So close,but still far away from you | a one direction fanfic (completed)

hoofdstuk 25

voordat je begint met lezen wil ik even zeggen dat dit waarschijnlijk een van de laatste hoofdstukken wordt want ik ben er al lang genoeg mee bezig en het loopt al niet zo lekker hier mee. maar toch heel erg bedankt voor het lezen van dit verhaal :)

----------------------------------------------------------------------------------

Zoals bijna elke dag ligt Jess op haar bed een goed boek te lezen terwijl de rest van haar familie in de keuken staat om met Emily te praten. zo gaat het al 3 dagen, Jess die zichzelf opsluit op haar kamer terwijl Floor en haar familie leuke dingen gaan doen. Niet dat Jess niet mee wil maar helaas heeft Floor het nare trekje om Emily mee te vragen en daar zit Jess niet op te wachten.

Kon ze maar weg hier. Terug naar Nederland haar oude leven weer oppakken zonder alle drama van hier. 

 Zou ze dat kunnen doen? Gewoon weg gaan en alles achter laten. Zoveel mensen doen dat toch, weggaan zonder familie of vrienden en een nieuw leven beginnen. Maar dat mag ze echt nooit van haar vader en moeder. Weggaan zonder hun.

Maar morgen is ze 18 dan mag ze zelf weten wat ze doet zonder dat haar vader en moeder overal commentaar op hebben.

Als snel begint Jess een plan te maken. Tegen de avond heeft ze het klaar en begint ze snel met haar koffer te pakken. Terwijl ze haar koffer pakt hoort ze haar ouders naar bed gaan. Is het al zo laat? Ze kijkt op de klok en ziet dat het al half 1 is. Ze is dus nu officeel 18, volwassen. Ik dacht altijd dat ik mijn 18e verjaardag iets anders zou vieren denkt ze lachend.

Als ze haar koffer heeft gepakt sluipt ze na beneden om haar paspoort en ID te pakken. Gelukkig duurt het niet lang voordat ze die te pakken heeft. Ze pakt nog wat eten en dan wil ze gaan maar bedenkt zich. Ze moet nog twee dingen doen, 2 brieven komen tevoorschijn uit haar tas. Een voor haar ouders en Lizzy en de andere voor Floor. Die van haar ouders en Lizzy legt ze op de keukentafel en die van Floor legt ze op haar kamer. Nog een keer kijkt ze de brieven door met tranen in haar ogen.

Voor de laatste keer gaat ze naar haar zusjes kamer. Zo zacht mogelijk duwt ze de kamerdeur open, en al snel ziet ze haar kleine zusje liggen slapen. Jess loopt naar het bed toe om haar een laatste kus op haar hoofd te geven. Nadat ze haar een kus heeft gegeven loopt ze weer naar de keuken om haar koffer en jas te pakken. Als ze alles heeft loopt ze naar de voordeur maar wordt tegen gehouden door de stem van haar zusje. 

'Jess waar ga je naar toe?' 

Jess draait zich om en ziet haar kleine zusje in de keuken staan compleet met pyjama, slaperige ogen en wollige sloffen die haar eigenlijk veel te groot zijn(oftwel die ze ooit van Jess heeft ''geleend''). Ze krijgt een glimlach op haar gezicht aan de gedachten van alles wat Lizzy ooit van haar heeft geleend maar nooit meer heeft teruggegeven.

'Jess waar ga je naar toe? Jess waarom heb je een koffer bij je? Ga je weg? Jess je kunt niet weg gaan!' 

Jess loopt naar haar kleine zusje en geeft haar nog een knuffel. Ze voelt de tranen over haar wangen stromen voor de zoveelste keer dit jaar.

'Jess waarom huil je?'

'Lizzy ga naar bed en ga weer slapen. Morgen leg ik alles uit.' 

'Beloof je dat?'

'Ik kan niks beloven..' Zegt Jess zachtjes.

'Maar ik moet echt gaan. Ik hou van je vergeet dat nooit.' Jess geeft Lizzy nog een kus en loopt dan naar de voordeur.  Nog een keer kijkt ze achterom naar Lizzy die inmiddels tranen in haar ogen heeft ze geeft haar een glimlach en gaat dan door de voordeur.

Eenmaal buiten beseft Jess dat ze een taxi moet regelen om bij het vliegveld te komen. Jess steekt   haar hand op en roept taxi, gelukkig komt er al snel een taxi.

Jess stapt in en verteld de chauffeur dat ze naar het vliegveld moet, de chauffeur knikt en rijdt weg. Voordat Jess het weet is ze op het vliegveld. Nog maar een paar uur en dan zit ze al in het vliegtuig op weg naar Nederland. Ze heeft het hele plan al uitgedacht, zodra ze in Nederland is gaat ze naar haar lievelings tante die jammer genoeg bijna geen contact heeft met haar moeder door de vele ruzie's die ze hadden maar Jess hou van haar tante, ze is heel erg lief en luistert altijd eerst naar je voordat ze iets zegt. Ze weet zeker dat haar tante haar ouders niet zal bellen dus daar zal ze veilig zijn.

Jess gaat snel naar de balie om een last-minute te kopen. Al snel heeft ze haar ticket maar ze moet wel een paar uur wachten tot dat ze vertrekt.

 Jess gaat op een stoel zitten en al snel ligt ze te slapen tot dat ze opschrikt van de intercom die de boodschap omroept waar ze al zo lang op wach: 'Laatste oproep van Londen naar Amsterdam gate 15. Ik herhaal laatste oproep..'

Jess pakt haar koffer en gaat naar gate 15. Naar heel lang in de rij hebben gestaan zit ze eindelijk in het vliegtuig op weg naar haar nieuwe leven in Nederland, alweer...