te updaten en maandag tot en met woensdag kan ik helaas ook niet updaten omdat ik dat op kamp ga met school! Heb er super veel zin in alleen jammer dat ik dan niet kan schrijven...

Xxxxxx R