Komşu Kızı

Bölüm 2

Sabah kalktım kafam çok dağınıktı sanki garip bir his vardı ama okula gitmek istiyordum hayatımda okulu hiç sevmemişimdir.Hemen elimi yüzümü yıkadım kahvaltı sofrasına indim kahvaltımı yaptıktan sonra eşyalarımı hazırladım ve yavaşça evden çıktım.Evden çıktıktan sonra gözlerime bile inanamadım sıla arkadaşım Selin hemen yan binada oturuyordu bir bakımdan da komşuyduk oda evden okula çıkmak için çıkıyordu galiba.Hemen yanına koşarak gittim ve

-Selam nere böyle okula mı gidiyorsun?

-Hayır ben sadece işlerim var ve gitmek zorundayım dedi 

Uzun bir süre sohbet ettikten sonra okula geç kaldığımı fark ettim ve koşarak okula gittim.Bugün sırada tektim istediğim gibi yayılabilirdim.Ancak daha 3. dersin ortasında müdür geldi ve benim bugün izinli olduğumu eve gitmem gerektiğini söyledi.Hemen çantamı hazırladım ve okuldan çıktım ne olduğunu merak ediyordum ailem asla benim okuldan izinli olarak çıkamam için müdürü aramazdı.Önemli bir şeyler vardı galiba.Eve gittim kapıda beni babam karşıladı genelde bu karşılama ben kötü birşey yapınca olurdu ama bu sefer kötü bir şey yapmadığıma yemin bile edebilirdim.Babam beni çalışma odasına çağırdı ve benimle konuşmak istediğini söyledi.Merakım gittikçe artıyordu.Odaya girince sandalyeye oturdum babam bana bir kitap uzattı ve sadece resimlerine bakmam gerektiğini söyledi.Kitabın resimlerine baktıkça içim bir tuhaf oluyordu sanki bir şey beni dürtüklüyordu.Babam kitabı elimden aldı ve bana anlatması gereken şeyler olduğunu söyledi.Bizim soyumuzun savaşçı bir soy olduğunu ve her aile bireyinin bu savaşta yer alması gerektiğini söyledi.Dikkatle dinliyordum onu anlattıkları bana çok ilginç gelmişti daha da çok dinlemek ve öğrenmek istiyordum.Savaş hikayeleri anlatıyordu babam bizim soyumuzla ilgiliydi bu tahmin edersem ve sonunda da bana şunu ekledi bazı seçilmiş kişiler vardır ve bunların özel güçleri vardı işte sende o sun.Konuşmanın sonunun nereye vardığını hatırlamıyorum ancak sabah uyandığımda bir arabadaydım tahminimce siyah bir arabaydı önce babam ve yanında tanımadığım bir adam vardı.Durmadan konuşuyorlardı nereye gittiğimizi merak ediyordum kafamı kaldırdım başım çok ağrıyordu ve babama nereye gidiyoruz burası neresi dedim.Babam bana döndü ve süpriz diyerek gülümsedi kafamı arkaya çevirdiğimde bir genç kız daha vardı ve çok güzeldi.Bunu söylediğime inanamıyorum ama çok güzeldi.Ben hayatımda hep kızlardan nefret etmiş bir insandım neden bilmiyorum ama bana hepsi çirkin ve itici gibi geliyorlardı.Neyse deyip düşüncelere dalmadan uyumaya koyuldum çok yorgundum ve uyumaya ihtiyacım vardı.Uyandığımda garip bir savaş alanı yerindeydim burda herkes eğitim alıyordu.Uyuduğum tahta evden çıktım beni çok güzel bir yatakta yatırmışlardı.Kapıda babam vardı onunla konuşmak istiyordum baba dedim bana döndü ve o küçük asker uyanmış dedi.

-Burası neresi ben nerdeyim dedim.

-Burası kamp alanı ve sende askersin dedi elime bir kalkan verdi.

Hayatımda elime hiç gerçek bir kalkan almamıştım ancak bu hayatımın en güzel günüydü çünkü burda silah ve bin bir türlü istediğim şey vardı.Bana hemen bir açıklama yapması gerektiğini söyleyerek bi klubeye çekti ve bana olan biten herşeyi anlattı atalarımın yüzyıllar boyunca savaştıklarını sıra bende oluduğunu her genç gibi gelip benimde burda savaşmam gerektiğini falan filan.Hemen yemekhaneye götürdü beni herkes yemek yiyordu ve aniden sesler kesildi herkes bana bakmaya başladı kendimi çok popüler hissettim.Beni herkesle tanıştırdı  tabiki o kızla hala tanışamadım.Çok açtım hemen bir şeyler yemeye koyuldum.Yemeği bitirince etrafı dolaşmaya başladım burası çok güzeldi her şey vardı.Çok sevmiştim burayı savaşmayı da çok istiyordum babam hemen beni hocamın yanına götürdü.Yaşıtlarıma göre geride kaldığım için beni o çalıştıracaktı.Aslında ona pek de hoca denemezdi çünkü benle aynı yaştaydı ve bayandı buda ona vurmamam için gerekli bir sebep gibi görünüyordu.