Mahal kita pero di mo lang alam

Love 2

EMA's POV

"kuya, tingnan mo oh teddy bear"

"oo nga noh, pangako ibibili kita niyan paglaki ko, lahat ng gisto mo ibibigay ko sayo"

"promise kuya?"

"promise, bunso, laging mpnaandito si kuya sa tabi mo at laging naandito si kuya para pasayahin ka, si kuya ang protector mo"

"naku, ito talaga mga anak ko, ang magkuya, ito oh tig-isa kayong bear, this will remind the. both of you that we love you
you will both my prince and princess"

teka lang wag niyo akong iwan! teka sino ba kayo? teka lang sino ba ang mga magulang ko teka lang po, wag niyo na akong iwan pleeeeaaaaassssseeee!!!

"please!!"

"huh? ay! kabayo ka naman!"

narinig ko ang boses ni mich sa kusina, anong oras na ba?....10:30? ng umaga anong araw ba ngayon?

"huy, ema ano ba nangyari sayo bakit bigla bigla kang nasigaw? masama ba ang panaginip mo?" lumapit si mich saakin, yung puso ko ayaw tumigil kakakabog , sino ba yun? kuya? hindi ko man nakita ang muhka niya, hanggang ngayon hindi parin mawala sa isip ko ang malabong larawan na nasa isip ko, isa sa mga alaala ng aking nakaraan

"sorry mich, kung nabigla ka saakin, ano ba ginagawa mo dito?"

"sabado ngayon, hinihintay ka namin sa coffee shop eh anong oras na wala ka parin kaya naman nag-alala ako sayo kaya naman pinuntahan kita dito, kamusta ang pakiramdam mo? mukhang nagkaroon ka ng masamang panaginip, yun na naman ba? napaniginipan mo nanaman ang nakaraan mo?"

"wala talaga ako malala, malabo ang mga larawan ang nakikita ko, ang hirap naman ng ganito, wag ka na mag-alala ok na ako maliligo lang ako"

ilang taon na ang nakalipas simula noon araw ng aksidente, wala akong malala noon nabasa ko na lang sa dyaryo na ang nangyari at sinabi nila saakin na wala na akong magulang at kapatid, gusto ko malaman kung ano ba talaga ang nangyari pero kahit ano ang gawin ko wala parin, kahit ipakita ko sa ibang tao na ok ako, nakangiti ako, meron parin dito sa puso ko na nasasaktan at nalulungkot minsan nga gusto ko umiyak pero hindi pede kailangan ko magpakatatag dahil ano ba magagawa ang pag-iyak kung hindi naman maibabalik ang namatay na mahal mo sa buhay? will tears solve my problems? no, i need to be strong and show them what i am and what i got, and i know that what my parents and sibling want me

hindi na ako nag-iisa naanjan na si mich na laging naanjan para saakin, ma,pa at ang aking kapatid gusto ko malaman niyo na hindi na ako nag-iisa, hindi na ako malulungkot magiging masaya na ako, alam ko pinapanood niyo kahit na hindi ko kayo matandaan alam ko mahal niyo ako

"halika na?" yaya ko kay mich

"ema, thank you" pasasalamat saakin ni mich, para saan?

"para saan wala pa naman ako ginagawa ah?"

"ema, thank you kasi ngayon napapadalas na ang uwi ni daddy, pero si mommy busy parin, ema i know meron kang sinabi kay daddy, because i know you, i don't know what you do but i know you're the one who convince daddy to go home more frequently , so thank you" ahhh yung isang gabi na kinausap ko ang daddy niya, nagwork pala ang mga sinabi ko buti pa si mich may daddy na laging umuuwi para sa kanya, ako kaya may lalaki na kaya maghihintay para saakin sa bahay?