2. Bolum

9 4 0
                                    

Gunes capcanlı rengi rahat yatagım yeni minik odam odam biraz dagınık haliyle yeni yerlesemedm tam ama harika bi sabah kavaboya giddikten sonra aşşağı indim kocaman bi kahvaltı masası " iste bu alısık deiliz.... " abim henem lafımı kesti haliyle " o kadar uğraştık tabi guzel olucak " annemde abime kızıo bana laf sokuo kendince tabi." şitt gel tatlım sn abine bakma " alaycı bir gülümsemeyle beş sandalyeden birine rasgele oturdum mutluydum çünkü yine ben hakiıydm hem de halkı olunması gerekmezken guzelce uzun bir kahvaltı yapıp yuruyuş yapıcaktm spor kıyafetlerimi giydim teleefondan da yavaş bir sarkı actım uzerimde yarım kosucu atleti onun uzerine sıfır kol ici gorunen tshort altıma bana tamamen yapısan siyah tayt ayakkabı olarak da spor beyaz pembe ama beyaz ın yoğunluğu daha fazla olan bir spor ayakkkanı giydim kendimi ormana attım yarım saat kadar kostum yurudum dolastım temiz hava oh miss ilerde serderi tipli bi gurup vardı yanlarından usul a geçicektim ama bırakmadılar yiri olan ıslık çaldı
" hopp guzelim selamsız nereye boyle"
ahh benim cevabım eksilirmi hic keske sussaydım
" asıl sana hop manyakmısın nedin ugrasma bnle "
kısa boylu yani onların arasımda kısa görünen
" hadi güzelim gel burya "
ordan başka bi cocuk lafını kesti
" harika bi gun gecircez "
ikisi de kolumdan tuttu aralarına almaya calıstılar ben tüm gücumle direndim ama napabilirim bi kızın gücü beş erkek gücunun neresinde şimdi beni tutmaya calıcan cocugun tam bosluğuna dizimle vurmaktı hedefim ama sıyırdı oyle bi gecirdim ki alt tarafa kaydı onun kemigine vurunca benim canım acıdı cok korkmustum hala direniodm. ama neyime boşa gidiodu
" guzelim sakin sakin yemicez seni"
yiri cocuk demisti
" hopp abi noluo burda "
bi an anılın sesini duydum sandım kotkudan napıcamı bilemiodum ki ayak sesleri duydum bu gercekten anıldı hayal deildi anıl nerden çıkmıstı ki onunda spor kıyafetleri vardı o da mı bu saatde apor yapıodu
" abi noluo burda "
anıl demiati yiri cocuk cevap verdi hemen
" kız senlemiydi pardon ama bizim oldu "
anıl sinirle cocuga kafayı gömdü ilk gördüğümden daha da sinirlenmisti korktum dier cocuklar ona sardı hepsini alt etti iki cocuk kalmıstı birine vuruodu ki dieri arkasına geçti ben de napim o panikle yerden taşı aldım
" anılll!"
die bagırarak cocugun kafasına yapıstırdım beside yerdeydi serseri tipli gurubup
anıl elimi tuttu beni cekti kaç tık baya koştuk en sonunda durduk agaçkar vardı bir tanesinin altına oturduk ama nefes nefese kalmıstık sonunda rahatladımızda normal nefes alış verişimize döndüğümüzde anıl sordu
" iyimisin " dedi
" ben iyiyim de sen nasılsn biyerine bisey oldu mu"ben nasıl olduysa bunu endişeyle söylemistim
anılın yüzünde bi anda beliren şapşal bir gülümseme oluştu
" ahahh sen benim için endişelendim mi "
sinirim bozuldu nie ben onun için endişelenim ki suratım asık bir şekilde
" aaa! ben senin için nie endişelenim ki sadece kaç kişiydiler sen tekdin sonuçta korktum yani normal bişey"
bunu geveliyerek soylemistim ilk başta kızarak sonra sesim çıkmıo gibi hissettim
anıl tatlı bir şekilde gülmsedi
" tamam tamam sen de mi kosuyosun "
konuyu kapattıgı icin ona minnetardım ben batıodum konuştukca çünkü
" ewet "
fazla mı net bi cevap vermistim " ııı peki yeni misin çünkü daha önce seni burda gördüğümü hatırlamıyorum "
benimle nie ilgileniodu ki beni ki.se sevmez tamam yardım ettin saol da nie soru soruosun
hiç istifimi bozmadan
" hıı ewet dün geldik buraya babamın taini çıktı taşınmak zorunda kaldık "
yine gülümsedi anlamıodum nie mutlu gibi görünmeye çalışıodu genelde bi beş kişilik arkadas cevrem var onun dışında kimse benle ilgilenmez bana gulmez
" iyi sevindim artık görüşücez o zaman ben lise ikiye geçtim gördüğüm okul benim gittiğim okul yani "
" bende liseye geçtim "
fazla net cavaplar veriodum ama napim uzatmaya ne gerek vardı ki
" o kuçük kız tamam"
sinir olmustum bana kucuk kız dedi
" sensin kuçuk kız!! "
sinirle kalktım oturdum yerden ve hızla yürümeye başladım anıl arkamdan seslendi sesi soylediginden sonra pisman cıkmıstı
" üzğünüm seni kırmak istememistim yaa gitme lutfen"
bi an bile durmadım bana kucuk demesini istemiodum arkama bakmadan yurudum sinirlenmistim sinirlenince beni kimse durduramazdı uzun bi aure yurudum kafam dagılır die muzik dinledim kostum en sonunda bir banka oturdum oturduktan hemen sonra arlamda anıl belirdi egildi arkamdan onuzlarımı tutup sesiz ve gercekten üzüldüğünü belli eden bir sekilde
" özür dilerim yanlış bişey diyip seni kırmak istemezdim " ovv gercekten benle barısmaya calısıodu ne diebilirm ki tabiki de mızmız bir bebek gibi bi daha kac micaktım ben susunca anıl konustu
" oturabilirmiyim "
olur manasında kafamı salladım oturdu bir kaç sanie gecince biraz daha yaklastı yanıma
" uzgunum "
artık cocugu aha fazla bunaltamazdım baya mızmızsın falan demesini istemem sonucta
" tamam ozrün kabul edildi simdi beni rahat bırak "
tamam terslicektim beni ona muhtaç kucuk bir kızla kıyaslamıstı hatta onun yeri e koymustu bir yıldan neler cıkartıodu
" hemen bırakmam gel seni evine bırakim sen duşunu al kıyafetlerini giy hazırlanınca ara beni kendimi afettiricem "
şapşaldı kabul etmistim ta ozrunu hic duymadı mı acaba
" afettim dedim ya bırak beni " hala somurtuyordum
" olmaz bırakmam " demesiyle beni kucana alması bir oldustu boynumun altından ve bacaklarıma sarılmıstı kucana aldıgında çığlığı bastım ama etrafta kimse yoktu malesef aravaya kadar bırak beni bırakmam die didiştik en sonunda beni arabaya bindirdi bana fırsat vermedek sürücü koltuna geçip kapıları kilitledi
" evin nerde? "
dedi ama ben aldırmadım susmayı tercih ettim ona nie evimin nerde olduğunu soyliyim zaten tam olarak da yerini bilmiodum bidaha tekrarladı bu sefer sesi ciddi cıkmıstı bir anda ağzımdan cıkan o kelime
" bırak beni!" oyle bir bağırmıstım ki sinirden napıcanı bilemedi bi anda arabayı durdurdu
" in "
benim aksime fazlasıyla sessiz soylemisti bunu
bir an bende irkildim arabanın kapısını acıp yavaşca indim nerde olduğumu bilmiyordum cunku bu yoldan gelmemistim
yolun kenarına oturdum arabaları saymaya çalısıodum en azından zaman geciodu yirmi dakika kadar araba saydım sanırım sinirim geçmişti rahattım ama üşümüstum bi anda onumda beliren anılın arabası arabadan indi ve yanıma oturdu kolulumu tuttumu gorunce arabadan bir kapsonlu aldı bana verdi başka bi zaman olsa almazdım ama arabaların yaptığı rüzgar beni gercekten üşütmüştü alıp hemen uzerime gecirdim hic yuzune bakmamıstım sessizce
" ben sana sonra veririm " dedim ama dinlemedi yanıma oturdu ve
" ozur dilerim cabuk sinirlenen biriyimdir beni yine affedermisin uzgunum "
ben yine suatum aradan bir on beş sanie geçtikten sonra
" bagır cagır ama susma ya susmak care mi simdi konus lutfen ters bisey soyle ama yinede konus "
tamam konusmamı mı iatiordu konusurum bende
" konusmamı mı istiorsun sen ukala şapşal bi gulumsemeyle heraeyi elde edebilebilecegini zannediyorsun herkezi ezip pisman gibi davranıp hic bisey olmamıs gibi davranabilirsin ama ben sen deilim bu yaptıkl rını yemiorum tamam mı ukalasın aptalsın!!! "
iste bunu oyle sesli bagırarak soylemistim ki etraftakiler bize bakmıstı sanırım bunu bir sevgili kavgası zannettiler lafım biter bitmez ordan hızla yuruyerek ayrıldım ne cevap bekledim ne baska bisey

Mutlu olmal istiyorumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin