1.bölüm - okul dan kaçış

13 3 0
                                    

(Okulda elektirikler kesilmişti)Herkes telaş içindeydi ama hocaların bunu bizden saklama gibi ayrı bi çabaları vardı. Çoğu zaman diğer hocalarla aralarında fısır fısır konuşuyorlardı. Sınıftakilerle neler olduğunu anlamaya çalısiyorduk yağmur şiddetli bir şekilde yağarken şimşek sesleri hepimizi daha çok geriyordu. Servislerimiz yaklaşık yarım saat önce gelmesi gerekiyordu ama gelmemişlerdi . Müdür ise bizi yemekhane koridorlarında tutuyordu. Hepimizin tek istediği bir an önce ailelerimizin gelmesiydi.

Bir ,bir buçuk saat sonra kim olduğunu bilmediğim bi kişi elindeki feneri yüzüne tutarak bağırmaya başladı.
- Herkes hemen arka kapıya gelen otobüslere binsin ne kadar kişi sığabiliyosa sığsın küçüklerinizi kucaklarınıza alın gerekiyorsa bütün yol boyunca ayakta gidin şimdi hepbirlikte arka kapıya yönelin!!

Müdürde onay verdikten sonra otobüslere yöneldik.
Arka kapıdan çıkarken yağmurun nerdeyse okulu alt üst ettiğini görebiliyordum.Binanın tam ortasında bi çınar ağacı devrilmişti. Hatta bina zar zor ayakta durabiliyordu . Melissa 10 metre uzağımızda olan yeri işaret ederek büyük bir çığlık attı.

Müdür-sağ tarafınıza bakmayın!!

Fısıldayarak theo ya sordum;
-ne var orada?
Theo sağ tarafına bakmaya çalışırken bir anda kafasını çevirdi ,
- ne gördün ???
- bilmiyorum
- ne demek bilmiyorum, ne gördün ?
- bi hayvan ama ne olduğu hakkında bi fikrim yok
(Titrek çıkan sesimle )
-yaşıyomu
Theo soruma cevap veremesede cevabı biliyor gibiydim .
Hepimiz otobüse binmeye çalısiyorduk. Otobüsün alamayacağı kadar çok kişiydik neyseki theo ve ben yanyana oturabilmiştik.melissa ise benim kucağıma oturmuştu.melissa biz den yasca küçük tü ve Theo nun annesinin ikinci evliliğindeki küćük kızıydı melissa. İlk başta sevmekte biraz zorlansada sonralarında iyi bir ağbey oluvermisti.

Herkezi almıştık diye düşünürken Bir
anda 8.sınıflar ın otobüse hızla koşuşlarını gördüm belliydiki tek gören ben değildim, müdür onaları gorür görmez şöfere çalıştır aracı diye bağırmaya başladı kimse itiraz etmedi.
Ama bir kaç görevli ve öğrenciler içeri girmek için çabalıyorlardı . Oysaki tek kişilik yer bile kalmamıştı.

Bir kac dakika icinde hepsi daha da sinirli bir sekildeydiler otobusun etrafini sarmislardı.

ÖLÜME YÜRÜYÜŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin