Kyungsoo her sabah olduğu gibi yataktan fırlayıp sevimli devini görmek için salon penceresine yapışıp izlemeye başlamıştı.İşte herşey tekrarlanıyor.Devi her sabah 08:00 da kalkıp penceresini açıp beş dakika boyunca dışarı baktıktan sonra lavabo kapısına girer elini yüzünü yıkardı.Her sabah aynı şeyler hiç bir zaman sapmamıştı.Bu gün tatil olduğu için devini göremeyeceğine üzülsede ona bu kadarı yetmişde artmıştı bile.Kyungsoo için devi herşeydi.
Kyungsoo odasına dalgın dalgın yürürken telefonun çalmasıyla irkilmişti. Arayanın kim olduğuna baktığında yüzünü buruşturmuştu. Arayan sürtük annesiydi. Gerçekten Kyungsoo anlamıyordu. Bir insan bu kadar yüzsüz olabilir miydi? Kyungsoo'yu arkasına bakmadan bırakırken şimdi ne değişmişti ki aslında umrumda bile değildi. Ama çözemiyordu işte Kyungsoo sadece sevilmek,gerçek aşkı tatmak,değer görmek istiyordu fazla mıydı ki istedikleri gerçekleşmiyordu? Ama emindi sevimli Chanyeol onu sevecekti buna inanıyordu. Ona aşıktı oda ona olacaktı.Ama bir şeyi atlıyordu "Aşk,Oyunları Sever" ve oyun onun için yeni başlıyordu. Kyungsoo nerden bilebilirdiki gerçek aşkının esmer bir melek çıkacağını.Selammm bu benim ilk ficim.Aslında sadece bu fici yazabilmek için açtım.Umarım beğenirsiniz ^^

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk,Oyunları Sever
FanfictionKyungsoo sadece sevilmek istiyordu gerçek bir aşk değer görmek.Bunları kepçe kulaklı platonik aşkında bulacağını zannediyordu.Ve kesinlikle bu kadar gözleri körelmişken fikrini değiştiren esmer bir melek beklemiyordu.