ARDINÇ

Ukalâ Ayı

"Hemen benimle geliyorsun seni küçük budala!"

Nee ne ne Ardınç serez resmen beni kucağına almış okuldan çıkartıyordu.Herkes bizi izliyor olamaz demi öğrencileri geçtim öğretmenler ve hatta okul müdürümüz bile.Bu kesinlikle bir rüya olmalı.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen çabuk beni yere bırak çabuuuk."diye bağırdım.
Ama beni takan bir Ardınç olmadığı için aynı suratle arabasına doğru ilerliyordu.

Feride gözleri pörtlemiş bir halde bize bakarken bir yandan da 'arkadaşıma neyapacaksınız doktor bey'bakışından atıyordu.

"sana son defa söylüyorum hemen beni bıraaaaaak" diye bağırdım öfkeyle.

Ardınç beklemediğim bi hareket yaparak beni yere fırlattı gerçekten mi? az önce cidden beklemediğim bi hareket falan mı dedim ben.Tamda beklediğim gibi böyle ukala bir ayıya yakışır hareket etti.

Tanrımm sanırım popomu kırdı bana bir popo borcu var.
Tamam tamam biraz saçma bi düşünce oldu.Sonuçta bana nasıl bir popo verebilirki.Pekala bu düşünceyi hiç sunmadım farzedelim çünkü gittikçe iğrençleşiyor.

Alaylı gözlerle beni süzerken "Nasıl beğendinmi?"dedi.
Öfkeyle yerden kalktım ama epey bi süre oturamayacaktım galiba.

"Bana bak ayı beni rahat bırak anladınmı ? tamam başlarda sana rahat vermemiş olabilirim ama gerçekten benimle artık uğraşma"

"Kendin kaşındın küçük"dedi ukala bir ayı gibi.Tamam gibisi fazla.

"Cidden sinirlerimi çok bozuyorsun"dedim sıkılmış bi tavırla.

"Sen de benimle geliyorsun."dedi pişkince."Ayrıca bana tam 3 kez ayı dedin bunun cezasını elbet çekeceksin."diye de ekledi.UKALA AYIII!

Elimden tuttuğu gibi arabasına kadar resmen sürükledi.Kimse bu yaptıklarına kılını bile kıpırdatmazken bende şaşkınlıkla ardınç a bakıyordum.

"Evet şimdi ne yapmayı düşünüyoruz?"

Ardınçın sesi kulaklarımda uğuldarken gözlerimi zar zor açtım.Ardınçın gözleri gözlerimin tam dibinde bana bakıyordu.

dudaklarım kurumuştu.Senelerce su içmemiş gibi.

Bana bu vaziyeti açıkla der gibi ardınç a baktım o da akıllı olduğundan hemen anladı.
"Sadece arabada bayıldın ben hiçbirşey yapmadım.Az önce doktoru gönderdim.Sonuçları 1 2 saate kadar belli olur."

Gerçektenmi bayıldımmı ben neden hiçbişey hatırlamıyorum pekii.

"Nasıl olucakmış hiç bişey olmaz basit bi bayılmaya ne diye doktor çağırıyorsun? ayrıca senin bayıltmadığın ne malum.Sana hiç güvenmiyorum Ardınç Sereeez!!"

Ayağa kalktı ve benimde elimden tutup kendine doğru çekti."Sanırım sen hiç akıllanmıycaksın"dedi.

"Ardınç bırakırmısın lütfen!"

"Bırakamam önce hesap vericeksin."

"Ne hesabıymış"

"4 gün önce kütüphanede yaptığın saçmalığın hesabını"

Resmen beynim zonkluyordu.Gerçekten canım yanıyordu ardınç a yaptığım şeyin doğru olmadîğını biliyordum.En fazlada bu acıtıyordu canımı.O çok duygusal bir insandı o sert dış görünüşünün altında şefkatli bir adam vardı.Şefkatli ve ukala bir ayı.

***