ใครๆ ก็รู้ว่าพลทหารซุ่มยิงฝีมือดีของรัสเซียระดับชั้นแนวหน้าหนึ่งในนั้นต้องมีชื่อ เซน มาลิค ติดโผอยู่เสมอ ด้วยสถิติที่ของรายชื่อที่เขา 'เก็บ' ค่อยๆ เพิ่มมากขึ้นจนน่าตกใจ นอกจากฝีมือการยิงปืนที่แม่นยำราวกับจับวางศัตรูไว้ในกำมือแล้ว อาจจะเป็นเพราะส่วนหนึ่งเพราะดวงตาสีน้ำตาลทรงสเน่ห์และเรือนผมสีดำสนิท ประกอบกับรูปร่างหน้าตาที่แสนจะน่าดึงดูดชวนเข้าใกล้ก็เป็นได้
เพราะอย่างนั้น...ไม่ว่าจะเดินไปทางไหนก็มีแต่เสียงชื่นชม
เพราะอย่างนี้...ไม่ว่าจะหยิบจับปืนครั้งใดก็มีแต่คนยำเกรง
แล้วใครเลยจะรู้ ว่าลึกลงในใจของเขานั้นไม่มีแม้แต่เศษเสี้ยวของความต้องการที่จะทำงานแบบนี้ แต่ก็ต้องกล้ำกลืนฝืนใจทุกครั้งที่ยกปืนประทับบ่า เพราะทุกครั้งมันหมายความว่าต้องชีวิตหนึ่งต้องดับไป แต่ทุกครั้งที่ลั่นไกมันหมายถึงชีวิตของคนอื่น แต่ถ้าไม่ดับชีวิตฝ่ายนั้น ฝ่ายเขาเองก็อาจจะโดนคร่าลมหายใจ เพราะอย่างนั้นเป้าหมายจึงไม่เคยเล็ดรอดกระสุนทุกนัดของเขาเลย
เขาฆ่ามามากเกินไป เหยียบย่ำซากศพที่กองพะเนินสูงขึ้นเรื่อยๆ จนไม่รู้เมื่อไหร่จนมีฉายากับเขา ไม่รู้ว่าทำไมถึงไม่ดีใจกับคำนั้นเอาซะเลย
"เบลาย่า สเมิร์ท"
มันมีความหมายว่า ความตายสีขาว เพราะเขาเป็นฆาตกรที่ปลิดรอนทหารฝ่ายตรงข้ามด้วยกระสุนนัดเดียว เป็นนักฆ่าที่แฝงเร้นกายท่ามกลางหิมะ หยิบยื่นความตายด้วยเคียวสีน้ำตาลแดงเรียวยาวข้างกาย และอาวุธสังหารนั้นมันยังคงนอนทอดกายอยู่ข้างตัว
ปืนไรเฟิลโมซินนากังค์
YOU ARE READING
SNIPER : zarry
Fanfictionหัวใจและหน้าที่ เสียงเรียกจากสิ่งไหนหนักแน่นกว่ากัน เราไม่เคยรู้เลยว่าสิ่งใดคือสิ่งที่ควรยึดถือ ทั้งๆ ที่เราไม่ควรได้เจอกัน แต่ทำไมกลับมาได้ใกล้ชิด อาจเป็นเพราะความบ้าคลั่งอันต่ำตมของมนุษย์ทำให้เราได้เจอกัน และความละโมบในอำนาจก็ทำให้เราต้องแยกจากกัน
