Si Neshin nga po pala ang EBEB ni Kim. ------->
____________________________________________
Chapter 2
Kim's POV
"B-b-bakit? Anong p-pagusapan n-natin?" -Ako.
"*stares w/ serious face*"
(__ __) - Ako
(=___=) - Siya
A moment of silence....*kruu-kruu*
-After 2 mins-
"Siguro naman alam mo na yung paguusapan natin 'diba?" -Carl
"ah? a-ano yun?" - gulat ako doon bigla bigla raw kasi magsalita
"Tss. Malamang tungkol doon sa pagsigaw at pagtulak mo kay Emily!"-Carl
"Aah yun....Oo na! Sorry na! Nasigawan at natulak ko lang naman siya kasi inaaway niya yung ebeb 'ko!" - Ako
"Eh ano ngayon? 'bat kailangan mo pa siyang sigawan at itulak? ha?"-Carl
"Eh kasi nga inaaway niya nga yung ebeb ko!" - Ako
"Eh 'bakit nga!?" - Carl
"Kasi yun ngaa!" - Ako
"AISH! MAG SORRY KA SAKANYA BUKAS!" -Carl
"PWEH! UTUT MO! HINDING HINDI AKO MAGSOSORRY DOON HANGGANG SA HINDI REN SIYA MAGSORRY SA EBEB KO! *sabay belat* MAKAALIS NA NGA DITO!" - Ako
Aalis na sana ako sa sobrang inis ng hinigit niya ako at isanandal sa pader.
*heart beat* ito nanaman siya. ayaw ko ng ganitong feeling.
"Ayaw mo magsorry? ha?" -Carl
"AYAW!" - Ako
inches lang ang layo ng mukha namin. 'tch. sanay na ako. pero yung heartbeat 'ko .
"*grin* makikita mo." sabi niya saka umalis.
nye nye nye. lagi naman siyang ganyan ee. Umakyat na ako papuntang kwarto. Saka nag alis ng uniform-shower-bihis-open laptop at nagFB ako. Well, oonga pala ako nga pala si Kimberly Samysoon, 17 year old nagaaral sa *toot* university at top student po ako. Ang tinutukoy ko nga palang si ebeb ay si Neshin Wu(half Chinese po siya) top student ren po siya. Ebeb tawagan naman kasi kabaligtaran ng ebeb yung bebe so, binaliktad namen para unique[daw] gurl po siya ah.
Well, kung nagtataka kayo kung bakit iisa ang bahay namin ni Carl. Hindi po kami arranged marraige pero parang ganun ren po ATA. Kasi mag bestfriends ang aming parents at yung both parents namin ay nasa Singapore. Sinabi nila na tumira kami ni Carl sa iisang bahay para maging close. Ewan ko ba pero sana di kami ma-arrange marriage mas mabuti pa kung ibang lalake na lang wag lang 'siya.
So okayy, back to reality
Habang nag f-fb ako dahil tapos ko na rin ang aking mga homeworks at nakapagaral na rin ako. Biglang may kumatok.
"Pasok!" –Ako
“Kim” eh? bat ganun boses niya?! 'Bat para siyang nangaakit. Halaaa. Ngayon niya lang binigkas ng ganung boses yung pangalan 'ko
“Bakit!?” nagkunwari akong naiirita. Pero ang totoo niyan ewan ko bakit ambilis ng hearbeat 'ko.
Naririnig ko yung mga yapak niya na papalapit 'saakin. Lalong bumibilis tibok ng puso 'ko. Ughh hate this feeling.
Habang papalapit siya naramdaman kong tumigil siya sa may likuran 'ko.
O__O
“hindi ka ba talaga magsosorry sakanya?” OMG. Bigla niya akong binack hug at ipinatong niya yung ulo niya sa may balikat ko tas bumulong siya w/ nangaakit voice pa WAAH! SHEEP! bakit may biglang parang may naf-feel sa may belly ko. haruu ano 'to.
“H-HINDI! B-basta AYOKO! A-YO-KO! P-period na yun!”ewan ko bat nauutal ako. WAAAAH yaw ko naaa.
Naghihintay ako ng isasagot niya ng biglang... O___O
*to be continue
~ o ~ o ~ o ~ o ~ o ~ o ~ o ~ o ~ o ~ o ~ o ~ o ~ o ~ o ~
Nyahahahha XD Ang corny noh? Walang kwenta XD Basta,
basta kung pangit comment niyu lang kung maganda comment niyu ren =))) basta yun lang. dalawa po UD ko ngayon ^_^
-Park Ji Ae
YOU ARE READING
Thank God, It's Him (•‿•) ♥ H I A T U S ♥
Novela JuvenilNO SOFT COPIES | ALL RIGHT RESERVED © | NO PROLOUGE