PARTICULA

¤ KOLYE ¤

Herkes nefesini tutmuş bana bakarken ben nasıl bir harekette bulunmam gerektiğini düşünüyordum. Sessizlik o kadar uzun sürdü ki bu konuda düşünmeye baya vaktim oldu. Sonunda selam verip adımı söylemeye karar verdim ve konuşmak için ağzımı açtım;

- Hey! Nabersiniz!

Olamaz. Ne dedim ben şimdi. Zaten hiç iç sesimle dış sesim birbirini tutmaz. Dış sesim biraz psikopat mı ne!
Ben içimde bu şekilde saçmalarken az önceki yaşlı adam konuşmaya başladı.

- Kardeşini buraya getirmen büyük cesaret Dayana! Sanırım kardeşine çok güveniyorsun. Gelmiş geçmiş en önemli ve gizli toplantılarımızdan birine dışarıdan birini getirdin . Numulariis ' lerin sonuna ters düşen bir kan olmasına rağmen. . .

Ters düşen kan mı ? Galiba burada sıradan insanlar bu şekilde adlandırılıyor. Diye düşünürken ablam dahil masadaki herkesin yüzü beyaz, şaşkın ve tedirgin bir hal aldı. Ne oldu ki!

-Ne demek istediniz efendim ?

- İnsanlar diyorum . Kanları ne kadar başka. Ne kadar boşlukta ruhu. Ah insanlar! Yarı uyur yarı uyanıklar. Bambaşkalar. Vivit et est vitae nescius ipse suae < Yaşıyor ama bilmiyor yaşadığını>

Yaşlı adamın sözleri herkesi rahatlatmıştı. Adam insanlarla kendilerini karşılaştırmıştı galiba. Aklı sıra felsefe yapmıştı. Ancak hâlâ farklı bakıyordu.
Sonra sert bir ses konuştu ;

- Artık başlayalım.

Konuşan Costanze ' ydi hâlâ çok sert bakıyordu.
Ablam da ben de masaya oturduk. En başta oturan genç adam konuşmaya başladı;

- Ressurectianem ' ler in tüm fonksiyonları tamamlandı. Ancak bedensel gelişimleri hâlâ sürüyor. Dayana , beyin mekanizmaları için ne söyleyebilirsin.

- Ressurectianem ' ler in beyni gerçek insan beyninden çok çok iyi çalışıyor . Verilen komutları çok hızlı algılıyorlar ancak hâlâ bedensel gelişimleri tamamlanmadığı için bazı komutları harekete geçirmekte zorlanıyor.

- Harika! Ah! Potestatemler! Bir zamanlar gücün asıl temsilcisiydiler . Ama aptal gibi ellerindeki gücü bir odaya kapattılar. Ve hâlâ güçlü olduklarını idda ediyorlar. Onları bir böcek gibi ezdiğimizde bakalım yine böyle düşünmeye devam edecekler mi?!

Bu cümleler beni bir hayli ürpertmişti. Potestatemler.... Cesur Volmates.... Particula... Bir varis leri bile yok ki gücü avuçlarında tutabilsinler. Artık bir parçacıkları da yok ki dirilebilsinler.
Numulariis ' ler ..... Çalıntı Particula.... Yaşlı adam ...... Ressurectianem ' ler..... Ellerinde kocaman bir güçleri ve genç bir varis leri var. Ama merhametleri yok. Birikmiş bir nefret var.

Düşünceler beynimin bir köşesinde alevlenirken . Ablam dahil herkes masadan kalktı. Toplantı bitmişti. Bende masadan kalkıp uzun koridorda yürümeye başladım. Koridorda Costanze ile yine göz göze geldim. Kaşlarını hafif çatıp başıyla selam verdi. Bende karşılık verdim. Sonra kuleden dışarı çıktım. Ablam hızlı hızlı yürüyordu bende ona yetişmeye çalışıyordum.

- Hey abla ! Neden bu kadar hızlısın beni bekle elin Numulariis şehrinde kaybolurum.

Ablam bir anda durdu ve hiddetle döndü.

- Aptalsın sen ! Senin yüzünden Sapiens ( bilge) bana nasıl kızdı gördün mü ? O burnunu her şeye soktuğun için benim hayatım mahvoluyor.

Ablam gerçekten hiddetlenmişti. Bu sefer ablamı gerçek anlamda sinirlendirmiştim. Şimdi hiç konuşmadan yürüyorduk artık sokaktaki yüksek voltaj aygıtlarının çıkardığı keskin çatırtılı sesi duyabiliyorduk.
Sonunda şehrin sonuna vardık. Ablam yine kolyesini kullandı. Kendimizi aşağı doğru inen ışığa bıraktık.
Eve döndüğümüzde mutlu mutlu yemek yapıyordu. Babam maç izliyordu ve yaşanan hiçbir şeyden haberleri yoktu.

- Hoşgeldiniz ! Yemek hazır. Gelin de sofrayı hazırlamama yardım edin.

- Tamam anne , hazırlıyoruz.

- Ben yorgunum. Bugünlük Okyanus hazırlasın.

- İyi öyle olsun.

Sofrayı hazırlamıştım. Herkes yemeğe oturdu. Bizim tabaklarımız bitmek üzereyken ablam daha yarısına bile gelmemişti.
Sofrayı toplamaya ablam yardım etti anneme. Bende yukarıya , odama çıktım. Dalgın dalgın etrafa baktım . Yağmur yağmaya başlamıştı. Odamın penceresini kapattım ve yatağıma uzandım. 15 yıllık ömrümün en tuhaf günüydü Numulariis ' ler ..... Particula.....Yaşlı adam...... Costanze.......
Derin düşüncelerden yağmurun doluya dönüşmesiyle odamın çatısından gelen çatırtıyla sıyrıldım.

- Harika ! Ağustos ' da dolu !

Yatağımdan kalktım ve masama doğru ilerledim. Masanın üstünde bir kolye vardı. Kolye nin ucunda üç sivri ucu olan garip bir şekil vardı. Kolyeye yavaşça yaklaştım ancak kolye hızla boynuma yapıştı ve orada öylece kaldı.
Bu kolye de nesi ?!

Evet arkadaşlar sonunda 4. Bölümümüz geldi. Okyanus ' un kolyesinde ki şekil multideki sekillerden Potestatem' e ait olan.
Bana destek olan tüm arkadaşlarımı öpüyorum. Bölüm hakkındaki yorumlarınızı bekliyorum. ¤¤¤¤¤