သတိရတဝက္ ေမ့တဝက္ျဖစ္ေနေသာ မ်က္ဝန္း တစ္စံုတို့သည္---
ဖြင့္တစ္ဝက္ မွိတ္တဝက္ ျဖစ္ေနသည္---
ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလံုးတြင္ ျပည္ါနွက္ေနေသာ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္တို့ေျကာင့္-----သတိရခ်င္ပါေသာ္လည္း ----
ထို့ျပင္ လက္နွွစ္ဖက္လံုးကိုလည္း တိုင္တြင္ တင္းက်ပ္ေနေအာင္ ခ်ည္ေနွာင္ထားျခင္းေျကာင့္ နာက်ဥ္မွုေဝဒနာတို့မွာ ပို၍ ပို၍----
ထိုကဲ့သို့ ျပင္းထန္လွေသာ ေဝဒနာမ်ားျကားမွပင္-----
သူ၏ နွုတိဖ်ားထက္၌ ေ႐ရြတ္ေနေသးသညါ့ စကားေလးတစ္ခြန္း-----
baek--------
တခဏ သတိျပန္လည္လာခ်ိန္တြင္ သူ၏အသက္ထက္ခ်္စ္ျမတ္နိုးရေသာ baek အား တမ္းတေရရြတ္ခဲ့ေလသည္----
ထို့ေနာက္ ပ်င္းထန္လွေသာ နွိပ္စက္ခံထားရမွုေတြေျကာင့္ ေနရာတြင္ပင္ သတိျပန္လည္ေမ့ေမ်ာလ်က္----
ခႏၶာနွင့္ ဝိညာဥ္တို့ တစ္လမ္းစီ လမ္းခြဲလိုက္သည့္အလား------
သို့ေသာါ ထိုအခ်ိန္ သူ ျပံုးလိုက္ေလသည္---
ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြေျကာင့္ ေမ့ေျမာသြားသည့္ ျကားမွွ သူ ျပံုးနိုင္တာကေတာ့ တစ္ခ်ိန္က သူသိပ္ခ်စ္ရတဲ့ baek ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ့ ေတြ့ဆံုခြင့္ရခဲ့သည့္ အခ်ိန္သို့ အိမ္မက္အေနနွင့္ ျပန္အလည္ ေရာက္သြားျခင္း၍ပင္-------
baek-----saranhae------
to next page>>>>
ဒီ fic ေလးကေတာ့ ေရွးေဟာင္း အခ်စ္ ဇါတ္လမ္းေလးပါ ဒါေပမယ့္ ထံုးစံအတိုင္း လူလူခ်င္း ခ်စ္ျကိုက္တာေတာ့ ဟုတ္ဘူးေနာ္---
အားေပးပါလို့----
normu.gomawo----
