LOTİS

*2 Ay'dan Düşen Peri *

Lütfen bana yapıcı eleştiriler de bulunun, hatalarımı ve ya kusurlarımı söylerseniz çok mutlu olurum. Yazım hatası varsa özür dilerim, iyi okumalar. ^^
*Multimedya; ilk ve son kez koyuyorum, Lotis.

Anlatacağı hikâyeyi dinlemek için can atan genç periye baktı Artemis, gençlik yılların da o da böyle değil miydi? Etrafta koşup oynar, ellerinden düşürmediği yayı ile farklı gezegenleri gezerdi. Nasıl olmuştu da bir ölümlüye aşık olup asil kanından vaz geçmişti? Ve şimdi melez çocuğunu koruması için dünya'ya bir peri kızı göndermeliydi? Yüzlerce yıl önce ona yaşlanıp öleceğini söyleseler sadece gülerdi genç kraliçe.Bu düşüncelerini kenara bırakıp güzeller güzeli peri'ye baktı ve hikâyesini melodik sesiyle periye aktardı.

"İlk aşık oldugumda.." dedi "Ay'ın kenarın da oturuyordum ve ayaklarım boşluktaydı. Daha sonra bilirsin, bir patlama sesi ve püf! Dünya da ki ruhların hepsi muazzam renkleriyle uçuşmaya başladılar. Ruhların hepsi safir mavisiydi, benim aşık olduğum ölümlü hariç. Onun ruh tozları anlamsız fakat çok güzel bir şekilde turkuazdı. Ben bu turkuaz tozların sebebini o kadar merak ediyordum ki, o zamanlar genç ve saftım ve ne yaptığımı bilmeden yayımı elime aldım. Hedefim de tahmin edeceğin gibi turkuaz tozlar vardı.
Okumun ucuna ay tozlarından oluşan ipliği bağlamıştım, böylelikle ruhu bana getirebilecekti. Her şey tam da planladığım gibi oldu, ruh okumun ucunda bana geldiğinde heyecandan öleceğimi sandım. Ellerimi tozların arasına soktuğum ilk anda her şey mükemmeldi. Daha sonra ellerim yanmaya başladı, ellerimin üstünde bir beden belirmeye başladı. O an ellerimi çeksem buna engel olabilirdim belki de, ama beliren bedenin gözlerini gördükten sonra, Ay yok olsa umurumda değildi, Neptün mavisi gibi parıldayan gözlerine tutuldum, kalbim o andan itibaren ona ait oldu. Bütün bildiğim duaları ederek, yalvararak onunla birlikte tekrar Dünya'ya döndüm ve yıllarca birlikte yaşadık.Ufacık bir bebeğimiz oldu. Bunların tabii ki bir bedeli vardı ve bedenim bir ölümlü bedenine dönüştü.Bu da ruh rengimi etkilemiş. Ama hala istediğim takdir de burada kalabilirim.." gözlerinden burada kalmak istemediğini gayet net bir şekil de belli ediyordu ama Artemis, ve Lotis bunu anlamıştı. Devam etmesi için sustu ve yüzüne baktı.
"Ama ilk ve son aşkım da benimle birlikte bu yolculukta Lotis, sen zeki bir kızsın bunu tahmin edebildiğini biliyorum." dedi, "Evet" dercesine gözlerini kırptı Lotis'te, ve Artemis devam etti hikâyesine..

"İlk zamanlar her şey muhteşemdi. Hatta oğlumuz on yedi yaşına gelene kadar her çok çok güzeldi. Ama oğlum on yedisinde girdiği gün o zamana kadar hep bilmekten, öğrenmekten korktuğumuz şeyi yaşadık. Kocamın ruhunun turkuaz olduğundan bahsetmiştim ya hani? İşte onun sebebi aslında Neptün'den Dünya'ya gelen yarı ölümlü olmasıymış. Yıllar önce babasını bulmak için inmiş oraya. Bir yarı ölümlü ve ölümsüz birleştiğinde ortaya çıkan şey de ölümsüz oluyor. Demek istediğimi anlıyor musun? " Anlıyordu Lotis, Dünya da oraya ait olmayan bir varlık vardı, ölümsüz güçlerine ve yeteneklerine sahip olan biri, bu güçleri kullanmayı bilmiyorsa özellikle bu güçlerin anormal olduğu bir ortamdaysa bundan daha tehlikeli ne olabilirdi? "Yıllarca Akay'a bu durumdan bahsemedik, olmamasını umduk. Ama keşke bahsetseydik diyorum şimdi. Belki bu kadar savunmasız kalmazdı.." Gözlerin de ki çaresizlik damlalar halinde ayın küflü yüzüne düştüğünde Lotis'in minik kalbi sızladı.
"İnsanlar, kötü Lotis. Bilemeyeceginden öte, eğer Akay da bir tuhaflık sezerlerse onu incelemeye alacaklar. Ve Akay'ın kalp atışları bile insanlardan farklı. Bu yüzden lütfen, sana yalvarıyorum ve asil kanımla söz veriyorum. Mükafatını alacaksın, oğlumu koru, ona güçlerini kullanmayı öğret." Bir anneden gelebilecek en çaresiz isteği duyuyordu genç peri, ve olumlu bir cevaptan başkası geçmiyordu yüreğinden. İleri de bu olumlu cevaba çok sevineceğini bilmeden belinde ki hançeri çıkardı ve avcuna bastırdı. "Ölümsüz kanımla burada yemin ediyorum sana Artemis, yeminine kanımı katıyorum. Bu sıcaklık içim de akmayı bırakana kadar oğlunu koruyacağım." avcunu sıkarak küflü zemine, Artemis'in göz yaşlarının üzerine, kanını damlattı. Artemis boynunda ki dantel işlemeli, dolunay kolyesini çıkartıp Lotis'in başından geçirdi. "Her hangi bir tehlike hissedersen ve çözmeyecegine inanırsan kolye'ye üç öpücük kondur ve gitmek istediğin yeri fısılda.Akay ve seni oraya götürecek." son sözlerini söyledi, Lotis'in alnına bir öpücük kondurdu, ve tekrar safir mavisine dönüşerek gözden kayboldu Artemis. Lotis ise avucun da kolye, gözleri ise karşısın da duran kocaman gezegende geleceği düşünüyordu.