Asabi Güzel

2~Lise

Okulun ilk günü içimde tarif edilemez bir mutluluk vardı.Hedeflerime ulaşmıştım.Selin ve Kumsal da en az benim kadar heyecanlıydılar.Aynı sınıftaydık.Bunu öğrenince mutluluğumuz iki katına çıktı.Kumsal ve Selin direk yakışıklı avına çıkmışlardı.Aslında ben de bakabilirdim ama şu an okulun güzelliği karşısında büyülenmiştim.
Bu okulda tanıdığım biri daha vardı.Eliz.Eliz benim kuzenim. Teyzemin kızı. Ama çok yakın olduğumuz söylenemez.Sanırım birazcık kişiliklerimiz farklı.Eliz her zaman popüler kesimden olmuştur. Bense her zaman kendi halinde takılanlardan oldum.Bu okulda da popüler bi tayfası olduğunu biliyodum.Bizim okulda bile dedikodusu yapılıyodu ve kuzen olduğumuzu öğrenenler benim neden böyle olduğumla ilgili sorular sormaktan rahatsız olmuyolardı. Tabiki burslu değildi. Eniştemlerin durumu iyiydi. Pek burslu ayrımı olmasada doğal olarak bu okulda da vardı biraz. Ama  benim pek sorun ettiğim söylenemez tabii. Benim buraya, bu okula gelirken tek bir hedefim vardı.Mimar olmak. İç mimar mı yoksa dış mimar mı olsam hâlâ karar verememiştim ama..Neyse şimdi konumuz bu değil.
Elizle de aynı sınıftaydık ve ben Selinle Kumsal da Elizle oturuyodu. Gerçi Elizin pek sınıfa uğrayacağını sanmıyordum ama..
Okulun hocaları bile havalıydı. Ve nerdeyse hepsi gençti. Bi tane yakısıklı hoca görmüştüm. Tabiki adını henüz bilmiyorum ama hemen arastırmalara baslıyacaktım. İlk teneffüste.
İlk ders başlamak üzereydi ama Kumsal hâlâ ortalıkta yoktu.Biz de Selinle şu yakışıklı hocadan bahsediyoduk.Birden soluk soluğa Kumsal sınıfa girdi.
"Kızlaaar ne gördüm tahmin edemessiniz"Selinle aynı anda
"Yakısıklı çocuk?"diyince bize somurtarak baktı.
"Ya da edebilirsiniz"dedi ve gözlerini devirdi.Tabii hemen arkasından yine otuzikidiş sırıtmaya başladı.
"Ama öyle böyle değillerdi.Lerdi diyorum çünkü bi tane de değil.Yanlış saymadıysam 8 kişilerdi.Pek arkadaş gibi durmuyolardı ama neyse ona da sıra gelecek.Bilirsiniz böyle şeyler benim işim hemen öğrenirim"Haklıydı.O her zaman bi yerlerden öğreniyodu. Biz de onun sayesinde haberdar oluyoduk.

Koridordan bi ses gelince Kumsal önde olmak üzere sınıftakiler dışarı döküldü. Selinle kısa bi bakıştıktan sonra biz de dışarı çıktık. Tam olarak ne olduğunu anlamamıştım ama sanırım kavga vardı. İlk günden kavga vardı. Herkes bi anda sessizleşti ve önümde birden bi yol açıldı ve ben daha ne olduğunu anlayamadan kendimi yerde buldum. Hayır yani neden ben. Üstüme düşen çocuğa baktım.Çocuk ya da insan demek haksızlık olabilirdi tabii ama bu üstüme düştüğü gerçeğini değiştirmiyordu.Kısa bi şaşkınlıktan sonra kendime geldim ve olabildiğince çirkefleşerek
"Napıyosun sen yaa.Gerizekalı.İlk günden kavga etmeleri yetmezmiş gibi bi de üstüme düşüyo.Zeka fakiri"dedikten sonra tüm gözlerin bende olmasını umursamadan hızla oradan uzaklaştım ama nerden bilebilirdim bunun sadece bir başlangıç olduğunun..