Merhaba yeşil kuşlarım ! İşte yeni bölüm işte ben. Sağdaki ben shxksn Herneyse size bir reklamla geldim. Yeni hikayem Bad Girl And Bad Boy'a baksanız harikahemdeçokharika olur diyordum.
Bölüm şarkısı; Emeli Sandé - My Kind Of Love
Harry: Bayağıdır görüşmüyoruz, yoksa küstük mü ?
Selena: Harry
Harry: Evet ?
Harry: Selena ?
Harry: Sanırım kötü birşey *üzgünemoji*
Selena: Annem
Selena: Kansere yakalandı
Selena: Ve... hayatta kalma olasılığı çok düşük. Bedeni kanseri kaldıramıyor.
Selena: O ölecek *hüngürhüngürağlayanemoji*
Harry: Yanında olmamı ister misin ?
Selena: Çok
Harry: Gözünü aç kapat oradayım.
Harry: Ama bu işlemi 20 dakika boyunca yap.
Selena: Sana daha önce çok zeki bir dahi olduğunu söyleyen oldu mu ?
Harry: Hayır
Selena: Tabii söylemezler salağın önünde gidenisin çünkü !
******
- Harry -
Hastanenin kapısından girdiğimde nereye gidiceğimi düşündüm. Sormayı unuttum ya ben onu ! Telefonumu cebimden çıkartarak ismini buldum
Harry: Hangi odaydı aşkım ?
Tontişim: 128
Harry: Hemen geliyorum sevgilim
Tontişim: Harry
Tontişim: Bu repliği genelde erkekler söyler ama
Tontişim: Birdaha bana sevgilim veya aşkım dersen seni bayıltana kadar sikerim
Tontişim: Beyzbol sopasıyla
Attığı mesajlara kahkaha atarken gözlerimin yaşardığını farkettim. Böyle bir anda bile beni sikmeyi düşünüyorsa...
Bu kız bana abayı fena yakmış.
128. Odanın önündeki koltukta oturmuş ağlayan bir Selena görene kadar iyiydim. Gerçekten yıkılmıştı. Kalbime bıçak saplanmış gibi hissettim. Sanki ciğerlerime oksijen değilde duman çekiyordum. Burnum ise sızlamıştı.
Onu böyle görmek beni mahfetmişti. Sanırım ben ona abayı fena yaktım. Ama diğer seçenek bana daha cazip geliyor
Beni gördüğünde hafifçe tebessüm etti. Ayağı kalkıp kısa kollarını belime sarmaya çalıştı çok fazla sarılamıyordu ve bu gülümsememi sağlamıştı.
" Teşekkür ederim." Dedi sesi çok kısıktı fazla kısık ve boğuk. Duymuştum ama kelimeyi net bir şekilde anlamam zamanımı almıştı.
Saçına bir buse kondurup daha çok kendime çektim.
" Herzaman" sesim onun aksine biraz daha yüksek çıkmıştı. Kollarını sıklaştırdı ve kafasını göğüsüme daha çok gömdü. Ağlıyordu.
Göğüsüme gelen sızılarla birlikte şurada ölebilirim. Ağlaması canımı ciddi anlamda çok yakıyor. Yüzünü ellerimin arasına alıp başını kaldırdıp bana bakmasını sağladım.
"Ağlama" dedim. Sesim onun gibi güçsüz çıkmıştı. Gözyaşlarını sildim.
"Annesi içeride ölümle boğuşan sen değilsin" sözler tek tek kalbime saplandıķ. Haklıydı. Hemde çok haklıydı. Annesi içeride ölümle boğuşan oydu. Üzülmemesini veya ağlamamasını bekleyemem.
"Haklısın."
Arkadan kalın bir ses Selena'ya seslendiğinde Selena'nın yüzünü bırakıp arkaya baktım. Bu ses doktara aitti.
" Bayan Gomez... üzgünüm ki anneniz hayatını kaybetti." Doktorunda üzüldüğü belliydi. Selenaya baktığımda gözlerini kapatmış derin nefesler aldığını gördüm.
Hızlıca onu kendime çekip sıkıca sarıldım.
"Bak Selena. Annen hayatını kaybetmiş olabilir, üzüleceksin ancak bu bir son değil. Güçlü olman gerekiyor. Annen yenik düştü sende aynı hatayı yapma. Yenik düşme. Ben senin herzaman yanında olacağım Gomez söz veriyorum."
Kollarımın arasındaki beden titredi.
"Üzgünüm ancak benimde annemin yanında olmam gerekiyor."
Ve tı end. Neden harryi salak yaptım idk.
