Elimden Tut

İNTİKAM

Kulaklarım telefondaki alarmı duyuyordu fakat pencereden içeri sızan güneş ışığı yüzünden gözlerimi açamıyordum.Gözlerimi zar zor araladım ve bugün okulda ikinci günümün intikam günü olduğunu kendime hatırlatınca aniden ayaklandım,hızlıca hazırlanmaya başladım. Her zamanki gibi Mete ve Defne beni aşağı da bekliyordu,hemen onların yanına gittim.Arabaya bindiğimde ikisinin de ağzını bıçak açmıyordu.Dünden dolayı bana kızmışlardı, Mete'yi zar zor durmuştum.Elinden gelse gözlerindeki ateşle Barlas Savaşer'i yakacaktı,ama ben onu yatıştırıp bunun bedelini kendi yöntemlerimle ödeteceğimi,onun sakin kalmasını tekrar edip durdum.Araba da sessizlik devam edince bunu fırsat bilerek kulaklıkları kulağıma taktım ve rastgele bir şarkı açıp dinlemeye başladım.Dün nasıl oyuna gelmiştim hala aklım almıyordu. Bide kabus gibi sınıfım 11-B di. Barlas'da o sınıftaydı ama endişelenmemem gerekiyordu çünkü Mete ile aynı sınıftaydık.Araba bir anda durunca okula geldiğimizi anlayıp düşüncelerimden sıyrıldım.Arabadan inmem ile ilk gözüme çarpan siyah bir motorun yanında duran Barlas idi.Demek bugün okula motor ile gelmişti.Motorlardan pek anlamazdım fakat pahalı bir şey olduğu belliydi.Kafamı o taraftan çevirip bizimkilere döndüm ve yürümeye başladık.Evden aceleyle çıktığım için pek bir şey yiyememiştim,o yüzden bizimkileri kantine soktum.Oturduğumuz masada ben bir şeyler atıştırırken Barlas'ın kantine girdiğini gördüm, ona bakarken göz göze geldik.Gözlerini benden ayırmadan derin derin bakıyordu, ürkmüştüm fakat ondan korkmadığımı belli edercesine benden ısrarla ona bakıyordum, gözlerindeki ateş adeta beni kavuruyordu .Defne'nin ''Yapma Ranya ,yanlış kişi canını yakar'' dediğini duyunca kendime gelerek gözlerimi Defne'ye çevirdim. Anlamaz bakışlarımı üstünden ayırmıyor iken Defne devam ederek '' Kaç senelik arkadaşımsın, beni dinle.''dedi. Defne'nin canın yanar sözleri o sırada kafamda dönüp dururken iç sesim bana '' Kendini ezdirmeyeceksin intikamını alacaksın.'' diye bana uyarısını yaptı.Zil çaldığını fark ettiğimde toparlandım ve derse çıktık.Sınıfa girince gözlerim benden izinsiz en arka sıradaki Barlas'a kaydı.Gözleri bi nokta da sabit öylece bakıyordu.Arada kaşlarını hafifçe çatıyor, bişeyler düşünüyordu. Bakışlarımı başka tarafa çevirip düşünmeye başladım.Olanları düşünürken aklıma tatlı bir oyun geldi ve çok midemin bulandığını, kendimi iyi hissetmediğimi söyleyip dersten çıkmak için izin istedim.Zaten son ders olduğu için hoca suratıma bakıp kendi kendine söylendikten sonra çıkmam için izin verdi,kapıdan çıkarken Barlas ile göz göze geldim, kafası karışmış bir şekilde bana bakıyordu.Bu bakışların içimde bi kıpırtı göstermesine fırsat vermeden sınıftan çıktım.Gidip pembe bir sprey boya aldım,okulun otoparkına döndüğümde Barlas'ın motorunu aramaya başladım. Gözlerim  motoru bulunca koşa koşa yanına gittim. Sprey boyayla motoru bütün hırsımı alırcasına güzelce boyadım.Artık pembe olan motora son kez bakıp kendi kendime güldüm ve derse çıktım. Bu son dersdi ve zilin sesini duydum.