Epiloog

136 11 8
                                    

Dit is het dan het laatste hoofdstuk! Ik hoop dat jullie het einde leuk vinden.

(sorry dat het zo lang duurde zit middenin toetsweek en onze computer thuis lag er een tijdje uit :( But i'm back! ) ps: ik wil dit hoofdstuk opdragen aan pinkunicorn2 omdat ze mijn beste vriendin is en ze me heel erg heeft geholpen met dit verhaal en ik kan ook altijd ideen met haar bespreken so thank you for being there for me :D x

--------------5 jaar later---------

Het was gewoon een zaterdag avond. Floor was zich aan het klaarmaken voor een etentje met haar vriend Jamy. Ze leerde Jamy kennen in een kleine pub net buiten Londen. Floor was alleen omdat ze even haar gedachten op een rijtje moest zetten en Jamy was de leuke jongen in de hoek met de piercings en tatoeages. Floor viel als een blok voor hem en al snel hij ook voor Floor. De leuke half emo jongen ging naast haar zitten en al snel hadden ze een leuk gesprek op het einde van de avond wisselde ze nummers uit en de rest is geschiedenis. Ze wonen nu al 2 jaar samen in een appartement in Londen. Precies hoe Floor het altijd al wilde alleen mist er iets heel belangrijks of eigenlijk iemand, haar beste vriendin Jess. 5 jaar geleden is ze weg gegaan terug naar Nederland. Het laatste wat ze van Jess heeft is de brief de ze achter liet voor Floor. De brief... De tranen staan alweer in Floor haar ogen want ze heeft Jess nooit helemaal kunnen laten gaan.

Ze staat op een loopt naar haar nachtkastje, ze trekt het laatje open en haalt er een envelop uit. Met trillende handen maakt ze de envelop open en opent ze de brief. voor de zoveelste keer leest ze hem.

Lieve Floor,

Het spijt me zo dat ik je achter laat maar ik moet wel. ik heb veel fouten gemaakt in Engeland, te veel. Daarom wil ik weg, weg uit Engeland en opnieuw beginnen. Dus ik ga terug naar Nederland en kom me alsjeblieft niet achterna want dit is mijn keuze. Je weet dat ik zoveel van je hou en dat ik alles met je wil delen maar dit moet ik alleen doen. Ik denk dat dit het moment is waar we afscheid van elkaar moeten nemen, maar onthoud dit ik zal je nooit vergeten en ik hoop dat je mij ook nooit zal vergeten. We ontmoeten elkaar vast weer maar tot die tijd hou je vast aan je herinneringen want daarin zal ik niks veranderen. Ik wens je het allerbeste en ik hou van je met heel mijn hart en dat zal nooit veranderen. Kun je nog een ding voor me doen? Hou een oogje op Lizzy en wees de grote zus voor haar die ik nooit zal kunnen zijn.

Ik zal je missen.

Jess

Na 5 jaar moet ze nog steeds huilen om de brief. Elke keer als ze hem leest kom het allemaalt terug, hun ontmoeting maar ook de laatste keer dat ze Jess zag. Had ze maar gezegt hoeveel ze van haar houdt. Ze hadt haar nog zo veel moeten vertellen maar daar is het nu te laat voor. Hoe hard ze ook probeerde ze kon Jess niet meer terug vinden. Het leek wel alsof ze verdwenen was van de aardbodem. Haar nummer bestond niet meer en haar e-mali ook niet. Zelfs haar naam niet meer. Na 2 jaar van zoeken had Floor opgegeven en zichzelf er bij neer gelegd dat Jess niet meer terug kwam. Ergens wist Floor dat Jess terug naar Nederland was maar durfde niet achter haar aan te gaan, vooral omdat Jess had gevraagd of ze het niet wilde doen en omdat ze zich zo schuldig voelt tegenover Jess door haar is weggegaan tenmiste zo voelt het. Als ze naar Jess had geluisterd over Emily was ze misschien wel helemaal niet weggegaan. Maar daar is het nu te laat voor. Jess is weg en komt niet meer terug.

'Floor ben je bijna klaar?' Ze schrikt op van haar gedachte door Jamy die haar van de badkamer roept.

'Uh ja bijna.' Snel veegt Floor haar tranen weg en werkt ze haar make-up bij. Alleen haar ogen zijn nog wat rood maar voor de rest is er niets van te zien dat ze heeft gehuild. Nog even werkt ze haar make-up bij en dan loopt ze naar de badkamer om samen met Jamy uiteten te gaan..

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Jess is zo als bijna elke dag nog laat op kantoor. Maar deze keer is het niet omdat ze moet overwerken maar omdat haar baas haar eindelijk een eigen opdracht laat doen. Al maanden heeft ze op dit moment gewacht.

Ze werkt voor een eventenbureau in Nederland en er wordt gefluisterd dat deze opdracht enorm is. Deze opdracht kan het succes of de ondergang worden van het bureau dus totaal geen druk hoor voor een meisje van 23 die nog geen een opdracht gedaan heeft.

