Mardin den ayrılalı tam 16.5 saat oldu ve istanbuldayım.
Evimi terk ettiğim için düştüm yollara. Cebimdeki üç beş kuruş parayla bir bilet veee ver alayını İstanbul.
Mutlu musun derseniz hem mutlu hem de mutsuz gibiyim içimde yaşadığım duyguların tarifesi yok. Kardeşim Büşrayı orada o lanet anne ve babanın yanına bıraktığım için çok pişmanım. Büşra her ne kadar da üvey kardeşim olsa da o beni bu dünyada koşulsuz seven tek kişi. Bizim birbirimizden başka kimsemiz yok. Ah pardon birde o lanet aile . Beni yetimhaneden alan o insanlar .
■■■■
Kendime kalacak bir yer bulmam lazım ama cebimdeki parayla imkansız. Görünen bu gece yine sokaklardayım.
Hava iyice kararmaya başlamıştı ve ben tam 1 saattir öyle boş boş dolanıyordum İstanbul sokaklarında. Evet burası gerçekten güzeldi. Anlatılanlar kadar vardı gerçekten.
Akrep 3 ü gösteriyordu. Hava inanılmaz soğuktu. Deri ceketimse beni hiç ısıtmıyordu. Bir apartmanın merdivenlerine oturmuştum. Burası çıkmaz sokaktı. Hem işime de geliyordu. Çıkmaz sokak olduğu için soğuğu ve rüzgarı biraz da olsa kesiyordu.
Karnımda ki gurultuları duymazdan gelmeye çalışarak kafamı duvara yasladım ve uyumak için gözleri mi kapadım
■■■■
Tam zar zor da olsa uykunun güzel eşsizliğine dalmıştım ki inilti sesleri duydum. Lanet olsun ki uykum çok hafifti. Ota boka uyanıyordum.
Sesin geldiği yere doğru harekete geçtim. Burası bir çıkmaz sokaktı ve en sondaki binanın orda bir kız ve erkek yiyişiyorlardı. Ahh lanet olsun. Görmek istemediğim bi manzaraydı bu. Çocuğun elleri kızın kasıklarında dolaşıyordu. Kızda kafasını çocuğun boyun boşluğuna sokmuştu adete onu yiyor du. Çocuk kızın pantolonunun düğmesini ve fermarunu açmaya başlamıştı bile. Çocuk bir çırpıda kızın pantolonunu aşağı çekti ve eli kızın kiloduna kaydı . Kız ise onun dudaklarına yapışmıştı. Aman tanrım buna daha fazla şahit olmamam lazımdı. Yoksa olacakları ben bile kaldıramam.
Tam arkamı dönmüş gidiyordum ki çocuk bana seslenmeye başladı . Hey baksana sen kim var lan orda?
Ah çok iyi bi bu eksikti ...
