"Baekhyun lütfen"
"Jongin yeter artık görmüyor musun her ikimiz içinde acı veriyor "
"Seni kaybedemem ben...ben... sen olmadan nasıl yaşayabilirim ki"
"Üzgünüm böyle bitsin istemezdim
Baekhyun kapıdan çıkarken elinin tutulmasıyla daha çok sinirlendiğini hissediyordu"
"Başka biri mi var ?"
"Jongin kes artık bırak kolumu"
" YAH BAŞKA BİRİ Mİ VAR DEDİM SANA!!"
"YETER ARTIK EVET VAR OLDU MU VAR VE ŞİMDİDE ONUN YANINA GİDİYORUM BIRAK KOLUMU"
Jongin olduğu yere çökmüş,ilk aşkının kapıdan çıkışını seyrediyordu.Hayatında hiç bu kadar kalbinin acıdığını hissetmemişti.Ama bilmiyordu ilkler önemliydi evet peki ya sonlar ? Onun hikâyesi daha yeni başlıyordu
~~~~~
" Yah! Kyungsoo gene mi şu kepçe kulaklı aptal devi izliyosun cidden tam bir salaksın"
"Kapat çeneni ona aptal deme o benim için herşey sersem"
-"Hah kıçıma anlatsana onu herşeymiş ben neyim he ?"
" Sersem geyik seni sen benim ailemsin onu kıskanman çok saçma"
"Bana bak baykuş eğer ona beni satarsan öldürürüm seni anladın mı beni"
" Lulu seni çok seviyorum biliyorsun hem ben seni o buz prensinden kıskanıyor muyum ?"
"Buraya gel seni aptal "
İşte Kyungsoo Lulu için bir çocuktu.Hiç büyümeyen,onun terimiyle koca gözlü uzaylı yada huysuz baykuş.Kyungsoo içinde geçerliydi bu sevgi.Geyiği olmasa ne yapardı kim bilir? Luhan onun için bir anne bir baba bir kardeş gibiydi , ailesiydi onun.Luhan o kaba sevgilisiyle buluşmaya gittikten sonra Kyungsoo tekrardan devini izlemeye geri dönmüştü.Ama bu manzarayı hiç beklemiyordu.Devinin,prensinin,ilk aşkısını başka bir erkekle öpüşmesini hiç görmek istemezdi. Kyungsoo onları izlerken hayatında hiç bu kadar acı hissetmemişti annesi onu bırakırken bile. Ve artık aşk oyunu başlıyordu onlar için...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk,Oyunları Sever
FanfictionKyungsoo sadece sevilmek istiyordu gerçek bir aşk değer görmek.Bunları kepçe kulaklı platonik aşkında bulacağını zannediyordu.Ve kesinlikle bu kadar gözleri körelmişken fikrini değiştiren esmer bir melek beklemiyordu.
