Hülya tam cezaevinin dış kapısından çıkıyordu ki bir sesle irkildi.
- Hülya Tekel! Dur.
Dönüp arkasına bakmaya cesaret edemiyordu. Kendi kendine düşündü; -Acaba beni yanlışlıkla bıraktılar da, şimdi "Daha yatacak günlerin varmış, geri dön" mü diyeceklerdi.
Daha önce arkadaşının başına böyle birşey gelmişti Kızcagız evine girdiğinde, daha yakınlarına sarılmadan polis gelmiş, onu tekrar cezaevine atmıştı.
O arkadaşının günlerce nasıl şok yaşadığını üzgün üzgün izlemişti. Onun feryatlarını unutamıyordu. Şimdi kendiside böyle bir yanlışlıktan dolayı tekrar geri mi gidecekti?
9 yıl 9 ay ve 9 gün çıktığı cezaevine tekrar dönmek istemiyordu.
Hülya bunları düşünürken sesin sahibi yanına gelmişti.
Bu bir askerdi. Aynı korkuyla sordu:
- Ne oldu kardeş?
Asker, sanki gizli konuşuyormuş gibi bir edayla iyice Hülya'ya yaklaştı.
Yenge! Ben Taştan'ın arkadaşıyım. Taştan dedi ki; Ben akşam onun kaldığı eve geleceğim. Onu istemek için ailemde geliyor. Sakın üzülmesin onunla mutlaka evleneceğim.
