Schuld

Excuus

Ik word wakker van een bel.
"Je moet opstaan!"Hoor ik een agent roepen.
Ik trek mijn kleren aan en loop naar de deur toe. Een vrouw leidt me naar een overhoringskamer. Ik ga zitten.

"Het spijt ons zeer dat we je hebben beschuldigd op de moord van je vriendin." Zegt een aggent tegenover mij. "We hebben onderzoek gedaan en je hebt helemaal niks met je vermiste vriendin te maken. Het spijt ons dat we je hebben beschuldigd. Je mag na dit verhoor naar huis. We gaan nu verder onderzoek doen en kijken wie en waar iemand haar voor het laatst gezien heeft. Daarom stellen we nogmaals nog een aantal vragen. Dus... Waar heb jij Elise voor het laatst gezien??" Vraagt de agent.
"Ik heb haar voor het laatst gezien toen we samen vanuit de stad naar huis fietsten." Antwoord ik op zijn vraag.
En zo stelt de man nog een aantal vragen waar ik op moet antwoorden. Maar uiteindelijk, de Politie gelooft me nu tenminste  dat ik niks met haar vermissing heb te maken... Zeg ik in mezelf.

Het is avond. Ik beneden tv te kijken met me broertje. Jongens eten! Roept me moeder
We schuiven aan tafel. "Lekkere pannenkoeken!" Zegt me broertje. "Ja inderdaad. Dat is eens wat anders dan water en brood!" Antwoord ik. Iedereen kijkt me aan. "Wat?? Waarom kijken jullie me zo aan? Het is zo! Iedere dag maar praten, praten en nog eens praten terwijl ik de hele tijd onschuldig was!" Zeg ik boos. "Gelukkig ben je weer thuis lieverd." Zegt me vader. Ik glimlach naar hem. "Ja gelukkig wel!" Zeg ik.

Wat denk jij? Dat Eva wel of niet iets met Elise's vermissing te maken heeft??