Benim gibi adamlar zaten hiç uyuyamaz

mutlu bir insan olmak

Öncelikle bunu belirtmeden başlamak istemiyorum benim gibi adamlar zaten başını yastığa koyar koymaz uyuyamaz . Bende isterdim şuan yirmi ikinci rüyayı görüyor olmayı ama ne huzur bıraktılar nede uyku hiç hayal ettiğim bi hayatım olmadı . Ordan oraya sürüklendim durdum hiç sevmediğim hayatı boktan insanlar arasında yaşıyorum . Yaşadıkça çoğalıyor acılarım aslında ben iyi biriydim . Sonra canımı yaktılar duygularımı kaybettim iyi niyetim sürekli suistimal edildi . Ama büyüdüm artık canımı yakan insanların peşinden koşardım artık koşmuyorum , gitmeyi göze alan insanlar için kılımı kıpartmıyorum FİLMLER DUYGULANDIRMIYOR İNSANLAR ÜZEMİYOR , BENCİLLEŞTİM duygularımı kaybettim kim bilir artık sabahları huzurla uyanıp akşamları huzurla uyuyorum . Bazılarımız acıya doğar bazılarımız neşeye ama ben şanssızlığın tam ortasına doğdum . Şunuda söylemeden edemeyeceğim artık benim kalbim var ama acımıyor iki gözüm . Farkında olmadan kafamı bir sürü gereksiz ayrıntıyla doldurmuşum ; dolayısıyla düşünemeyecek hale gelmişim katı vicdansız bir adam olmayı ben seçmedim bunu bana seçtirenler utansın Bu kadar acıya göğüs gererken içimde bir kalp olduğunu unutmuşum şimdi beni seven insanları kırmaktan başka bir şey gelmiyor elimden .