Mika’s POV
(Sa school)
“Batch 2012 valedictorian, Ms. Mikaella Perez! Help me welcome her as she say the farewell speech.”
“Time flies so fast. Noon, mga bata tayo na naglalaro sa playgrounds, walang paki kahit madumihan. Pero ngayon. Look at us! Bitbit natin ang diplomas natin. A sign of our success. Another acclompishment sa buhay natin guys! Soon, we’ll see ourselves na nakasuot ng toga ulit pero may degree naman. I just wish all the best for all of us guys. I’ll surely miss you guys!”
At ayun mga classmate ko, drama2 din. Iyak2 :)) Well, ako rin naman. Naiiyak. Sino bang hindi mamimiss ang hisghcool? Diba?
Ako nga pala si Mikaella Perez.
“Mika! Mamimiss kita!~ Hey. Sa’n mo balak magsummer?” tanong ni Jea, yung best bud ko.
“Nagpa book sila mama ng vacation papuntang Korea. Sabi kasi nila may nice dawn a Summer Spot dun.” Sagot ko.
“Wow. Rich kid. Tsk tsk.” Panunukso ni Jea
“Heh! Kaw talaga. Hali ka na nga!” aya ko sa kanya. Tumawa lang ang loka haahah
**
Today is the day! :D
SEOUL! Here I come! :3
“Passengers for FLIGHT JG45167. Please proceed to Gate 4 now for boarding.” Tawag ng intercom
Flight ko na yon.
*ring ring*
“Hello?”
“MIKA ANAK! Congrats anak ha. Sorry hindi kami nakapunta sa graduation mo. May very important business kasi dito. Sorry talaga anak.”
“Mama. Okay lang po. I understand. Kumusta na po kayo ni Papa?”
“Okay lang kami anak. Andyan na ba plane mo?”
“Opo mama.”
“Take Care ka doon ha. We want you enjoy Korea.Grad gift naming sayo yan. We’re proud of you Mika. Korea is a nice place. Manong Jun will be fetching you from the airport. I left a note sa kanya sa mga magandang puntahan sa Korea”
“Yes Mama :D Mag-iingat po ako doon. J Miss ko na po kayo.”
“Alam ko na maeenjoy mo don. Visit”Secret Garden” sometime anak. Magugustuhan mo don.”
“Sige po mama. I love you po! Paki sabi kay papa na mahal ko rin po siya.”
*toot*
“Last Call. Flight JG45167 please proceed now to Gate 4 for boarding.”
Shoot! Takbo Mika. Takbo!!
*BOOGSH*
“Aray” sabi nung nabangga ko.
“Ay. Sorry po.” Sabi ko sabay pulot ng bag ko. Nahulog sa lakas ng impact eh.
“Sorry po talaga.” Yumuko ako for apology.
“Mika?” sabi nung nabunggo ko. Wait. Kilala niya ko? Inangat ko ang ulo ko to see kung sino yon.
AND LO!
“Kuya James?”
“Mika! Ang laki mo na!” Sabi niya sabay yakap.
“Ha-ha-ha. Oo nga kuya. AH! Kuya yung flight ko. Nice seeing you again Kuya. Mauna nako.” Pagbibitiw ko sa yakap niya. AT tumakbo na ko papalayo.
“Mika! WAIT!”
Huwag lumingon Mika!
Hayy. Buti nalang nakaabot ako sa Flight.
*dug dug*
Si Kuya James na ba yun? SHOOT! Get your head together Mika.
Si Kuya James. He’s actually my childhood crush back then sa neighborhood namin back when I was 10.
He was then my protector nung may nang aaway sakin. I was 12 then and he was 21. Siya yung crying shoulder ko. And way back then, crush ko siya. Until now. Pero, when I turned 16 I decided to stop admiring him kasi feeling ko maiinlove ako sa kanya. First love ko siya. Aaminin ko. Pero impossible na mainlove rin siya sa akin, kasi mas matanda siya sa akin ng 8 years. It’s a big gap. Hayy. Mika! Chill. Hindi na kayo magkikita ulit. You’re going to Korea, enjoy your vacation there and…
“Mabigat ba yung bag mo Mik? Hindi mo ako hinintay, dadalhin ko sana bag mo.”
FATE! Y U SO MEAN?
“Hehe. Kasi Kuya James. Akala ko malalate na ako eh.”
“Still the early bird Mik-Mik I knew.”
“He-he”
Ikaw na talaga DESTINY! Ugh!
