One Last Cry

2nd String

Dear readers,
     Sana po may magbasa neto. Haha. First story ko po ito. Newbie here!!! *aegyo* Hahaha. Sana magustuhan niyo! :D Thank you for reading!! :D

- Ms. Oh

|=|=|=|=|=|

"No buts..."

          Naniniwala ka ba sa tadhana o kapalaran or so called 'fate'? Ako kasi oo. Minsan daw kakampi mo sya. Minsan naman di sya panig sa iyo. Minsan sasaya ka dahil sa kanya, madalas iiyak ka at kagagawan niya.

          Sabi nila hawak mo daw ang kapalaran mo kaso pano kung may circumstances na babago sa kapalarang pinanghahawakan mo? Anong gagawin mo? Syempre wala kasi ang hirap naman kalabanin ng kapalaran. So, your tendency is just go with the flow.

          But sometimes, there are some people who will go against the current just to make things happen the way they want it to be. That's the use of the saying "if you wanted something, there's this so called 'ways', but if you don't want it at all, there are these so called 'reasons'. *tissue please?* (Wag kayong maguluhan dahil inenglish ko lang yung kasabihang "Pag gusto, may paraan. Pag ayaw, maraming dahilan" Clear?)

         Bakit ko nga pala kayo tinuturuan ng mga kasabihan? Eh kasi magagamit naman talaga yan lalo na sa pagdedesisyon. Kung gusto mo i-pursue ang isang bagay, magagawa mo dahil maraming paraan. Pero kung sa una palang, suko ka na, marami kang maiisip na dahilan.

         At dahil pinalaki ako ng mga magulang ko nang may positibong pananaw at sa kasabihang "Habang may buhay, may pag asa" kaya eto ako ngayon, I'm doing my best in pursuing the guy of my life. The imperfect guy that becomes perfect in my eyes. The guy that means the world to me. 'Cause you're the apple to my pie. You're the straw to my berry. And we're the Perfect Two. Baby me and you.~~~ Hay Kuya Nathan~

         Ayan! Napapakanta tuloy ako pag naiisip ko sya. Yikes. #HarotActivated

          Speaking of Kuya Nathan, magkatext kami ngayon.

          1 new message received.....

         "Lily, what time ang sched mo? :)", text ni Babe ko. OMG! Okay. Kalma. May smiley. Shocks! Ano yung smiley? Shocks! First time in the history na una siyang nagtxt! Ako kasi laging nauunang magtxt eh para makausap ko sya. #ParaParaan Tsaka ngayon ko lang nalaman ang importansya ng smiley! #KiligAlert

Mahalagang Paalala: Ang istoryang ito ay naglalaman ng Kalandian, Kakiligan at Kawalang conservative sa katawan (KKK). Patnubay at gabay ang kailangan para  sa mga konserbatibong dalagang Pilipina.

          Kalma muna. Inhale. Exhale. Inhale..... Okay exhale. "7:30 am ang first class ko. Pamatay! Sana di ako ma-late. Huhu.", reply ko sa kanya habang nanginginig pa sa pagtytype. Para akong nakukuryente. Shocks! May spark kami!

          "Ahh. Magka-sched pala tayo. Basta, sabay sabay na lang tayo maglunch bukas ah? :) Shift shift pa kase kayo eh. Yan tuloy, di na tayo classmates. Gusto mo bang magpustahan bukas? Hahaha!", reply niya. O to the M to the G! Ayaw niya ba 'kong lumipat? Dapat sinabi mo nang maaga di ba para naman naperfect ko lahat ng debit-credit sa Accounting. Ok. Lily, tama daw bang kausapin ang cellphone? Ang alam ko magkatxt lang kayo eh. Oo na. Eto na nga, shut up na. Tsss. KJ talaga.

         Ayoko na talaga sumali sa monologue contest! Nadadala ako eh. Para tuloy akong baliw. Baliw ka naman talaga eh. Indenial. Ok? What is happening Mother Earth? Help!