-I'm Home-

113 4 2
                                    

Nathan's Pov

Haay! It's been Five years since i left this country. Ang dami nang nagbago!

I wonder if she's okay, I already miss her, I already miss Julian.

I know hindi niya ako mapapatawad.

==FLASHBACK==

5 YEARS AGO..

Location: Villareal Company

Alisa:" Hey Nathan. How are you?"

ugh andito na naman ang babaeng toh' ba't ba ang kulit nito hindi ba niya alam na may girlfriend na ako?

Nathan:" oh? hi Alisa, why are you here?"

Alisa: "I came here to see you ofcourse. Wag kang tanga! "

at ako pa talaga ang tanga hah?! fine.

Nathan:" What? tanga? ako? baka ikaw, hindi mo ba alam na may girlfriend na ako? Kaya please wag mo na akong landiin! The door is open, you can go now."

Alisa:" And if i won't? Anong gagawin mo? Kakaladkarin ako? I know you can't do that, dahil malaking kahihiyan ito sa Villareal Company."

Nathan:"I know, kaya I'm trying to be patient. Will you please excuse me, marami pa akong gagawin!"

paalis na sana ako nang bigla akong hilahin ni alisa at hinalikan

Julian:" Huh?!"

agad ko namang tinulak si alisa at pinuntahan si Julian, I need to explain everything.

Nathan:" Julian, hon, Let me explain. It's not hwat you think!"

Julian:" It's not what i think? Nathan kitang-kita ko kung paano kayo maglaplapan diyan ni alisa, and your telling me It's not what i think? "

Nathan:" mali ang iniisip mo hon!"

Julian:" Mali? Huh! grabe ka, anong gusto mong isipin ko. Nag jack en poy kayo? Nathan, naghalikan kayo! At ikaw malanding babae ka!"

Alisa:" Ouch! aray! julian pwede ba, bitawan mo ako!"

agad akong napatakbo sa kanila at hindi ko sinasadyang matulak si julian pero ang ikinagulat ko ay may lumabas na dugo in between her legs.

Nathan:" hon, i'm so sorry. hindi ko sinasadyang---"

Julian:" my baby. no.. awww"

Nathan:" What? does this mean your pregnant? ako ba ang ama?"

Julian:" bakit anong inaakala mo, nakipaglandian din ako at nabuntis ng iba? wow nathan! ofcourse ikaw ang ama nito! Awww!"

Nathan:" Let's go to the hospital!"

pagkadating namin sa hospital.. agad siyang dinala sa Emergency Room..

AFTER 3 HOURS..

lumabas ang doktor ni Julian..

Doctor:" Sino ang kapamilya ng pasyente?"

Nathan:" ako po! okay lang po ba ang girlfriend ko?"

Doctor:" She's okay but..."

okay na sana eh, pero bakit may but pa?

Doctor:" The baby is gone.. I'm sorry iho. Nasa room 325 Si Ms. Julian Rosario, pwede mo na siyang puntahan."

parang gumuho ang mundo ko, ang panganay ko.. wala na.

And it's all my fault. Agad akong tumakbo sa kwarto ni julian

Nathan:" Hon..."

Julian:" Umalis ka dito.. ayokong makita ka! bwiset ka! kasalanan mo lahat! ikaw ang pumatay sa anak ko---"

i hugged her.. pero pumupumiglas siya.. pero hindi ko siya binitawan..

Nathan:" I know it's my fault! I'm sorry. I love you!"

dumating naman ang parents niya, at pinalabas muna ako.

Tita:" iho. mabuti pa muna, umalis ka na lang. Sa susunod nalang kayong mag-usap."

Nathan:" opo tita. Alis napo ako, Bye."

hindi ako bumisita dahil alam kong ayaw niya akong makita pero laking gulat ko na papaalis na pala siya papuntang Paris. Hinabalo ko siya, pero hindi ko na siya naabutan. I bought ticket papuntang Paris, pero hindi ko na siya mahanap. Ni contact wala.

=================================================

okay. Next Chapter naman, Julian's Pov naman!

Please vote or comment thanks :))

Always YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon