Kızım Songül ben ölürsem anneni arama der ve hayata gözlerini yumar Songül baba diye bağırır ama artık olan oldu... arkadaşları üzülme diye teselli eder mehmette teselli eder Songül toparlar kendini ve annesini arar baba Özür dilerim! Der içinden sonra annesinden bir iz çıkmaz gene bir konser olur ama bu bir davetli konserdir sadece davetliler Songülün öğretmeni de davetlidir Songül yalvarır benide götürün annem o der ağlayarak öğretmen ise defol git kızım der Songül ağlar herkes salak ya der ve güler Songül yataktan çıkmaz artık hep ağlar hep ağlar der ki zaten babamı da kaybettim kimsem yok kimsem biri bana yardım etsin der ve her zamanki gibi gene ağlar
