Benim hikayem

İlk Gün

Bugün benim için önemli bi gündü. Çok heyecanlıydım, elim ayağım titriyodu insanlara çarpıp duruyordum, evet bazıları şuan bana çok kötü bakıyo olabilir ama ben halimden memnundum, sakarlığım o kadarda abartılcak bişi değildi tabi annemin vazosunu kırmak, kardeşimin kolunu sakatlaması dışında diyelim.

Aslında cesur bi kızdım hiçbir şeyden korkmazdım tabi istisnalar kaideyi bozmaz. babamda çok cesurdu ondan öğreneceğim çok şey vardı ama o yoktu en çok da canımı bu yakıyodu. babam deniizciydi iş kazasında kaybetmiştim onu bazen
İnanamıyorum onu kaybettiğime ama yapcak hiçbir şeyim yok.

Radyolardan televizyonlardan bitmek bilmeyen haberleri izleyip ağlıyodum cidden çok kötü bi durumdaydım bi ara psikolağa bile başlamıştım ama okulum yüzünden bırakmak zorunda kaldım. İzmir 'de ki Ege Üniversitesini kazanmıştım devlet üniversitesi olduğu için sıkıntım yoktu. Sadece anneme daha iyi bakabilmek için okuyorum eğer babam hayatta olsaydı belki herşey çok farklı olabilirdi.

Babamı kaybedeli 2 yıl olmuştu annem benim kadar üzülmemişti, çünkü babamla fazla anlaşamıyolardı, neredeyse her akşam kavga oluyodu ama hep sessiz kalan taraf yine babam oluyodu. Babamın bize bıraktığı tek şey 2+1 küçük bi evdi, annem ben ve kardeşime rahatça yetiyodu taki gereksiz adam gelene kadar. Annem babamın ölümünden sonra çalıştığı yerdekı şefle evlendi annemde yardımcısıymış zaten annem nası o adama baktı anlamıyorum, annem yeşil gözlü sarışın olgun bi kadın, o adamsa uzun boylu biraz yapılı ama benim gözümde sadece itici bi pisligin tekiydi !

Birden adımı seslenen kadına döndüm kaç dk dır düşünüyorum bilmiyorum ama biraz daha belgelerimi vermezsem sinirleniceği belliydi hemen aceleyle üniversite kayıtlarım için lazım olan kagıtları kadına uzattım.

Kadının bakımlı ollduğu belliydi koyu renk saçlarını tepeden topuz yapmıs, kahverengi gözlerini ortaya çıkarıcak bi makyaj ve takım giyerek gayet şık bı kadına benziyo ama sinirlendirdiğim kesin di. Kadın kağıtlarımı alıp bilgisayara girmeye başladığında, yeşil gözlerimi kocaman açıp meraklı meraklı kadının neler yazdığına bakıyordum, ama kadın bian bana bakınca telaştan az kalsın yere düşüyodum ve bi grup kişiye rezil olucaktım ve ilk günden bu utançlığı kaldırabiliceğimi sanmıyodum.

Kadın tekrar bana dönüp kağıtlarımı uzattı yavaşça alıp yüzüme samimi bir gülümse ekleyerek teşekkür ettim ve yavaşca ordan uzaklaştım.

Sınıfımı bulmam gerektiğini Hatırladım ve okulu gezmeye başladım okul çok büyüktü kaybolmamak için dua ettim. Şu ana kadar 10 kişiye sordum ve hepsi yeni olduklarını ve bilmekdiklerini söylediler. En son bi çocuğa yaklaşarak;

- Pardon bişi sorabilir miyim? Dedim samimi bir gülüsemeyle, çocuk iyi birine benziyodu sarı saçları kahverengi gözleri, dar siyah pantolonu ve lacivert t-shirtiyle sade ve tatlı duruyodu. Gözlerini bana çevirdi dudaklarınnı oynattı ama vazgeçti tekrar konuştu;

- Tabi ki sorabilirsin dedi.

- Ben okula yeni kayıt yaptırdım da sınıfımı bulamıyorum acaba .... bu sınıfın nerde olduğunu biliyor musunuz? Dedim merakla.

- Evet bnde o sınıftayım, istersen beraber gidebiliriz bu arada adım Toprak. Dedi yüzünü biraz bana doğru eğerek ve gülümseyerek.

- Bende Dolunay memnun oldum.
Dedim ciddiyetimi bozmadan.

- Bende memnun oldum. Dedi o güzel gülen sıcacık gözleriyle...