CeSaReT

1.

Hayatta geldiğimiz yer ile gelmek istediğimiz yer arasında geçiyor ömrümüz, en çok istediklerimiz hiç istemediklerimizle iç içe geçmiş halde çıkıyor kaşımıza...

Genç kız yüzüne vuran güneşe gülümseyerek yürüyordu mutluydu, gözlerine bakan kişi onun mutluluğunu hissedebilirdi. Kafeye girmesiyle bir kaç göz ona çevrildi ama genç kız umursamadı alışmıştı ona hayranlıkla bakanlara , kafeye bir göz gezdirdi gözleri koyu kahverengi gözleri bulduğunda mutluluğu biraz daha artı, ona doğru bir adım attığında yanındaki kızı farketti , şaşırmıştı genç kız çünkü sevdiği adam ona erkek arkadaşlarıyla buluşacağını söylemişti , içinden belki arkadaşıdır diye düşündü ve bir adım daha attığında masadan gelen kahkaha sesleri ve bir hafta sonra nişanlısı olancak kişinin yanındaki kızı öpüşü genç kız neye uğradığını şaşırdı , bir süre sonra koyu kahverengi gözler genç kızın ela gözleriyle buluştuğunda genç adam endişe ve şaşkınlıkla ayağı kalkıp genç kıza baktı ,genç kızın ela gözlerinden iki damla göz yaşı süzüldü, genç adam gözleriyle ben masumum dercesine bakarken gerçekleride yalanlayamıyodu genç adamın gözleri. Genç kız daha fazla dayanamayarak hızlı adımlarla kafeyi terk etti. Şuan tek düşündüğü saniyeler önce yaşadıkları, boş geliyodu. Geçmişi teker teker gözlerinin önüne gelirken 'Ben nasıl bu hala geldim' diye düşündü genç kız içi içini yiyordu ,başıda ağrımaya başlamıştı ama şuan kaybolmuş küçük bir kız çocuğu kadar yanlızdı. Ne yapacağını, nereye gideceğini bilmiyordu. Omzunda ağlıcak gerçek bir arkadaşı yoktu çünkü takıldığı arkadaşlatı zengin kendini beğenmiş dedikodu arayan kişilerdi, genç kız kendi isteğiyle girmişti böyle ortamlara aslında ne lüks bir evi ,ne son model bir arabası, nede günde minyonlar kazanan bir şirketleri vardı vardı sadece yaşadıkları iki odalı küçük sobalı bir gece konduları ve annesinin evi geçindirmek için dikiş yaptığı makinası vardı .

Yağmur yağmaya başlamıştı aslında genç kız yağmuru sevmiyordu ama şuan yağan her damla onu rahatlatıyordu yavaş adımlarla evin yolunu tuttu...

Şuan tek düşündüğü eve gidip annesinden özür dileyip ona sıkı sıkı sarılmaktı , annesinin dikiş dikerek kazandığı parayı kendine pahalı kıyafetler almak için harcamıştı ,hatta bugün annesinin kira için vereceği parayı annesinin yalvarmasına ve o nerdeyse dikiş yapmaktan kör olma tehlikesine giren gözlerinden göz yaşı akmasına rağmen umursamadan annesini itip dışarı çıkmıştı.
Genç kız bu hale nasıl geldiğini ,nasıl bu kadar umursamaz olduğunu düşünüyordu belki babası olsaydı bu hale gelmezdi genç kızın göz yaşlarının yerini hıçkırıklar alırken yaşadıkları mahallenin girişindeki yıkık dökük bir binanın duvarına yaslanarak kendine gelmeye çalıştı yağmur dahada hızlanmıştı o kumral saçları sırıl sıklamdı gerçi kıyafetlerinin ve yüzününde bir farkı yoktu yüzüne sürdükleri aktığı için berbet görünüyordu genç kız, ama artık güzellik onun umrunda değildi ,o ağzının payını almıştı.

Yağmur durmak üzeriydi ama bu seferde rüzgar çıkmıştı ,esmeye devam eden rüzgar genç kızın iyice üşümesine sebep olmuştu.

O sırada genç kızın mahallesine giren siyah bir arabının içindeki kişinin dikkatini çekmişti genç kız , arabanın içindeki genç delikanlı bir süre genç kızı izledikten sonra yanına gitme kararı aldı.

Genç kız yanağında hissettiği elle yavaş yavaş kafasını elin sahibine çevirdiğinde küçük bir erkek çocuğu olduğu fark etti uzun sarı saçları kızarmış yanaklarıyla genç kıza ölen erkek kardeşini hatırlatı belki yaşasaydı oda böyle tatlı bir çocuk olabilirdi.
Küçük erkek çocuğu

"Neden ağlıyosun ? " dedi genç kıza bir yandanda genç kızın ela gözlerinden akan göZ yaşlarını siliyordu.
Genç kızı titremeye başlayınca küçük erkek ona sarıldı.

O sırada küçük çocuğun annesi çağrınca
"Ben şimdi gitmek zorundayım ama sen ağlama tamam mı ?" dedi konuşurken yaptığı hareketlerle çok tatlı görünüyordu genç kızın gözüne, başını yavaşça eyip yanağına masum bir öpücük bırakıp koşarak uzaklaştı.

Genç kız kendini toparlayıp ayağı kalktı.
Yürümeye devam ederken yanından geçen ambulansa göz ucuyla baktı ama ambulan kendi evinin önünde durduğunda gözlerini ambulansa dikti içeriden sedyeyle çıkan kişiyi görmesiyle koşarak oraya ilerlermeye başladı genç kız ambulansa geldiğinde içerideki görevlinin hastayı kaybettik demesiye genç kızın başından aşağı kaynar sular döküldü çünkü sedyedeki annesiydi onu karnında taşıyan ,emziren, büyüten annesi .Genç kız için bugün hayatının bittiği gündü ambulans evlerinin önünden uzaklaşırken genç kız annesiyle bir ömür geçirdikleri evlerine girdi evi boş gözlerle izledikten sonra annesinin yattığı yatağa uzandı genç kızın gözleri daha fazla dayanamayarak uykuyu göz yaşlarıyla karşıladı...