İşte şimdi benim eğlencem başlıyordu.Okuldan çıkmadan önce Mete ve Defne'ye tuvalete gideceğimi ve beni okulun önünde beklemelerini belirten mesaj attım.Elmi yüzümü yıkadıktan sonra aynaya baktım, yüzümde ki gülümsemenin bu kadar da gerçek durması şaşırtıcıydı. Bi anda etrafa bakınırken camın önünde bir kağıt dikkatimi çekti.Etrafıma bakınıp kağıdı elime aldım ve aldığım anda istemsiz bir şekilde gözlerimden akan yaşları hissettim. O an yaşadığımı, hissettiğimi anlatmak o kadar zordu ki elimde tuttuğum kağıdın üstünde kardeşim,Beliz'in fotoğrafı vardı ve fotoğrafın üstü kırmızı kalem ile çarpı işareti konulmuştu. Dişlerimi sıktım, çenemin kasıldığını hissettim.Hıçkırıklarımı bastırmak için elimle dudaklarımı bastırdım.Sahi neydi bu duygu? Vicdan azabı mı? Onu koruyamadığımı düşündüren koruma iç güdüsü mü ? Yoksa Beliz'e olan özlemim mi? Ama bu fotoğrafın burda ne işi vardı, sanki biri benim özellikle görmemi istercesine bunu buraya koymuştu.Burada çok vakit harcadığımı fark edip kendimi toparladım.Okulun önüne çıktığımda Defne koşar adımlarla yanıma gelip ''Kızım neler oldu neler neler biri Barlas'ın motorunu..''sözünü keserek ''Defne ben eve gidip dinlenmek istiyorum, hava almaya ihtiyacım var da kendimi pek iyi hissetmiyorum bu yüzden yürüyeceğim'' diyerek yanından ayrıldım.Arkamda şaşkın bir yüz bıraktığımın farkındaydım fakat şuan açıklama yapacak gücüm yoktu.Yolda yürürken sürekli gözlerim buğulanıyordu ve daha fazla dayanamayacağımı anlayıp kaldırımın kenarına oturup yüzümü ve bacaklarıma doğru gömüp hıçkırıklarımı serbest bıraktım. Etrafımdan geçen insanların bana baktığını biliyordum ama umursamıyordum.Beliz bunu haketmiyordu o , o kadar hayat doluydu ki hala aklım almıyordu ve ben Beliz'e neler olduğunu öğrenecektim.Bu işin içinde kim varsa hepsine teker teker ödecektim yaşattıklarını.Bunları içimden tekrarlarken arkamdan bir ses ''Bu göz yaşlarının sebebi ne yeni kız ?'' deyince arkamı döndüm ''Barlas ?'' dedim o şuan görmek isteyeceğim son kişi bile değildi.''Şaşırdın mı?'' diye sordu önüme dikilip.''Seni burda görmeyi beklemiyordum.'' dedim içimi çekerek.Ağlamaktan nefret ediyordum çünkü beni hep savunmasız ve güçsüz bırakıyordu.''Motorumu senin boyadığını biliyorum ve inan bundan sonra sadece burda değil her an ensendeymişim gibi hissedeceksin'' dedi.Onu takacak durumda değildim, önüme döndüm adımlarının uzaklaştığını hissettim. Az önceki düşüncelerim, karamsarlığım yine bir karanlığa boğdu beni.Güçsüz hissediyordum bazen, bazen de o kadar güçlü ve kibirli hissediyorum ki önüme geçen,canımı yakan herkesin bir şeyini bitirmek istiyorum.Umutlarını mesela ya da hayallerini.Kendimi hep uçta hissediyorum,bazen de en dipte.Garip duygular, tehlikeli.Bazen kendime bile zarar vermekten korktuğum oluyor , anlam veremiyorum  kendime.Sanki bi adım atsam düşecekmişim gibi hissediyorum. Düşüncelerimden sıyrılıp ayağa kalktım ve yoluma devam ettim.Yürürken düşünceler yine birbirini kovaladı ve daldım yine.Ben bunları düşünerek  yoluma devam ederken birden biri kolumdan kavradı ve eliyle dudaklarımı bastırdı.Korku, endişe bütün vicudumu sardı..

-Merhabaaa arkadaşlar 2. bölümle karşınızdayız lütfen yorum ve beğeni yapmayı unutmayyın:)))

Multimedia: Ranya'nın  ağlaması                 -PECSER