Bring The Past Back (KathNiel) -- ON GOING

Chapter Twenty Eight

Hello!! I just want to say na medyo magfafast forward ako ah! Hahaha Trip lang ✌

#WattyBTPBChanges

------------
(February 4,2015 na po)

Kath's POV

"So that's all. Class Dismissed."Prof. Tao said and lumabas na sya

Yung mga classmates ko nagsilabasan na.

Inaayos ko lang yung gamit ko.

It's been one month nung sinagot ko si Niee. Magtutwo months na nga kami this coming 24.. Ang bilis nung panahon nuh! Parang kailan lang nagkakilala palang kami tapos ngayon magtutwo months na kaming magON.

It's Lunch Break! Pumunta agad ako sa carpark at nagdrive papunta sa cafe ko.

"Good Morning Ms. Kathryn"bati nung mga staff. Nginitian ko sila at binati rin.

Naupo ako dun sa usual spot ko at naghintay nung order ko.

Naalala ko tuloy yung pangarap ko dati, kasama ang dati kong mga kaibigan.

I wished to have my own clothing line. Makapagpatayo ng sarili kong malls, makilala sa buong mundo.

Si Julia, she wished the same thing. We love clothes kasi. Pero mas gusto nyang maging model. Ayaw nya yung mga hectic paperworks na yan. Yung gusto nya is to smile in front of the camera.

Si Kiray naman. Gusto nyang maging isang artista. Ewan ko dun kung bakit. She also love clothes. Pero kung bibigyan daw sya ng oppurtunity na papiliin. Showbizness or her own Business. She would rather choose showbizness. Gusto nya sa mga lime lights na yan.

Si Yen naman, she dreamed to be a journalist. Gusto nyang gumawa ng sarili nyang publishing company. Na kung saan lagi kaming headline HAhaha Joke!

Si Kuys Neil naman, gusto nyang maging businessman. Para raw may magandang kinabukasan sila ni Ate Yen, corny much noh? Pero gustong gusto nya talaga is to become a traveler. Gusto nyang mag all over the world. Kung pwede nga daw sa Antartica pa eh.

Si Ej naman. He dreamed to be a profesional architect. Sya raw yung bahala sa mga dream houses namin.

Si Diegs naman. Gusto nyang maging business man. Purely business as ever. Gusto nyang maging isang writer. Novel writer.

Si Dj naman. Gusto nyang maging engineer at the same time pilot din.

"Maam, here's your order po. Enjoy" pag-aagaw ng attention ko nung staff. Ngumiti lang ako at sinimulang kainin yung foods ko.

Pero nasa kalagitnaan ako nang pagkain nung mapansin ko yung pumasok sa cafe ko.

Nakita kong napatingin sila sa gawi ko. They smiled at me. I smiled awkwardly.

Lumapit sila sakin. "Pwede ba kaming makapagshare ng table with you?'tanong ni Julia.

"Oo naman"sagot ko

They ordered their own foods.

"Kamusta ka na Kath?"Julia asked

"Ayos lang naman, kayo?"ako

"Nope. We're not fine. Sino ba naman yung magiging Ok kung yung isa nyong kaibigan ay nagpapanggap na wala PA rin syang naalala about sa inyo"Yen

Nagulat ako sa sinabi nya. A-alam na ba n-nila?! Sh*t!!

God! Is this it? Ito na ba yung time na dapat na akong umamin? Pero. Paano si Mommy? Paano pag nalaman nya to?!

Their life will be in danger. Pero nasasaktan na sila. Ghaaaad! What should I do?!

Isip: Deny it! Bakit gusto mo ba silang makitang magsuffer just because of you?! Think! Mas makabubuti na sakanila yung ganto

Puso: Listen to me Kath! Mas masasaktan sila, if you choose to deny it! Isipin mo nalang. Alam na nila, all you have to do is to confess, yung tungkol dyan sa danger na sinasabi mo? It's simple. Just talk to them privately!

Isip: Ano ka ba naman! Malalaman at malalaman yan ng Mommy mo. Walang sikretong hindi nabubulgar.

Puso: Take a risk Kath!

"Aah. Im sorry. Naawkward tuloy."Yen

"Nope. It's Ok"ako

"Guys, I really have to go. Ichecheck ko pa kasi yung shop ko at si KC. Next time nalang ulit mag-usap usap. Bye"at nagmamadali na akong lumabas.

Is it too obvious?! Am I?!

Nahalata kaya nila?

Maybe I really have to do the right thing. Susundin ko ang puso ko.

I texted Mama Stella

Sana..Sana tama yung desisyon ko.

Daniel's POV

Nagulat ako kanina nung nakita kong kasama nung barkada si Kathryn kumain sa coffee shop ni Kathryn.

Ok na ba sila?! Bakit ba hindi pa sila mag-give-up? Wala nanaman silang mapapala sa kakaasa. Kasi yung tao na mismo yung umaayaw. Si Kathryn na mismo. Si Kathryn!

Ang titigas talaga nung mga ulo nila. Why can't they move-on?!

Tsss. Tinignan ko yung cp ko nung nagring ito

Katsumi Bro, Calling

Ako: Bro!! Wazzupp?!

Sya: Wuuy! Miss you brader! Hahaha

Ako: Hindi ka pa rin talaga nagbabago kahit kailan!

Sya: Haha. Syempre ako pa. Nga pala. Nakauwi na ako dito. Kahapon pa

Ako: Ano?! Nakauwi ka na kahapon pa tapos hindi mo man lang ako naalalang itext?! Asan na yung friendship natin bro?

Sya: ayy Bro, wag na magtampo, Ok? Meet nalang tayo mamaya, I miss you Hahaha

Ako: Ewan ko sayo! Baliw!

Sya: Hahaha Sige na, matutulog muna ako

Ako: Sige Sige Bye!!

Tooot tooot

Si Katsumi Kabe, sya yung bestfriend ko since mga bata pa kami. Nung naghigh school ay nagkawalay kami kasi kinailangan nilang magmigrate sa Canada. Pero hindi pa rin nawawala yung komunikasyon naming dalawa.

Via Internet, Cell phones. Lagi ko nga sakanya kinukwento noon si Kathryn eh.

---
Spell SABAW? Hahaha

Guys!! Malapit na to mag-end T.T WAAAAAAAH!! Hahaha

Siguro mga more than 5 chapters pa naman. Hahaha

Sana suportahan nyo rin yung isa ko pang story which is entitled "It's Complicated"inuulit ko po. Hindi ho sya KathNiel, pero you can still imagine na sila yun. Hahaha That's All po. Salamwaaaaah Hahaha

VOTE. BE A FAN
Comment your feedbacks about this Chapter ツ

That's All Thank You!!

Dedications? Feel free to message me.

◆Deeynaa