ÖLÜME YÜRÜYÜŞ

3.bölüm:emanet

Tam o sırada ensemde hissettiğim nefes ile kalbim her zamankinden daha hızlı atmaya başladı.
Arkamı hafifçe döndüğümde benim mavi gözlerim onun kırmızı gözlerine bakıyordu.

Zaman durmuştu sanki ve ben hiç bir şey yapmıyordum. Acaba ne zaman saldıracaktı?kaçabilecekmiydim yoksa burada ölüp gidecekmiydim ?
.
.
İşte bunlarin cevabı o kirmızı gözlerde saklıydı. Gözlerimi gözlerinden ayırmadan bakıyor ve hareket etmiyordum.

Bir kaç saniye baktıktan sonra gözlerini kırptı Ardından daha da yaklaştı ,kükredi
Ve gitti...

Theo geldi ,bir süre anlamsızca baktı merak ediyordu neden benim dışımdaki herkezi öldürmeye çalısırken bana zarar vermediğini .
Bende merak ediyordum ama şu an burdan kurtulmak gerekti.

Daha da kötüsü ne olduğunu anlayamadiğım bir şekilde yağmur dinmiş yerini kar fırtınası almıştı ne nasıl ne zaman olmuştu hatırlamıyordum

Theo kilidi kırmaya çalışsada olmuyordu burda ölüp gidecektik derken theo yukarıyı işaret ederek
" Başka çare yok tırmanıcaz"dedi.
"Delirdinmi sen o demirlerin ićinde parçalanıp gidicez".

Theo bana bağırarak" hadi çabuk!! sırtıma binersen kimseye bişey olmaz".
"Ya sen ?"
Sorumun cevabını alamamıştım.
Theo - hadi melissa için

Kısık bir sesle tamam deyip başımı öne eğdim.theo nun sırtına zor da olsa basmaya çalıştım melissa kucağımdayken yapamıyordum.

Melissayı yavaşça sırtıma aldım Ve tam o sırada arkamdan bi bağırış geldi theo harket ettikçe bende dengemi kaybediyordum.ve tam o sırada ayağım kaydı.theo belime bir anda öyle bi kuvvet uygulamıştıki yukarı doğru istemsizce demirlerin arasına girivermiştim her yer kan gölü gibiydi artık theo nun sırtında değildim demirlere tutunuyordum ama burdan nasıl ineceğimi bilemiyordum. Melissa nın ağalayışı her şeyi daha çok mahvediyordu hıçkırıkları o kadar acıydıki ona bir şey oldu diye korkmuştum.

Melissayı sırtimdan indirip yavaşca kucağıma aldım ağliyordu ama kendisine birşey oldğundan değil ,theo yaralanmıştı hatta ölüyordu.

Bende daha fazla dayanamayıp kendimi kar yığınının üstüne atıverdim ve tam o sırada karnımda bi soğukluk hissettim demir karnıma bir anda saplanmıştı ilk o buz gibi donduran soğuğu sonrada acıyı hissetmiştim ve sonraa gözlerim kapanıvermişti...

dışrıdaydım ve bembeyaz karları benim kanım renklendiriyordu theonun yalvarışları kulağımda çınlıyordu gözlerim bulanıklaşmıştı hava o kadar soğuktuki belime saplanan o demirin acısını hissedemiyordum.
Theo - alex!!! Melissa arka tarafa doğru gitti git yalvarıyorum git bul onu !!! Alexxx beni duymuyo musun !

Yavaşça yerimden kalktım
"Merak etme onu bulucam"
Tam gidiyordum ki theo nun kısık ve cılız sesi geldi;
" alex ona iyi bakacağina dair söz verirmisin"

"Sözveriyorum ona çok iyi bakıcam ve sana geri getiricem"

Yüzünde çok ufakta olsa buruk bir gülümseme belivermişti.

Bende theonun tarif ettiği ağaçalrla çevrili bir ormana doğru ilerledim.