Büşra'nın Günlüğü

Kimsesiz ...

Ayağa kalkmaya çalışırken başımda toplanmış insanlar ' ah şu küçük kıza yardım edin . ' diyince yüzümü onlara çevirmiştim zorla yağa kalkmaya çalışırken birden Ece'yi gördüm herkes ona yardım ediyordu hiç üşenmeden ve sızlayan  yaralarıma karşı ayağa kalkıp onu takla atan arabamızdan çıkardım ikimizde sürüklenerek çıkınca insanların çoğunun başka bir yerde daha toplandığını gördüm . Ece'yi kucağıma alarak zorlukla yürümeye başladım . Etrafta anne ve babamı arıyordum . Hala arabanın içinde olduklarını annemin kafasının yan cama çarpıp kanamasını izlemek ve babamın direksiyona dayalı olan kafasını görmek kadar kötü bir duygu yoktu benim dünyamdı benim hayatımda bana en çok güven veren  benim en çok değer verdiğim kişiler gitmişti .

Ve benim kalbimde onlarla gitmişti . Ece kucağımda bayılmıştı . Ben ağlayarakta olsa rastgele bir araba durdurdum rica ettiğimde kabul etmişti . Hastane kapısına geldiğimizde ise Ece'yi satıra yatırdılar . Hemşire neyi oluyorsunuz diye sorular sormaya başladı ve ben hiçbirine cevap vermedim çünkü hayat benim için durmuştu artık . Bizi arabayla getiren genç çocuk yanıma oturdu . İlk beni süzdükten sonra sırtıma elini koydu 'geçmiş olsun ' dedi . Ben hıçkırıklarımla ağlamaya başlayınca beni yüz üstü bırakıp gitti onu tanımıyordum ama insana güven vericek birine benziyordu benim için .

Öylece bir süre durduktan sonra genç çocuk yanıma oturarak elindeki kaşarlı tostla ayranı gösterdi .

'Atıştırmak ister misin ?' 

' Hayır teşekkürler . ' O susuyrodu ben susuyordum durumuma üzülmüş ve sadece bana acıyordu .        ' Neden bana yardım ediyorsun ? ' 

' Bilmem sadece iç sesimi dinledim yanında kalmamı söyledi . ' ona gülümsedikten sonra bana  32 diş sırıtmaya başladı . ' Merak etme küçük kız iyi olacaktır neyi oluyorsun . '

' Ablasıyım kaza yaptık ailem hala orada ama yapıcak bir şeyim yok hayatımda ki en değerlileri kaybettim ve çok acıyor kalbim . '

' Kızların ağlaması için her zaman bir omzum vardır bu arada ben Demir . ' eliyle omzunu gösterdikten sonra göz yaşlarımı silip gülümsedim yavaşça kafamı omzuna koydum ve gözlerini takip ettim . Adının Demir olduğunu söylediğinde belki güvenerek bende söylemeliyim diye düşünüyordum ki lafa girdi . ' Adın ne ' 

' Büşra ismim ama en sevdiğim ismim yani ikinci ismin Beste bana Beste demeni tercih ederim . '

'Şu bir müzik parçasının oluşturan ezgilerin tümü olan falan omu ? ' Bunu söyledikten sonra gülmeye başladı . ' Gülmesene ya Ece'ye ne oldu öldü mü kaldı mı yaşıyor mu o benim için çok önemli annem babam umrumda değil çünkü onlar beni terk etti bu yapa yalnız dünya da ama Ece beni yalnız bırakmadı Ece zaten anne babamın bir parçası her zaman bana onları hatırlatır ama ölürse bende ölürüm her gün yatakta kalır evden çıkmaz ne okula ne bir yere göç etmişliğim yok heralde hep sorunları olan kızların başına gelir değilmi bunlar değil mi ? ' Sinirimden çocuğun yakasından tutmuş kendime çekmiştim o kadar bağırmıştım ki herkes bize bakıyordu ve yumuşadıktan sonra 'özür dilerim sinirlenmiştim de ' ' önemli değil senin yaşadığın şeyi bende yaşadım ağladım ama birine içimi dökemedim şimdi sana döküyorum benim de erkek kardeşim vardı ve aynı senin hikayen gibiydi ama benim hikayemde  Umut öldü . ' Kafamı öne eğdikten sonra bir hemşirenin bize doğru geldiğini gördüm . 'Siz şimdi gelen küçük kızın ablasısınız değil mi ? ' ' Evet ' ' Buyrun sizi çağırıyor şu anda çok iyi sadece bacağında biraz çatlak var o kadar meraklanmanıza gerek yok . ' Koşa koşa giderken odanın numaralarına bakıyordum kapının önüne geldiğimde yavaşça kapıyı açtım .