SOĞUK BULUŞMA(Düzenleniyor)

1-Giriş

Arkadaşlar bölümler düzenlemeye başlamıştır.Nedenini açıklamak gerekirse aklımdaki kurgu çok güzel ve bunu en güzel cümlelerle sizlere aktarmak istiyorum.İlk bölümler ise tam istediğim gibi değil.Onları düzeltmeye başladım.Bir yandan da yeni bölümü yazacağım her şey umarım istediğiniz ve istediğim gibi olur.İyi okumalar.
-----

Önümdeki sonu gözükmeyen denize baktım.Mavinin en güzel tonlarından birini taşıyordu deniz.Gökyüzüde ona eşlik ediyordu.
Peki siyah?Siyahın en güzel tonunu ne taşıyordu?Gerçi siyah tek tonu ile güzeldi.Nerede durursa dursun onu seven tek tonuyla severdi.
Bu yüzden siyah mı olmuştum?Sadece sevilmek için mi siyah karanlığın içine kendimi atmıştım?Oysa ki mavi de kalsaydım belki de kimseyi kaybetmezdim.Kendim gibi...
Ölüm ile karşı karşıya geldiğinizde kurtulma durumunuz olmuyordu.Ne olursa olsun ölüm sizi alıyordu.
Karanlıkta da böyleydi.Karanlık ile karşı karşıya geldiğinizde ne olursa olsun karanlık sizi içine çekiyordu.
Ben sadece birisi için sadece bir kaç saatliğine karanlığın kenarından geçerken içine atılan birisiydim.Keşke demenin bir anlamı yoktu.Ama keşke daha dikkatli olsaydım,olsaydık.
İçimden gelen hisle denize doğru bir adım daha attım.Kaybedecek bir şeyim kalmamıştı.Annem,babam,sevgilim,kendim.Ben kendimi bile kaybetmiştim bu yolda.
Dediklerime bir şey daha ekleyim.Karanlık sizi içine çekince,bu oyunun bir parçası yapınca çevrenizdekilerde oyuna dahil oluyordu.O yüzden bu oyunda kazanma şansınız zorlaşıyordu.Zaten kazanan da bu oyunda en az zarar görenlerden oluyordu.
İşin en kötü yanı ise zarar görülmesi siz yokken olmasıdır.İşte o zaman en büyük kaybeden siz oluyordunuz.
Düşündükçe kayboluyordum.Gerçek Masal Ateş'i bulmaya çalıştığımda kayboluyordum.Bu ben miydim?Silah,tehlikeli işler,mafya babaları,bazen yapılan yasadışı işler,kaçmak.Eski bene göre bu ben olamazdım.Ona göre böyle işler kıyametti.Peki şimdiki ben niye bunları kabulleniyordu?Ne değişmişti ki?Ne değiştirmişti bizi?Nasıl bu işin içine girmiştim?
Denize bir adım daha attım ve gözlerimi kapattım.Beni buna mecbur bırakan o güzel adamı düşündüm.Hayatımı hem iyi hem de kötü yönden etkileyen o güzel adamı.Gözleri gibi sert olan o adamı.Sonra gözlerimi açtım.Karşımda uzanan denize bir adım daha attım.Eğer bir adım daha gidersem bu işin sonu gelecekti.Bu oyunu bitirecektim.Sadece bir adım Masal Ateş'i bitirecekti.
Peki ben bu oyunu bitirmeye ne kadar istekliydim?Bu oyunu bitirecektim ama farklı yolla sonu ölümle olmayan belki de ya da bu oyunu bitiren benim yerime başkası bitirirdi kim bilir...