Yaklaşık 3 dakikadır koşuyordum nefes nefese kalmıştım çok ama çok susadım ve burası çok ıssız biyer.Bırak suyu eve gidebileceğim bir minibüs bile bulamazdım ben burada.
ardınç ta ortalıklarda yoktu nereye gitmişti.
Çok yalnız hissediyordum açlıktan midem kazınıyordu burası bomboştu ah ardınç intikammı alıyordu getirip beni buraya bırakmıştı yürümeye bile dermanım kalmadı hem kalbim sızlıyor hemde nefesim kesiliyordu.Çok korkuyordum hem susuyor hemde üşüyordum.Ne kötü bir şey di insanın yardıma muhtaçken bi bardak su vereni bile olmaması.Resmen duygu kargaşası yaşıyordum yaptıklarımın pişmanlığı vardı üzerimde çok yorulmuş ve bitap düşmüştüm.gözlerim kararıyordu çok az görebiliyor idim.Bi araba sesi duydum beni kollarımdan tutup arabaya bindirdi.Fakat benim tek kelime edecek mecalim kalmamıştı.
***
Ardınç'tanOnu bulduğumda baygın gibiydi bana bakıyor fakat birşey söylemiyordu ah beyinsiz kız dayanamadım işte onu oraya bırakıp gideli yaklaşık yarım saat olmuştu aslında planım onun orda daha çok kalmasını sağlamaktı.Ama düşündüğüm zaman evet ben vicdansızdım daha önce de bikaç kez insanlara hiç acımadan eziyet etmiştim ama yalnizca bana zarar verenlere.Ama asyaya yapamadım bunu bilmiyorum içim rahat etmedi kalbim çok rahatsız etti beni ilk defa vicdanım olduğunu hissettim.Bu kız bana vicdan kelimesinin açıklamasıydı.
***
Asya'danGözlerimi açtığımda tamamen sarı renge boyanmış bi odada sarı nevresimli bi yatakta yatıyordum.
Daha yeni yeni kendime gelmeye çalışırken kapıya tıklatıldı."Gelebilirmiyim ?"
"Ardınççç"
"Biliyorum bana kızgınsın ama yapamadım işte affet beni Asya"
"Ne yaniiiiiii beni oraya sen mi bıtakt..Pekala pekala sâkinim ben aslında haklısın ben o gün kütüphanede senin ailen yok diye dalga geçtim yani bu gerçekten çok acı bişey biliyorum bu tür şeylerle dalga geçilmez bunu nasil yaptım bilmiyorum cidden ardınç"
"Asya sen daha büyüyememişsin bu davranışını buna veriyorum uzatmana gerek yok"
"Nasıl yani ne demek sen daha büyüyememişsin 17 yaşındayım ben çok yakında 18 e giricem sen bunu bana nasıl dersiiin"
"Bana bak asya sen daha bi bebeksin duyuyomusun beni yeter artık sus"
"Gitmek istiyorum ben"
"Tabiki biyere gidemezsin"
"Özür dilerim anladınmı özür dilerim bırak artık beni özür dileriimm"
Daha fazla dayanamamıştım ve ağlamaya başlamıştım evime gitmek istiyordum anneme sarılmak istiyordum ve bu ukala ayı beni bırakmıyordu."Asya tamam lütfen ağlama neden bilmiyorum ama senin ağlamanı istemiyorum lütfen ağlama sus."
Ardınçın sesi kötü geliyordu belliydi o da kötü olmuştu.
Yavaş yavaş doğruldum ve ardınçın kulağına eğilerek "Özür dilerim"dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARDINÇ
HumorHeyecan ve cesaretin akıl almaz mücadelesi. Ardınç bir heyecandı. Çok sakin bir hayatım vardı benim ne ara böyle çıkmaz sokaklara girmiştim? Kalbime bir türlü söz geçiremiyordum. Bütün dünya üstüme üstüme geliyor gibi ruhum daralıyordu ve ben hiç bi...