(Zijn perspectief) : 'Mijn vrouw wat is ze prachtig, beeldschoon op haar gebedskleedje, zo onschuldig en zacht, de vrouw met wie ik ben getrouwd.
Ik hoor haar snikken met haar handen opgeheven.
Ze is aan het huilen, maar niet hardop zodat ik het niet hoor. Zo stilletjes snikt ze zacht en kijkt naar boven, ik zie haar tranen glinsteren door het licht van de maanlicht buiten. Wat is ze mooi...zelfs als ze huilt.
Ik kan haar niet zo aanzien.
Ik sta in de deur opening met me handdoek gewikkeld om me middel net uit de douch kwam van Escape heel laat thuis en nog steeds is ze wakker voor mij...
Maar ik stond stokstijf in de deur opening toen ik het volgende hoorde uit haar mond;.......................................................................................................................................................................
" ik schaam me dood voor haar,ik ben echt een klootzak. Elke nacht ben jij er die op mij wacht, mijn vrouw, mijn wereld..'
JE LEEST
Hij en zij
General FictionKort waargebeurde verhaaltje over een vriendin van mij... Heel zielig maar de harde waarheid!