Evet. Sonunda geldi o meşhur eylül. Siyah olduğun eylül. Şarkılarında bize "Hem yıllandım hem çocuktum" dediğin eylül geldi çattı sonunda. Eylülün gelişiyle gökyüzü maviliğini göstermeyecek artık bize. Gökkuşağı çıkmayacak artık tüm renkleriyle. Her şey siyah oldu çünkü. Şimdiye kadar net olan şeyler birden belirsizleşmeye,uzaklaşmaya başladı. Biz ne kadar yakınlaşmaya çalışsak da yine de uzaklaştı bizden. Biz koştukça daha da kaçtı. Ve sonunda geldi. Kulaklıkların takılıp o şarkının dinlediği o otuz günlük zaman. Herkesin kulağı o şarkıda, herkesin dilinde o şarkı olacak.
Pencere kenarında, elimde kahveyle kulağımda kulaklık "Sensiz oldum siyah oldum" diyeceğim ben. Yağmur bardaktan boşalırcasına yağarken, yine diyeceğim ki "Ben değiştim, her şey değişti" . Bir başka zaman yine eylül ayı içerisinde günlüğümü yazarken hislenecegim, duygusallaşacagým ve dinleyeceğim.
"Sen değiştin, her şey değişti,
Daha güzeldi, daha incelikli,
Zaman yoktu örneğin saçlarında,
Beni sevmiştin hatta.
Eylül geldi sonra, bir anda,
Sensiz oldum, siyah oldum,
Hem yandım hem kayboldum.
Eylül geldi sonra, bir anda,
Sorular sordum, yoruldum,
Hem yıllandım hem çocuktum.
Ben değiştim, her şey değişti,
Daha gerçekti, daha temizdi,
Zaman yoktu örneğin saçlarında,
Beni sevmiştin hatta.
Eylül geldi sonra, bir anda,
Sensiz oldum, siyah oldum,
Hem yandım hem kayboldum.
Eylül geldi sonra, bir anda,
Sorular sordum, yoruldum,
Hem yıllandım hem çocuktum."
