Hoofdstuk 17 -EINDE-

133 10 6
                                    

-MORGEN GA IK LOTTE MEETEN MENSEN EN MAN O MAN IK HEB DE 1K READS! DANKJULLIEWEL <3 ECHT TRANEN VOOR JULLIE-

[POV Joost]

We lopen door de jungle en komen bij de afgebroken brug.

"Well that's echt de nare mannen" (A/N sorry dit is mijn manier van praten)

"Juhp.. hoe gaan we naar de overkant?" vraagt Maris

"Klimmen" zegt Britt en laat haar al langs de rand zakken maar Harm trekt haar gelijk weer omhoog.

"Dacht het niet, wat is daar dan?" zegt Harm en wijst naar iets in de verte.

Deveney pakt een verrekijker uit de rugzak van Lisa en kijkt naar waar Harm heen wijst.

"Uhh..... volgensmij nog een brug! En een huisje!" ze stopt de verrekijker terug en begint te lopen. 

We volgen haar allemaal en na een half uurtje/drie kwartier ongeveer komen we aan bij het kleine huisje. Lisa klopt aan en de deur gaat open. Ze steekt haar hoofd om de deur om te kijken en ziet een brief. Ze loopt naar binnen en kijkt wat rond, dan pakt ze de brief.

"Lisa!" waarschuwt Jeremy haar.

"Wat? Er is niemand en ik ben nieuwsgierig!" ze opent hem en leest hem hardop voor;

"Beste persoon die dit leest, fijn dat je nieuwsgierig bent en mijn huis ingaat en dan zomaar deze brief begint te lezen. Grapje! Ik heb een schat verstopt op dit eiland en ik vind dat jij die wel mag hebben ALS het je lukt. De kaart zit in de envelop maar ik waarschuw je, het is gevaarlijk. Je moet in uiterste conditie zijn en er zijn wat probleempjes... ook ik heb geprobeerd om de schat terug te halen maar mijn beveiliging was iets te sterk. Als jij, of de personen waarmee je bent, dit niet overleefd is dat niet mijn schuld dus verdacht me niet van moord. Dankuwel en succes :)"

"Vet" zegt Harm.

"Misschien dat we dit ooit kunnen doen, maar ik ben nu wel zo'n beetje klaar met onze eiland avonturen." ik leg Jeroen op de grond, hij begint bij te komen. 

"Watsupp?" vraagt hij.

"Slang, kijk je enkel maar"

"Oh wouw.. typisch ik" en hij staat op.

"Wat is dat?" hij pakt de brief uit Lisa's handen.

Als hij het gelezen heeft kijkt hij op,

"Sick, iets voor volgende zomer?" en hij steekt zijn tong uit.

"Ik ga wel mee hoor!" zegt Lisa en loopt de kamer rond.

"Oehh een camera!" Ze pakt hem op en zet hem aan.

"SELFIEEEE" zegt ze.

"Wacht wacht!" ik leg Milan en Jill ergens in de kamer en bind ze vast

"Oké klaar" ik trek Britt dicht tegen me aan en we doen allemaal een leuke posé.

Lisa steekt haar tong uit en Jeremy doet peace. Harm geeft een kus op Britt haar wang en de rest lacht gewoon leuk. 

"Ohh dees is leuk!" zegt Lisa als ze de foto bekijkt.

Ze loopt naar de computer en sluit de camera en printer aan.

"Wie wil er een?" vraagt ze.

Ze print er een voor haarzelf uit als niemand reageert en stopt hem in haar rugzak.

"Zo die gaat mee" zegt ze, nu wil de rest toch ook.

"Wacht, wacht" Britt pakt de camera en maakt nog wat grappige foto's met ons allemaal.

Na een half uurtje hebben we bijna al het fotopapier opgemaakt en bepalen we om maar weer verder te gaan.

We lopen over de brug (deze is wel stevig) en zien uiteindelijk het strand. 

"JAAAAAAAAAAAH" Lisa begint te rennen naar de boot en klimt erop.

Ze laat zich neer ploffen op de bank in de hoek en Britt en Lotte komen erbij liggen.

"Man o Man dit ligt veel lekkerder dan de grond, ik ben zo moe"

"Laten we weer ff een schema maken om te varen" zeg ik als ik Milan en Jill beneden heb vastgebonden. 

Iedereen knikt en we zijn er snel over uit, we eten wat en geven Milan en Jill ook een broodje. Jill bedankt vriendelijk maar Milan kijkt boos de andere kant op en eet het broodje snel. Ik begin met varen.

IK SKIP FF DE REIS WANT IK WEET ER NIKS VOOR DUS OK HIER ZIJN DIE PEEPS IN DE HAVEN

[POV Harm]

Toen we weer een beetje bereik hadden, had ik met Lisa's telefoon mijn moeder laten weten dat we bijna thuis waren en we de ontvoerders hadden meegenomen. We zagen de haven met heeeeel veel andere mensen staan, allemaal mensen met grote camera's en zodra ze onze boot zagen begonnen ze foto's te maken. De haven was zelfs afgezet met hekken like WTF!? Ik hielp Britt van de boot en we liepen hand in hand de steeg op. De camera's flitsten erg en we konden amper wat zien, ook werden er honderden vragen tegelijk gesteld. Joost liep hand in hand met Lotte en met Jill en Milan over zijn schouder de kade op. De politie nam Jill en Milan meteen over en we gingen met zijn alle naast elkaar staan om naar de camera's te kijken, en alle mensen die er stonden. 

"HE JONGENS KIJK EENS HIER HEEN"

"HOE LANG ZIJN JULLIE WEGGEWEEST?"

"HEEFT IEDEREEN HET OVERLEEFT?"

"WAT HEEFT DIE JONGEN OM ZIJN HOOFD?"

"WAT IS ER ALLEMAAL GEBEURD?"

"WIE ZIJN JULLIE?"

Ik sla mijn arm om Britt heen en zeg trots tegen de man die de laatste vraag stelde:

"Wij zijn joetjoebers"


-HEY GUYS dit was het einde, sorry! Ik heb stiekem al wat ideeën voor een deel 2 maar ik weet niet of jullie dat leuk vinden... Laat het please achter wat jullie er van vinden want dan kan ik zo snel mogelijk beginnen! Doei doei kus Lisa xx-



Saving Harm... + Saving Harm 2...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu