Gitmek zorunda mıyım diye geçirdi aklından kadın ve kendi kendine verdi cevabını, bazen için parçalana parçalana gitmek zorunda kalırsın ve neden aramazsın, işte tamda öyle bi andaydı kadın. adam yanında hiç konuşmadan sadece kadını izliyordu, rüzgara karşı koyamayan şalının savrulmasını,aradaki kaçamak ve utangaç bakışlarını, kadın; gitmeliyim artık dedi gitmeliyim. adam hiç konuşmadı. kadın aynı şeyi yineledi gitmeliyim artık gitmeliyim ve son olarak Allaha emanet ol dedi ve arkasına bakmadan oradan, onlu anılardan, kendinden, geçmişinden arınmaya çalıştı koştu daha hızlı koştu bi an önce gitmeliydi bitmelilerdi, kapanmalıydı bu defter ve hiç açılmamak üzere toz tutmalıydı. Adam kadının arkasından bakakaldı, kısa süreli bir şok geçirdi neydi bu, birbirlerini çok severken şuan yaşananlar neydi, ne yapmalıydı kadının arkasından yetişmeye çalıştı. koştu daha hızlı koştu bitmemeliydi, geç gelen bu huzur bitmemeliydi, o bitmemeliydi, anılar bitmemeliydi sonra bian durdu, düşündü neden diye sordu neden? ve yıllar geçtikten sonra bulabildi cevabı; gayr ı meşru muhabbetin neticesi merhametsiz azap çekmektir diye geçirdi içinden. aklına yine o geldi, bu sefer buruk bi tebessüm belirdi yüzünde bitmeliydik ve bitti tekrarlanmamak üzere bitti dedi ve işlerine kaldığı yerden devam etti
