A Girl Who Don't Believe in Love

Chapter 1

It's her first day in College, and she is not so excited....

She will be taking up Business Administration major in Marketing Management.

She sighed...

She don't even like the course.

If asked, she would take up Medicine.

But her parents wouldn't allow her so.

"You are the only heir of the Montañez Conglomerate. Mabuti sana kung may kapatid ka! Pag nag-medicine ka, who would manage our family business? Marami ang may gustong mapunta sa sapatos mo, pero ikaw tinatapon mo lang?"

"Bakit kasi hindi ako nagkaroon ng kapatid?"

"Why are you asking me that! You already know the answer. Kahit buong araw kang umupo, you would earn more than what you need."

"Tha'ts my point mommy, ayokong umupo buong araw. I want to help. Gusto kong tumulong sa mga mahihirap. Sa mga hindi kayang magpa-gamot."

"And after that, ano ang makukuha mo from them? Thank you?"a very sarcastic answer-question on her mom.

"Mommy, yun ang gusto ko."

"Business Administration or no Inheritance. No buts. No questions."putol nito sa kanya sabay labas ng kwarto nya.

Hindi na sya nakapag-salita. Ito naman ang panakot nila sa kanya.

Pakiramdam nya ay parang ayaw nyang pumasok. Ayaw nya ang kursong pinili ng mga magulang. But maybe, she will learn to like the course. MAYBE.....

Pinilit sya ng kanyang mga magulang.

Bilang nag-iisang anak ng mag-asawang Alberto at Celeste Montañez, ang pinaka-mayamang mag-asawa sa buong Pilipinas.

Her parents owned the Montañez Conglomerate, the biggest company in the Philippines and one in Asia.

They owned banks, restaurants, food chains, hotels, beach resorts on a private island, yacht club, jewelry shop, real state, canning corporations, food corporations, clothing company, shoe company, malls, international airports, cargo company and many more... here in Philippines and other countries in Asia. They are starting to expand in other countries. In fact, ang jewelry business nila ay based sa Dubai, a country which has a very high demand sa mga alahas.

Hindi nya alam kung paano napagsasabay-sabay ng mga magulang nya yun. Again, she sighed.

At pag dumating ang takdang panahon, sya na ang mamamahala sa lahat ng yon. Hindi siguro nya alam ang gagawin pag dumating ang araw na yun. Baka mabaliw sya.

Lumabas na sya ng kwarto para kumain. Nasa mesa na ang kanyang daddy at mommy.

"Kain na, Zoey. Para maka-pasok ka ng maaga.", sabi ng kasambahay nila na parang ina na rin nya.

"Opo, nanay", ang sagot nya. Ito na rin ang nag-alaga sa mommy nya. Kaya alam nya ang kwento ng mga magulang.

Nagsimula na rin syang kumain.

Hindi nag-uusap ang kanyang mga magulang. Para silang hindi magkakilala. Kahit minsan ay hindi nya nakita na nag-date ang mga ito, hindi nya nakita na sumakay sila sa isang kotse, hindi sya nagising na katabi ang mga magulang. Palaging magka-hiwalay at hindi nag-uusap. Ang pinag-uusapan lang ay puro negosyo, na para bang business partner lang sila.