Okul kurs tiyaro derken zorlanıyorum biraz.Ama yinede sizin için yazmaya çalışıyorum.Hadi bakalım iyi okumalar...
-Aslı-
Nasıl bu hale geldik anlamadım.Burak buraya geldiğimi nerden biliyordu ki yoksa Volkan mı söyledi.
"Aslı ağlama lüt-"
"Sen söyledin dimi Volkan!"
"H-hayır ben öyle şey yaparmıyım hiç."
"Ben sinirden ne dediğimi bilmiyorum.Ben gideyim."
"Ben bırakırım."
"Sağol ben kendim giderim."
"Gecenin bir vakti-"
"Lütfen Volkan ısrar etme."
"Peki.İyi geceler."
"İyi geceler."
Bana güvenmemesine kırgındım ama haklıydı.Verdiğim sözü bile tutamıyorum.Dayanamayıp Burakı aradım.Açmadı.Bankın birine oturdum ve denizi seyretmeye başladım.
Burak
Aslı aradı ama açmadım.Önemli birşey mi oldu acaba.Yok ya ne olucak.Volkancığıyla oturuyordur.Bir saattir pencereden bakıyorum ama hala eve gelmedim.Dayanamayıp Volkanı aradım.
"Ne var kuzen?"
"Bana bak Volkan Aslıyı çabuk eve getir!"
"Ne diyorsun ya!Aslı burada değil!"
"T-tamam."
Deliricem ya.Sakin ol Burak kesin Goncayladır.Hemen Goncayı aradım.
"Naber gonca?"
"İyi sen?"
"Bende iyi.Aslıyı verebilir misin?"
"Gelmedi ki o daha."
"Tamam görüşürüz."
"Görüşürüz."
Aslıyı bin defa aradım ulaşılmıyordu.Son aradığımda açtı.
"Aslı nerdesin iyi misin?!"
"İyiyim."
"Nerdesin söyle hemen geleyim."
"Merak etmene gerek yok.Birazdan gelirim."
"Aslı!"
"Sahildeyim."
"Hemen geliyorum."
Hızlı bir şekilde arabayı sürerek Aslının yanına geldim.
Hemen bana sarıldı.
"Gecenin bir vakti niye dışarıya çıkıyorsun Aslı?!"
"Biraz düşünmek istedim."
"Düşünürken telefonunuda açsaydın keşke.Sana ulaşmak istediğim de hep yoksun Aslı."
"Sen bana güvenmedin."
"Mesele güven değil Aslı.Sana daha öncede söylemiştim.Bana verdiğin sözü tutmadın."
"Hangimiz hata yapmadık ki?Tek kademde herşeyi silersek nasıl bir hayat kurucaz?"
"Aslı ben seni onunla görünce deliriyorum.Kalbime silah sıksan bu kadar acımaz.Niye anlamıyorsun.Her seferinde onun yanındasın.Gitme ona.İçini döküceksen dahi bana gel.Kavgalı olsak bile."
"Ben hep senin yanındayım zaten."
"Gidelim mi artık?"
"Affetmiyecek misin beni?'
"Bunları yarın konuşalım."
"İyi git sen ben daha gelmiyeceğim!"
"Gecenin bir vakti seni tek başına burda bırakmayacağıma göre benimle geliyorsun."
"O zaman biraz daha kalalım."
"Tamam."
Burakla banka oturdum.Denize yansıyan ayı seyrettim.Gözüm onda takılı kalmıştı.Kafamı Burakın omzuna koydum.Ne kadar uyumak istemesemde kendimi uykunun kollarına bıraktım.
Burak
Hayatımdaki en saf ve en masum insan Aslıydı.Omzumda uyukalmıştı.Bu halini gel de affetme.Kucağıma aldım ve arabaya bindirdim.Eve götürsem herkese ne diyeceğim.Goncaya götürsem abisi keser beni.Çiftlik evine götürmek en mantıklısıydı.Yarım saatlik bir yolculuğun ardından çiftlik evine geldik.Aslıyı uyandırmamaya çalışarak en üst kata çıkardım ve yatırdım.Üzerini örtüp kulağına fısıldadım.
"Seni affediyorum prenses çünkü sen benim herşeyimsin."
Tam gidecekken Aslı seslendi arkamdan.
"Yanımda uyu bu gece.Sana sarılarak uyumak istiyorum."
"Tamam."
Aslıya sarıldım ve uyudum.Dünyanın tarif edilemeyecek en güzel duygusuydu bu.Ta ki telefonum çalana kadar.
".............................."
Kısa ama elimden bu kadarı geliyo.Sizce arayan kim ve ne olmuş olabilir.
"En sevdiğiniz kısım nedir?"
Vote ve yorumlarınızı bekliyorum.
