Annemin sabah 9 gibi ağlayış seslerini duydum. Hüngür hüngür ağlıyordu onu hiç bu kadar içten ağlarken görmemiştim . Gözlerinin altı mosmor olmuş , ağlamaktan eli yüzü şişmişti. Kızım baban diye Bağrıyordu evin içinde. Yoksa babama bir şeymi oldu ? aklıma kötü kötü şeyler getirmeye başladım . Yok ama benim babam güçlüdür ona hiç birşey olmaz. Hemen annemin yanına gittim. Sorularımın cevabı annemdeydi .
- Anne babama bir şeymi oldu ?
- Yavrum , biricik kızım ben sana bunu nasıl söyleyeyim şimdi ? Kızım baban...
- Anne söylesene neler oluyo ?
- Kızım baban öldü.
O an her şey durdu. Gözümden yaşlar akmaya başladı . Ben bi daha kime baba diyeceğim ? Kimi bu kadar çok sevicem ? Ben babamsız nasıl dayanıcam ? Annemle ben napıcaz şimdi ? Binlerce soru kafama takıldı. Annemle artık birbirimizden destek alıcaktık. Babamın nasıl öldüğünü sordum.Babam kamyonla çarpışmış. Çok kötü bir trafik kazası geçirmiş. Benim babam nasıl da korkmuştur . Nasıl da acı çekmiştir . Bütün gün ağladık . Babam için herkes bizim eve geldiler. Nede çok seveni var babamın.Babaannemler ,dedemler anneannemler, halamgil, teyzemgil Babamın arkadaşları , komşular herkes gelmişti . Zaman bi türlü geçmiyordu. Ağlamaktan herkes mahvolmuş , şoktalardı. Sonra amcam babanı son kez gör Rüya gel kızım dedi.Amcamın bana kızım demesi babamı hatırlattı . Babam ne de güzel kızım derdi bana . Belki de babam ölmedi bana şaka yapıyorlar tabutun içinde uyumuş numarası yapıyor .Kendimi böyle avuturken sonunda benim biricik babamın yüzünü son kez gösterdiler ve toprağın altına gömdüler. Babamı son kez göreceğim aklımın ucundan bile geçmezdi.
