One big caos...

De verassing...

Nick pov.

Ik glimlach, ik hoop dat ze de verassing leuk vind!
Ik trek haar mee door de straten van Londen.
Hoe dichter we bij de locatie van de verassing komen hoe zenuwachtiger ik word.
Silvia giegeld en zegt "zijn we er al bijna?" ik schiet in de lach haha jahaa jij hebt ook geen gedult he.
Ze lacht "nee maar dat wist je toch al!"

Als we bij de plaats van bestemming zijn laat ik haar hand los en ga achter haar staan om de blinddoek los te knopen.
Voorzichtig haal ik de doek voor haar ogen weg.....

Silvia pov.

Ik voel hoe Nick stilstaat en mijn hand loslaat.
Ik voel hoe hij voorzichtig de knoop losmaakt en de doek van mijn hoofd trekt.
En dan zie ik het "de verassing".

Mijn ogen worden groot en ik slaak een zacht gilletje.
Nick is inmiddels naar het midden gelopen.
En zegt "gaat u zitten prinses!" en dan er nog snel er achteraan "en doe je mond dicht je vangt vliegjes".
Ik klap gauw mijn mond dicht.

Dit is wat ik zie:
En klein grasveldje aan een meertje en op dat veldje staat een dikke oude boom de takken ervan hangen laag boven de grond en onder de boom licht een wit kleed dat gedekt is met vanalles.
Door de takken van de boom zijn gekleurde lichtjes op gehangen er staat ook een vuurkorf waardoor het lekker warm blijft. En om dat hele tafereel staan allemaal waxinelichtjes in de vorm van een hart.

Nick glimlacht en zegt "kom je nog zitten of moet ik je dragen?" ik schiet in de lach en ga op het kleed zitten.
Nick pakt zijn gitaar en begint te spelen en te zingen:
" if I don't believe in love nothing is save for me when I don't believe in love nothing is good for me, if I don't believe in love nothing is real for me if I don't believe in love nothing is new for me, if I don't believe in love what can you got from me?
That is why I believe in our love!"

Langzaam rollen de tranen over mijn wangen.
Ik zie alles weer voor me, mijn boze vader, mijn huilende moeder, hoe Nick tegen mijn dronken vader vecht.
Ik merk niet eens dat Nick is gestopt met spelen zijn gitaar heeft weggelegd en dichter naar me toe schuift.
Opeens voel ik zijn sterke armen om me heen.
Hij trekt me op schoot en fluistert lieve woordjes in mijn oor.
Ik sla mijn armen om hem heen en zo zitten we misschien wel vijf minuten lang.

Dan voel ik hoe Nick mij voorzichtig in bruidsuite optilt en met me in zijn armen naar het water loopt.
Ik laat mijn hoofd op zijn schouder zakken.
Bij de rand van het water zet hij me neer en pakt mijn hand.
Zo lopen we een stukje langs het water en weer terug naar ons veldje.
Zodra we zitten rollen vanzelf alle woorden uit mijn mond het lijkt wel een waterval zonder einde.
Ik vertel Nick alles, over hoe ik me voel, hoe ik de liefde van mijn vader mis en over hoe ongelukkig ik me soms voel en hoeveel ik van Nick hou en hem zo dankbaar ben voor alles en dat hij mijn enige lichtpunt in mijn leven is.

Nadat alles eten,drinken en praten we nog wat.
Tegen een uur of elf beluiten we weer terug naar het hotel te gaan.
Ondanks dat het maar een half uurtje lopen is besluiten we toch de taxi te nemen.
In de taxi voel ik hoe mijn ogen zwaar worden en ik leg mijn hoofd op Nick zn schouder, hij geeft me een kus in mijn haar en fluistert dat alles goed komt.

Als Nick mij later uit de taxi tilt slaap ik al bijna.
In de hotel kamer legt hij me zachtjes op bed, ik open even mijn ogen en fluister "wat moet ik toch zonder jou? Ik hou van je!" ik hoor net hoe Nick zegt "ik hou ook van jou" en voel hoe hij zijn zachte lippen op de mijne drukt. Dan val ik in een diepe vredige en droomloze slaap.