 Al bijna een half uur zit Jess te wachten tot haar baas klaar is om haar te ontvangen. Ze is nog nooit zo zenuwachtig geweest voor een gesprek met haar baas. Al bijna 3 jaar werkt ze bij het burea maar nog nooit kreeg ze een opdracht. Altijd was ze te jong of te onervaren tot 2 weken geleden. Haar baas riep haar bij zich om Jess te vertellen dat zij de volgende opdracht mocht doen.

Vanavond had ze haar eerste meeting met haar baas en de artiest zelf.  Na 25 minuten gaat de deur eindelijk open.  Haar baas een man van in de 40 met de naam Herman Kronen laat haar binnen. Gelukkig heeft ze nooit problemen gehad met haar baas. Hij is streng maar rechtvaardig.

'Ga zitten Jessica.''  Meestal zou ze zeggen dat hij haar gewoon Jess moet noemen maar daar is ze nu veel te zenuwachtig voor. 

'Zoals je weet krijg je vandaag te weten wat voor opdracht je mag doen en voor welke artiest je het gaat doen. Ik kan je beter laten zien wie de artiest is of beter gezegt artiesten. De rest spreekt voor zich. Je regelt de kleedkamer, soundcheck, eten en drinken en de planning van de dag. Duidelijk?' 

Jess geeft haar baas een klein knikje.

'Goedzo. Dus kom maar mee want in de vergaderzaal zitten je cliënten.' 

Hij staat op en loopt na de deur en wacht tot Jess ook opstaat. Snel staat Jess op en volgt hem. Terwijl ze naar de vergaderzaal lopen klopt Jess haar hart in haar keel. Wat nou als de band helemaal niet aardig zijn? Of nog erger het is een band waar ik fan van ben! Dan kan ik me echt niet beheersen en dan krijg ik de opdracht nog niet!

'Dus hier zijn we. Klaar om aan je allereerste opdracht te beginnen?' 

Doordat Jess zo erg in gedachte was heeft ze niet gemerkt dat ze al bij de vergaderzaal zijn. Hier komt het, rustig blijven Jess denkt ze. Ze neemt nog een keer adem en volgt dan haar baas mee naar binnen.

Zodra ze een stap binnen de vergaderzaal heeft gezet hoort ze een lach die ze al 5 jaar niet meer heeft gehoord. Nee dat kan niet. Waarom zou hij hier in Nederland zijn? In de vergaderzaal staan 5 stoelen met de ruggen naar haar toe. 5 stoelen...... Die lach, de 5 stoelen zou het? Nee dat kan niet dat zou te toevallig zijn. En toeval bestaat niet.

Maar Jess heeft weer eens ongelijk. De 5 stoelen draaien zich om en daar zitten ze dan. De 5 jongens die ze 5 jaar geleden achter zich heeft gelaten. Louis, Liam, Harry, Niall en.... Zayn. 

Ze zien er nog hetzelfde uit alleen ouder, veel ouder en meer tatoeages. 

Niemand zegt iets ze staren alleen naar elkaar. De 5 jongens staren allemaal na Jess maar Jess staart maar na een iemand, Zayn. 

Zijn ogen zijn nog hetzelfde alleen ze hebben niet meer de glistering die ze 5 jaar geleden wel hadden. Nu zijn ze dof en verdrietig. Zou dat door haar komen? 

Opeens wordt de stilte verbroken door de stem van haar baas. Ze hoort wat hij zegt maar het dringt niet door. Dan loopt hij weg. Jess beseft zich dat hij wegloopt om hun kennis laten te maken.  Maar natuurlijk is dat niet meer nodig...

Zayn hadt verwacht dat hun ontmoeting na 5 jaar anders zou verlopen meer huilen en meer geknuffel maar ze zijn natuurlijjk wel uit elkaar.

Terwijl jess na Zayn kijkt komen alle herinneringen weer terug, de goede en de slechte. Ze voelt dat er tranen over haar wangen stromen. Ze moet weg uit deze kamer, het is te veel in een keer...

Zayn loopt naar haar toe en wil haar tranen weg vegen maar Jess draait zich om en loop de vergaderzaal uit. Voor de zoveelste keer loopt ze weg van haar problemen. En alweer heeft ze hier spijt van....

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dit was dus het laatste hoofdstuk. ik hoop dat jullie het een leuk verhaal vonden :) Ik wil jullie heel heel heel erg bedanken voor alle positieve reacties( en ja ook de wat minderen). Ik had nooit gedacht dat dit verhaal zo goed ging scoren ;). Ik wil jullie nog een gunst vragen, ik wil misschien een vervolg op dit verhaal schrijven maar dan wil ik natuurlijk wel weten wie er geïnteresseerd in is dus laat een comment achter of wat dan ook maar laat me gewoon weten of je een vervolg wilt :).

I love you guys en ik wil jullie nog een keer bedanken voor alles xxxxxxx

🎉 Je bent klaar met het lezen van So close,but still far away from you | a one direction fanfic (completed) 🎉
So close,but still far away from you | a one direction fanfic (completed)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu