Bölüm4

16 1 1
                                    

Müdürün öğütlerini dinlerken bir yandanda başımı sallıyordum.Onun tavsiyeleri bitince odadan çıktım ve olduğumdan daha güçlü hissetmeye başladım.Koridorda Yürürken herkes bize bakıyordu-bize derken koridorun ucundaki Karşımda duran yakışıklı yeni çocuğu-Çocuk doğrudan bana doğru ilerlemeye başladı,ve tam Karşımda dikilene dek yürümeye devam etti.Bana doğru iyice yaklaştı ve tüm okulun karşısında beni öptü!Beni bıraktığı anda afallamış bir halde sersemledim ve çocuğun yanımdan hiç bir şey olmamış gibi çekip gitmesini izledim.Çocuğun arkasından ağzım bir karış açık bakarken başımın döndüğünü hissetim.Avuç içimi alnıma dayadım ve yere çöktüm.Artık kimse bize bakmıyordu ve koridor bomboştu.Benim dışımda sadece Tom ve o çocuk vardı.Çocuk bana doğru yaklaşırken...Aman Tanrı'm!Ç-çocuk kurt ve insan karışımı bir şeye dönüşmüştü.Ayaklarımla yeri iterek geri geri ilerlemeye başladım.Kafamı döndürünce Tom'un hiç tepki vermediğini gördüm sadece dikiliyordu.Ona sorarcasına bakarken adam ve kurt karışımı bir şey olan çocuğa baktım Çoktan Karşımda dikilmişti bile.Pençeleriyle çenemi kaldırdı ve başını boynuma doğru eğdi ve b-beni Isırdı!Ağzım 180 derece açılmış bir şekilde acıyla kıvranırken çığlık atmaya çalıştım ama biri sanki beni boğuyormuş gibi hissetim ve bedenimi rahat bıraktım.
▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁▁
Titrek göz kapaklarımı araladım ve elimi korkuyla boynuma götürdüm.Oradaydı.Acıyla inledim ve başımı salladım olamazdı bu bu imkansız bir şeydi!Kalktığım anda iki büklüm elimi acıdan düğüm olmuş karnıma götürdüm ve etrafa bakındım.Buradaydı o gerçekti.İnatçı bir şekilde başımı salladım bu olamazdı!Hayır bu olamazdı!Çocuk başını kaldırdı ve bana baktı,"İyi misin?"diye sordu başımı hayır dercesine salladım ve,
"Sen nesin ve kimsin?"
-"Lütfen bana ne olduğumu sorma çünkü cidden bunu bende bilmiyorum.Ve adım Jackson Whildley."
"Ne?"Bu geçen sene bizim okulda ölen çocuğun ta kendisiydi!Başımı inkar edercesine salladım ve ona,
"Nasıl?N-nasıl senin öldüğünü söylemişlerdi.Yaşıyorsun!"
-"Artık seninde öldüğünü sanacaklar."
"Ne!Ne saçmalıyorsun!Sen Kafayı bozmuşsun!"
-"Amelia anlamıyorsun!Ben buna mecbur bırakıldım."Başını yere eğdi ve bana içler acıtıcı bir şekilde baktı.Ona,
"Nasıl yani bana Yaptığın gibi mi?"
-"Ben ölmüştüm Amelia,yaşamak için buna mecburdum!"

WerewolfsHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin