Selam gençler.Yoğun olduğum için yazamadım.Çilek Kokusunun son bölümünde çalan şarkıyı söyleyen Alp Yenier twitterde twettimi retwettledi.Çok mutluyum.Birde Yusuf Çimle Demet Özdemirin gelinlikli fotoğraflarını gördüm.Kesin hayal sahnesi var.İnşallah gerçeğide olur.İyi okumalar...
Aslı
Burak gözlerime mutlulukla bakıyordu.Sonsuza kadar böyle durabilirdim.
"Burak biz birlikte olamayız."
"Niye?"
"Çevren ailen bu ev.Birde benim hayatıma bak."
"Ben sana ne dedim Aslı.İkimizin kalbi bir olsun yeter."
"Burak herşeyi neden bu kadar zorlaştırıyorsun?"
"Elimde değil.Kalbime söz geçiremiyorum."
"Ben eve gitmek istiyorum."
"Daha gez-"
"Lütfen."
"Peki."
Burakla arabaya bindik.Hiç konuşmuyorduk.Kırılmıştı galiba.Müzik açtı.Alp Yenier-Herşeyin Ötesinde çalıyordu.
Kafamı camdan çevirip Burağa baktım.Yüzüme bakmıyordu.
"Beni biraz anlasan ne olur?"
"Sen beni biraz anlasan ne olur?"
"Bak ben seni anlıyorum ama bizim aşk olmaz aşk."
Demin ne dedim ben ya.Resmen aşık olduğumu itiraf ettim.Utancımdan ölüyorum resmen.Kafamı cama yasladım.Etrafı seyretmeye başladı.
Burak
Sevinsem mi üzülsem mi bilemiyordum.Aslının aşkını itiraf etmesi beni çok mutlu etmişti ama birlikte olamamak da koyuyordu.
Eve geldiğimizde Aslı bana bakıp arabadan indi.Telefonu bende kalmıştı.Eve girdiğimde kimse yoktu.Aslının kapısını çaldım.
"B-burak?"
"Telefonun bende kalmış."
"Teşekkürler."
"Annemler evde yok istersen bahçeye gidelim."
"Benim de annem yok.Hatta kimseyi göremedim?Nerde herkes ya?"
"Bilmiyorum ki?Bir dakika annemi arayayım."
"Nerdesiniz anne?"
"Burakcım Eda babasıyla Elçinin birlikte olduğunu öğrenmiş.Onunla konuşmaya geldik."
"Tamam anne."
"Bende arayayım bir."
"Nerdesin annecim?"
"Kuzum Ayşenin babası ölmüş.Ordayım şimdi."
"Çok üzüldüm ya.Geleyim mi ben de."
"Gelmene gerek yok kızım Ayşe yeni sakinleşti zaten.!
"Tamam."
"Aslı noldu?Niye ağlıyorsun?"
"Sevdiğim bir arkadaşımın babası öldü de."
"Lütfen ağlama.Gel hadi bahçede temiz hava alırsın."
"Tamam."
Burakla bahçeye gittik.Yerde piknik sepeti ve boş tabaklar vardı.
"Bunlar ne?"
"Birlikte yemek yaparız demiştim ama sen iyi olmadığın için vazgeçtim."
"Sorun değil.Hadi gidiyoruz."
"Nereye?"
"Yemek yapmaya."
Aslıyla mutfağa girdik.Onu izlemeyi bırakıp dinlemeye başladım.
"Ne yapayım sana?"
"Menemen."
"Tamam o zaman sen biberleri doğra.Ben de domatesleri."
"Tamam."
Hem Aslıya bakıyor hem de biberleri doğruyordum.Arada bir gülüyorduk.Ona bakarken elimi kestim.
"Ahh elim."
"İyimisin?"
"Elimi kestim ya."
"B-bekle hemen yarabandıyla saralım."
"Sen otur ben yemekleri yapayım tamam mı?"
"Tamam."
"Elin acıyor mu?"
"Sen dokununca geçti."
Menemeni pişiriyordum.Arkamda Burağı hissedebiliyordum.Kokusunu nerde olsa tanırım.Daha da yakınlaştığını hissedebiliyordum.
"Çok güzel kokuyorsun.Çilek gibi."
Heyecandan konuşamamıştım bile.Sanki yavaşca ona teslim oluyordum.Bu duygu beni öldürüyordu.
"Yemek hazır yiyelim mi?"
"Tamam."
Bahçede oturup yemeye başladık.
"Aslı harika olmuş.Annene çekmişsin kesinlikle."
"Teşekkür ederim."
"Aslı."
"Efendim?"
"Bu duygu beni öldürüyor."
"B-benide."
"Ben seni çok seviyorum."
Burak yavaşça yaklaşıyordu.Geri çekilemiyordu.Kokusu beni kendimden geçirmişti.Beni nazikçe öpmeye başladı.Nasıl yaptığımı bilmiyorum ama ben de ona karşılık veriyordum.Büyülü anımızı biri bozmuştu.
"Aslı?"
"Bölüm de en sevdiğiniz kısım ne?"
"Gelen sizce kim?"
Vote ve yorumlarınızı bekliyorum...
