Chapter 4

133 9 1
                                    

Ik ben nog steeds in schock, dat weet ik zeker. Mijn gesprek met snow was zo intimiderend. Ik weet  niet of hij mij bedreigde of om een gunst vroeg, maar die koude enge lach sprak boekdelen. Wat bedoelde hij daar nou mee? wat zei hij ook alweer? Ojaa. In mijn volgende interviews moet ik smeken om een wapenstilstand, niet zo moeilijk want ik wil helemaal geen oorlog! Maar hoe hij het vroeg was zo kill, ik weet nu wel dat Katniss niet in het capitool is, dat  weet ik al een tijdje, omdat ik weet dat ze de mockingjay, ofzoiets is, in ieder geval zij is de leider van de rebbelen. Ik heb geen idee hoe ze dat voor elkaar heeftgekregen, blijkbaar hoefde ze niet eens iets te doen. Ze is nu veilig in district 13, voorlopig...Zou ze mijn interview hebben gezien? Een van de vredebewakers geeft me een duw.
'Doorlopen,' zegt hij.
Blijkbaar ben ik te veel afgedwaald in het nadenken over dat stomme gesprek met Snow. Wat bedoelde hij met: "Ik vraag helemaal niks" en vervolgens lachte hij. Ik voel me bedreigd, want als hij het 'niet vraagt', dan is het zeker weten dat ik het moet doen. En als ik het niet doe? Wat gaat er dan gebeuren?

Ik moet denken aan mijn familie, Katniss, zelfs aan Haymitch. Maar veral mijn familie is kwetsbaar, en ook al had ik soms het gevoel dat ik niet belangrijk ben of was voor mijn familie, ik geef toch om ze.
Ik word een kamer in geduwd, het is veel minder mooi dan waar ik de eerste week in verbleef...

POV Hijacked PeetaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu