SIYAH PERDE

2

Multimedya : kızların kıyafetleri.

Son duyduğum sözlerle sinirim tepeme çıktı. Tam karşımda piçvarimsi gülümsemesiyle yemekhanedeki çocuk duruyordu. Sakin ol sakin...

"Sen kimsin de seni kesicem be Cücük" diyerek kızgın bakışlarımi yolladim. Sanırım onun için bu bakışlar hiçbir şeydi.
"Aman çok korktum" diyerek cebindeki telefonunu çıkardı.
"Ne yap.." dememe kalmadan ağzım açık bir şekilde fotoğrafimi cekip elini kolunu sallaya sallaya arkasını dönüp gitti. Resmen okulu tavaf etmiştim. En sonunda buldugumda tek başında bi bankta oturup telefonundaki birşeye gülüyordu. Bu çocuk cidden sinir bozucu olmaya başlamıştı.

"Fotoğrafimi çabuk siliyorsun" diyerek cirladim. O fotoğraf silinecekti.
"Yoo o nerden çıktı" diyerek cool moduna geçti.
"Bana bu tavırların Sökmez. Şimdi cici bir çocuk olup o fotoğrafı siliyorsun" dedim bu sefer sakin kalmaya çalışarak.
"Artık Çok geç yavru ceylan" diyip kahkaha atmaya basladi. Ne olduğunu alamayarak yüzüne ufo görmüş masum köylü gibi bakiyordum. Telefonun ekranini bana çevirdiğinde gözlerim fal tasi gibi acildi. Bu benim için fazla ağır bir sakaydi. Resmen fotoğrafima shop yapıp göğüslerimi daha da görünür bir hale getirmiş,dudaklarimi daha çok şisirmisti. Kısacası tam bir sürtüğe benziyordum o fotoğrafta ve bunu tüm sosyal meydanlarında paylaşmıştı. Altında da 'yavru ceylan vuruldu' yazıyordu. Derin bir nefes alarak gözlerimi kapadim. Olduğum yerde bir iki kere sendeledim. Gördüklerimi hazmetmem fazla kolay olmadı. Göz yaslarim dökülmek için benden daha çok isyan ediyordu. En sonunda tüm gücümle suratına yumruğumu geçirdim. Tam bir inatçıydı. Madem onun kurallarina göre oynayacaktik, oynayalım o zaman.

Yaptigim hamleye karşı şaşkın bir şekilde eli yüzünden acıyla inleyerek bana bakıyordu. Zafer gülümsememi göndermeyi çok isterdim ama ilk olarak o fotoğrafın ortadan hemen kalkması lazimdi. "Ne o fotoğrafın yanında yedigin yumruk çok mu geldi" diyerek histerik bi kahkaha attım. Artık sinir kotami doldurmuştum.
"Sen simdi görursun küçük sürtük" diyerek Sacimi kavradi. Acıyla inlememek için kendimi zor tutuyordum. Bu kadar sert çekmek zorunda miydi. Sac koklerimin hepsi yok olacaktı resmen. "Ya bırak sacimi" diyerek bar gücümle cirliyordum.
Hah ne hoş beni takan yoktu.
"Eğer biraz daha cirlamaya devam edersen kafanı yok say " diyerek beni susturmaya çalıştı. Gözleri 'bana bulaşma' diyordu adeta. Eğer ben de Esnaysam bu çocuğun haddinden gelicem.
"Tamam kafamı yok saydim raki sakin ol" diyerek gülmeye başladım. Bi an afalladi. Bunu fırsat bilip ellerini cimcikleyerek kollarının arasından kurtuldum. Güçlü olabilirdi ama zeki değildi.
Kızların yanına döndüğümde hepsinin suratında gülümseme vardı. Hayret.
"Neye gülüyorsunuz kızlar" diyerek hepsine teker teker baktım. Gördüğüm video karşısında bende kızların kahkalarina eşlik ettim. Bu videoda tam da benim yumruk attigim zaman vardı ve onun afallamis surati. İşte şimdi zafer benimdi.
Kahkalarimin arasından zar zor "kim çekti bunu" diyebildim. Hazar elini kaldirarak 'cak bi beşlik" diyince onun olduğunu anlamam uzun sürmedi. Aslında burda ona sinirlenmem gerekiyordu. Beni Takip edip konusmalarimizi dinlenmişti. Olsun sonuçta zafer bu videoyla benim olmuştu.

Hepimiz dağılarak odalarimiza çıktık. Yarın haftasonuydu. Yatağımdan hiç çıkmamayi tüm gün boyunca uyumayi düşünüyordum. O adi pislige de çok güzel gününü göstermiştim.

"Kızlar yarın napiyoruz" diyen Açelya'ya kafamı çevirdim. Gülce lafa atlayıp "Bence bir bara gidip Çılgınlar gibi eğlenmeliyiz demeyi çok isterdim kızlar ama henüz reşit olmamiza daha aylar var" diyerek cümlesini Üzgün bir sekikde sonlandirdi. İdil'in yüzünde pırıl pırıl bir gulumseme olustu. Bu da demekti ki fikri çok çocukça olabilirdi. Hala çocuk ruhlu bir yapısı vardı. "Kızlar bence lunaparki alt üst edip pamuk şeker yemeliyiiiiiiz" diyerek sevinç dansini da yapıp bizden cevap bekledi.