Ang makulit kong housemate

First hang out

Maaga akong ginising ng tawa ni Alex. Mag isa lang naman siya sa taas? 

hala!~ nabaliw na ata ^_^

Mabuti pa, tingnan ko muna. Pagpanik ko, naka lock parin yung pintuan kaya kinatok ko na.

"Alex?" Tapos bumukas yung pinto.

"Xander, anong ginagawa mo dyan?"

"Baket ka ba tawa ng tawa?"

"Eh pano ba naman kasi, hindi bagay sakin yung suot ko, para akong baliw kanina. HAHAHAHAHA!"

"Ano ba suot mo?"

"Ewan ko. Ayun oh, tingnan mo."

Pumasok ako sa loob at tiningnan kung ano yung damit na pinagtatawanan niya. Sus! isa lang naman palang penguin na sumbrero. 

"Alex, para yan lang tawa ka pa ng tawa."

'Alam mo xander, naghahanda na kasi ako sa susuotin ko mamaya. Diba ililibot mo ko?"

"Ah, oo. Teka, mag jajacket ka?"

"Oo."

"Alex anu ka ba? Pilipinas to hindi korea, maheheat stroke ka sa sobrang init dito kaya tanggalin mo na yan."

"Ahhh... Okay."

"Anung okay?"

"Mag dedress ako?"

"Ewan ko. Bahala ka na basta wag ka mag jacket."

"Oh sige labas na!" Tapos tinulak niya ako papalabas. Anung nangyari dun? Parang bata.

~3:40pm~

Nakabihis na ako at iniintay ko nalang si Alex, ang tagal eh!

Pumanik na ako sa taas para tingnan siya.

"Xander, intayin mo nalang ako sa baba."

'Oh sige."

Pagbaba ko, nag intay na ako sa kotse. At nakita ko siya na sobrang simple lang ng suot niya. Ang ganda niya ^_^

"Oh Xander, san mo ba ako dadalin?"

"Pasok na." Pumasok na siya sa kotse.

~Circle mall~

"Xander!!!!!!!!!!!!!!!! DUN TAYO OH!" nakakatawa siya, gustong gusto niya talagang sumakay dun sa may carousel.

Sumakay din kami sa ferris wheel, mukhang enjoy na enjoy niya kahit nasusuka na ako.

 Pag uwi namin, sobrang pagod na kami kaya natulog na kami pagkatapos ng dinner.

~Next Day~

----------------Alex POV---------------

Nagising ako sa tunog ng cellphone ko. May tumatawag saakin.

Mammy Calling...

Sinagot ko ito.

"Ma?"

"Kamusta ka na honey? Im so worried. Are you okay there? kumakain ka pa ba?"

"Opo. May maganda na akong nirerentahan dito."

"Si Alex ba yan?" Rinig ko sa phone ni mama.

"Oo." Nako , mukhang si daddy yun ah.

"Alex?" Si daddy nga! Sinagot ko siya.

"Anyonghaseo daddy."

"Chalji nae sho sso yo?(How are you?)'"

"Im okay daddy."

"I want you to come home."

"Daddy, hindi po pwede."

"And why?"

"Daddy, i wanna stay here."

"I'll give you 2 days to pack up after those days, your bodyguards are gonna come along there."

"Pero dad.." pinatay na ni daddy yung phone. Ang agang bad news naman nito oh!

Bumaba ako para lumabas at magpahangin sa garden ni Xander. Habang nagpapahangin ako, biglang tumabi saakin si Xander.

"Mukhang ang lalim ng iniisip mo ah." hindi ko siya pinansin at umalis na ako. Hindi ko namalayan sinusundan niya pala ako papalabas.

"Alex, ano ba nangyayari sayo?"

"Xander, dont talk to me ever again!"

"baket ba ano ba nangyayari?"

"Not now!"

"Alex."

"Oh?"

"Umuwi muna tayo."

"Umuwi ka mag isa mo!"

"Baket ba?" tumigil kami sa isang tahimik na lugar, sa tapat ng playground na wala ng naglalaro, siguro kasi maaga pa.

"Xander, im going home. I just dont know what to do."

"Iiwan mo na ako?"

"Ne!(Yes)"

"Pero Alex... baket ka lumalayo?"

"Gusto mo malaman?Saranghaeyo! if i talk to you, im gonna fall in love and i dont want that to happen, cause im gonna leave."